Wodoryjki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nectogalini | |||||
J. Anderson, 1879[1] | |||||
Przedstawiciel plemienia – rzęsorek mniejszy (Neomys anomalus) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | wodoryjki | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Nectogale Milne-Edwards, 1870 | |||||
| |||||
Rodzaje | |||||
|
Wodoryjki[10] (Nectogalini) – plemię ssaków z podrodziny ryjówek (Soricinae) w obrębie rodziny ryjówkowatych (Soricidae).
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Plemię obejmuje gatunki występujące w Eurazji[11][12].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[13][11][10]:
- Pseudosoriculus Abramov, Bannikova, Chernetskaya, Lebedev & Rozhnov, 2017 – jedynym przedstawicielem jest Pseudosoriculus fumidus (O. Thomas, 1913 – ryjóweczka okopcona
- Episoriculus Ellerman & Morrison-Scott, 1966 – ryjóweczka
- Chodsigoa Kastchenko, 1907 – chinosorek
- Soriculus Blyth, 1854 – ryjóweczek – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Soriculus nigrescens (J.E. Gray, 1842) – ryjóweczek himalajski
- Neomys Kaup, 1829 – rzęsorek
- Chimarrogale J. Anderson, 1877 – wodosorek
- Nectogale Milne-Edwards, 1870 – wodoryjek
Opisano również rodzaje wymarłe[12][14]:
- Asoriculus Kretzoi, 1959[15]
- Neomysorex Rzebik-Kowalska, 1981[16] – jedynym przedstawicielem był Neomysorex alpinoides (Kowalski, 1956)
- Nesiotites Bate, 1945 – wysposorek
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J. Anderson: Anatomical and zoological researches: comprising an account of the zoological results of the two expeditions to western Yunnan in 1868 and 1875; and a monograph of the two cetacean genera, Platanista and Orcella. Cz. 1. London: B. Quaritch, 1879, s. 149. (ang.).
- ↑ L. Jenys. Farther remarks on the British Shrews, including the distinguishing Characters of two Species previously confounded. „Annals of natural history”. 1, s. 427 (przypis), 1838. (ang.).
- ↑ A. Milne-Edwards: Memoiré sur le faune mammalogique du Tibet oriental et principalement de la principauté de Moupin. W: H. & A. Milne-Edwards: Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. T. 1: Texte. Paris: G. Masson, 1868–1874, s. 257. (fr.).
- ↑ Trouessart 1879 ↓, s. 255.
- ↑ Trouessart 1879 ↓, s. 263.
- ↑ a b H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 139, 1917. (szw.).
- ↑ M. Kretzoi. Drepanosorex – neu definiert. „Vertebrata Hungarica”. 7 (1-2), s. 123, 1965. (niem.).
- ↑ Ch.A. Repenning. Subfamilies and genera of the Soricidae. „United States Geological Survey Professional Paper”. 565, s. 45, 1967. (ang.).
- ↑ M.C. McKenna & S.K. Bell: Classification of mammals above the species level. Nowy Jork: Columbia University Press, 1997, s. 290. ISBN 978-0-231-11013-6. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 71-72. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 42–46. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Nectogalini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-04].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-23]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Nectogalini Anderson, 1879, Hesperomys project (Version 23.3.0), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-03-22] (ang.).
- ↑ M. Kretzoi. Insectivoren, Nagetiere und Lagomorphen der jungstpliozänen Fauna von Csarnóta im Villányer Gebirge (Südungarn). „Vertebrata Hungarica”. 1 (2), s. 239, 1959. (niem.).
- ↑ B. Rzebik-Kowalska. The Pliocene and Pleistocene Insectivora (Mammalia) of Poland. IV. Soricidae: Neomysorex n. gen. and Episoriculus Ellerman et Morrison-Scott 1951. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 25 (8), s. 228, 1981. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3e série. 7, s. 224–285, 1879. (fr.).