Wojciech Eljasz-Radzikowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grób rodziny Radzikowskich.

Wojciech Eljasz-Radzikowski (ur. 1814 w Cerekwicy k. Bochni zm. 19 listopada 1904 w Zakrzówku) – polski malarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1838–1843 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesora rysunku Jana Nepomucena Bizańskiego[1], w latach 1842–1843 pracował jako nauczyciel rysunku. Pracował przy restauracji ołtarza Wita Stwosza w kościele Mariackim.

Malował prawie wyłącznie obrazy o tematyce religijnej, zamówienia otrzymywał głównie z krakowskich kościołów. Wykonał m.in.:

Wnuk konfederata barskiego, Stanisława Wojciecha[1], który w obawie przed aresztowaniem rodowe nazwisko Radzikowski zmienił na Eljasz. Wojciech Eljasz-Radzikowski był ojcem malarza Walerego Eljasza-Radzikowskiego, rzeźbiarza Władysława Eljasza-Radzikowskiego i malarki Marii Eljasz.

Pochowany został na starym cmentarzu Podgórskim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Maciej Pinkwart: Zakopiańskim szlakiem Walerego i Stanisława Eljaszów. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1988, s. 9-10. ISBN 83-7005-167-7.
  2. Kornecki 1993 ↓, s. 78.
  3. Kluz ↓.
  4. a b Kornecki 1993 ↓, s. 66.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Kornecki: Sztuka sakralna. 1993.
  • Paulia Kluz: "Najświętsze Serce Jezusa", [w: "Sakralne Dziedzictwo Małopolski"]. sdm.upjp2.edu.pl. [dostęp 2022-10-09]. (pol.).