Wojciech Kunicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wojciech Kunicki (ur. 10 grudnia 1955 w Kaliszu^[2]) – polski filolog, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor Instytutu Filologii Germańskiej Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego i Wydziału Neofilologii Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie^[1].

W latach 1974–1978 studiował na Uniwersytecie Wrocławskim polonistykę, a w latach 1976–1981 germanistykę, którą skończył^[3]. Obronił pracę doktorską w 1985^[4] na podstawie rozprawy Problematyka estetyczna w pracach prekursorów i twórców faszyzmu niemieckiego^[2]. 28 marca 1994 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Projektionen des Geschichtlichen. Ernst Jüngers Arbeit an den Fassungen von 'In Stahlgewittern'^[1]. 20 listopada 1997 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych^[1]. Jest zatrudniony na stanowisku profesora w Instytucie Filologii Germańskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego i na Wydziale Neofilologii Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nysie^[1].

Był dyrektorem Instytutu Neofilologii Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie^[1].