Wojna kolumbijsko-peruwiańska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wojna kolumbijsko-peruwiańska
Ilustracja
Armia kolumbijska podczas manewrów
Czas

1 września 19321934

Miejsce

Kolumbia

Przyczyna

postanowienia traktatu Salomón–Lozano, wysokie cło na cukier

Wynik

militarne zwycięstwo Kolumbii, status quo ante bellum, zmiana traktatu Salomón–Lozano

Strony konfliktu
 Peru  Kolumbia
Dowódcy
Luis Miguel Sánchez Cerro
Óscar R. Benavides
Enrique Olaya Herrera
Siły
około 1 000 około 1 000
Straty
150 - 250 zabitych, głównie z powodu chorób 140 - 200 zabitych, głównie z powodu chorób
brak współrzędnych

Wojna kolumbijsko-peruwiańska – konflikt zbrojny trwający od 1 września 1932 roku do 1934 roku[1] pomiędzy Republiką Kolumbii a Republiką Peru.

Konflikt dotyczył obszaru wokół miasta Leticia, który zapewniał dostęp do Amazonki. Konflikt o Leticię swój początek miał w XIX wieku natomiast jego formalne rozstrzygnięcie sięga 1922 roku[1]. Leticia została przyznana Kolumbii w oficjalnym traktacie w 1930 roku, natomiast konflikt wznowiony został w 1932 roku, gdy siły peruwiańskie wkroczyły na teren Leticii. Konflikt o Leticię zakończony został w roku 1934 dzięki interwencji Ligi Narodów, co skończyło się podpisaniem traktatu pokoju i przyjaźni między Kolumbią i Peru[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b konflikt o Leticię, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-02-02].
  2. J. Kukułka: Międzynarodowe stosunki polityczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2013. ISBN 83-01-03613-3.
  3. J. Dyskant: Konflikty i zbrojenia morskie 1918-1939. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1983. ISBN 83-215-3243-8.