Wojna kolumbijsko-peruwiańska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Armia kolumbijska podczas manewrów | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna | postanowienia traktatu Salomón–Lozano, wysokie cło na cukier | ||
Wynik | militarne zwycięstwo Kolumbii, status quo ante bellum, zmiana traktatu Salomón–Lozano | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Wojna kolumbijsko-peruwiańska – konflikt zbrojny trwający od 1 września 1932 roku do 1934 roku[1] pomiędzy Republiką Kolumbii a Republiką Peru.
Konflikt dotyczył obszaru wokół miasta Leticia, który zapewniał dostęp do Amazonki. Konflikt o Leticię swój początek miał w XIX wieku natomiast jego formalne rozstrzygnięcie sięga 1922 roku[1]. Leticia została przyznana Kolumbii w oficjalnym traktacie w 1930 roku, natomiast konflikt wznowiony został w 1932 roku, gdy siły peruwiańskie wkroczyły na teren Leticii. Konflikt o Leticię zakończony został w roku 1934 dzięki interwencji Ligi Narodów, co skończyło się podpisaniem traktatu pokoju i przyjaźni między Kolumbią i Peru[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b konflikt o Leticię, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-02-02] .
- ↑ J. Kukułka: Międzynarodowe stosunki polityczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2013. ISBN 83-01-03613-3.
- ↑ J. Dyskant: Konflikty i zbrojenia morskie 1918-1939. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1983. ISBN 83-215-3243-8.