Wotrubakirche – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół Świętej Trójcy w Wiedniu
(Wotrubakirche)
Wotrubakirche
	; Elewacja świątyni z portalem wejściowym (2020)
Państwo	Austria
Miejscowość	Wiedeń
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Świętej Trójcy
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1974
Data zakończenia budowy	1976
Dane świątyni
Styl	modernistyczny
Architekt	Fritz Wotruba
Świątynia; • długość; • szerokość	; 30 m; 22 m
	Położenie na mapie Wiednia Kościół Świętej Trójcy w Wiedniu; (Wotrubakirche)
	Położenie na mapie Austrii Kościół Świętej Trójcy w Wiedniu; (Wotrubakirche)
	48°08′51″N 16°15′13″E/48,147500 16,253611
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wotrubakirche (właściwie Kościół Świętej Trójcy, niem. Kirche Zur Heiligsten Dreifaltigkeit) – rzymskokatolicki kościół w Wiedniu, w dzielnicy Mauer. Wybudowany w latach 1974–1976, według planów rzeźbiarza Fritza Wotruby, jest jednym z najciekawszych obiektów sakralnych stolicy Austrii.

Lokalizacja

Wotrubakirche znajduje się w pobliżu szczytu Georgenberg w Wienerwaldzie, przy skraju stałej zabudowy miejskiej (na tym terenie w przewadze willowej). Stoi przy skrzyżowaniu ulic Rysergasse i Georgsgasse. Jest to dzielnica 23. – Liesing. Adres: Rysergasse 2.

Historia

Kościół powstał z inicjatywy dr Margaret Ottilinger, w oparciu o pomysł wiedeńskiego rzeźbiarza Fritza Wotruby (1907–1975), który w końcowej fazie życia skłonił się ku rzeźbie i architekturze sakralnej. Realizację wspierał architekt Fritz Mayr. Architekt początkowo zamierzał wykonać obiekt w granicie, w miejscowości Bad Traunstein, ale z uwagi na kontrowersyjną bryłę świątyni, nie wyrazili na to zgody tamtejsi mieszkańcy. Ostatecznie kościół powstał w liberalniejszym Wiedniu, ale oddano go do użytku już po śmierci Wotruby (koniec 1976). Było to szczytowe dzieło życia artysty.

Architektura

Budynek powstał ze 152 brył surowego betonu. Poszczególne bloki mają rozmiary od 0,84 m³ do 64 m³. Największy blok mierzy 13,10 m długości. Forma budynku przedstawia sobą kontrast poziomu i pionu, światła i cienia, wywierania obciążeń i ich przenoszenia. Pomiędzy blokami umieszczone są duże tafle szklane, zapewniające dopływ światła i efektowną jego grę we wnętrzu bryły. Budynek został wyposażony w smukłą stolarkę okienną wykonaną ze stali nierdzewnej. Ogólnie obiekt ma 30 metrów długości, 22 m szerokości i 15,5 m wysokości. Na ścianie ołtarzowej wisi duży krucyfiks, który Wotruba zaprojektował dla kościoła w Bruchsal. Pod ziemią jest sala parafialna wykończona drewnem.

Architektura kościoła reprezentuje brutalizm. Przemawia także do widza formami kubistycznymi, którym wierny był Wotruba przez całe życie. Przejawia się tutaj także duch futuryzmu – kościół zdaje się przemieszczać w przestrzeni, ulegać stałym przemianom, co może symbolizować jego sytuację w czasach modernizmu. Wotrubakirche może być też uznany za wczesny przejaw dekonstruktywizmu. Kościół jest asymetryczny i pozornie chaotyczny, ale w takiej strukturze, według Wotruby, kryje się harmonia i atmosfera sprzyjająca medytacji^[1].

Dojazd

Dojazd zapewniają autobusy aglomeracyjnego przewoźnika wiedeńskiego – Wiener Linien, linii 60A, kursujące ze stacji S-Bahn Liesing (strefa 100, miejska, obowiązują bilety dobowe).

Galeria

Portal wejściowy

Kontrast wewnątrz

Ołtarz i krucyfiks

Wewnątrz

Zobacz też

Przypisy

↑ Wolfgang Pehnt: Lebendige Spur. Kirchen in Zeiten des Brutalismus. In: Oliver Elser, Philip Kurz, Peter Cachola Schmal (Hrsg.): SOS Brutalismus. Eine Internationale Bestandsaufaufnahme. Projekt des Deutschen Architekturmuseums und der Wüstenrot Stiftung. Park Books, Zürich 2017.

Bibliografia

Rupert Feuchtmüller, Wotruba: die Kirche in Wien-Mauer. Herder, Wiedeń, 1977, ISBN 3-210-24541-X
Friedrich Kurrent, Die Wotruba-Kirche oder der fehlende Mut zur Unvollendeten, w: Friedrich Kurrent, Texte zur Architektur, Pustet, Salzburg, 2006, ISBN 3-7025-0537-7
Franz Loidl, Zehn Jahre Wotruba-Kirche auf dem St. Georgenberg Wien/Mauer 1986, Wiener Katholische Akademie, Wiedeń, 1987
red. Heike Stuckstedde, Architektur – von Jugendstil bis zur Gegenwart, Wien Turismus, Wiedeń, 2001
opisy do wystawy a-schau – Österreichische Architektur im 20. und 21. Jahrhundert, Architekturzentrum Wien, 2009-2010
tablica informacyjna przy kościele
Wien (plan miasta 1:25.000), wyd. Freytag&Berndt, Wiedeń, ISBN 978-3-9922-1563-8
http://www.georgenberg.at/ – oficjalna strona kościoła (dostęp – 4.1.2010)

[1] Wolfgang Pehnt: Lebendige Spur. Kirchen in Zeiten des Brutalismus. In: Oliver Elser, Philip Kurz, Peter Cachola Schmal (Hrsg.): SOS Brutalismus. Eine Internationale Bestandsaufaufnahme. Projekt des Deutschen Architekturmuseums und der Wüstenrot Stiftung. Park Books, Zürich 2017.

[1]