Wspomnienie ogrodu w Etten – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wspomnienie ogrodu w Etten
Herinnering aan de tuin in Etten
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1888

Medium

olej na płótnie

Wymiary

73,5 × 92,5 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Petersburg

Lokalizacja

Ermitaż

Wspomnienie ogrodu w Etten (hol. Herinnering aan de tuin in Etten, ang. Memory of the Garden at Etten) – obraz Vincenta van Gogha namalowany w listopadzie 1888[1] podczas pobytu artysty w miejscowości Arles.

Nr kat.: F 496, JH 1630.

Historia i opis

[edytuj | edytuj kod]

Van Gogh podczas swego 15-miesięcznego pobytu w Arles w Prowansji namalował ponad 200 płócien, pomimo, a może dzięki, swej depresji i kryzysom psychicznym. Wspomnienie ogrodu w Etten stanowi przywołanie jego rodzinnej Holandii – ogrodu przy domu jego rodziców w Etten[2].

Szkic obrazu i szczegóły dotyczące kolorów zawarł van Gogh w liście do siostry Willeminy napisanym w listopadzie 1888. Obraz przedstawia dwie kobiety, które wyszły na spacer. Młodsza z nich nosi szkocką chustę w zielone i pomarańczowe cętki, a głowę przysłoniła czerwonym parasolem. Starsza ma na głowie chustę w kolorze ciemnego fioletu. Mroczne postacie kobiet ukazane zostały w sąsiedztwie żółtych, białych, czerwonych i różowych kwiatów. Za nimi widnieją krzewy cedru i kilka szmaragdowozielonych cyprysów, za którymi rozciąga się pole z zieloną i czerwoną kapustą, obramowane zagonem białych kwiatków. Piaszczysta ścieżka ma żywy, pomarańczowy kolor. Na znajdujących się obok niej dwóch klombach rosną szkarłatne pelargonie o intensywnie zielonych liściach. Całości kompozycji dopełnia postać służącej krzątającej się przy kwiatach. "Przypuśćmy, że te dwie spacerujące kobiet to ty i nasza matka"[3].

Marc Edo Tralbaut, jeden z czołowych znawców twórczości van Gogha uważa, że młodsza z kobiet przedstawionych na obrazie (starszą jest matka artysty) to nie jego siostra Willemina, jak się powszechnie uważa, ale Kee Vos, młodzieńcza miłość artysty[4].

Kompozycja dzieła stanowi połączenie jasnego słońca i wyrazistych kolorów południa z nostalgią za stronami rodzinnymi. Widoczny jest tu zarówno wpływ Paula Gauguina, z którym van Gogh wspólnie pracował w Arles (szerokie płaszczyzny koloru obwiedzione grubym konturem), jak i własny język artystyczny van Gogha – intensywna kolorystyka i surowa tekstura powierzchni wyrażająca energię i życiowy dramat artysty[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Vincent van Gogh Gallery: The Paintings: Memory of the Garden at Etten. [dostęp 2011-05-31]. (ang.).
  2. a b State Hermitage Museum: Memory of the Garden at Etten. [dostęp 2020-04-05]. (ang.).
  3. Van Gogh Museum, Amsterdam: /720: To Willemien van Gogh. Arles, on or about Monday, 12 November 1888.. [dostęp 2011-05-31]. (ang. • fr.).
  4. D. M. Field: Van Gogh. Chartwell Books, Inc., 2006, s. 61. ISBN 0-7858-2011-6. (ang.).