Wtorek – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wtorek (ⓘwtorek, (skrót wt.[1]) – dzień tygodnia między poniedziałkiem a środą.
Według normy ISO-8601 jest drugim dniem tygodnia[2].
W tradycji biblijnej – chrześcijańskiej i żydowskiej, gdzie za pierwszy dzień tygodnia uznawana jest niedziela, wtorek jest dniem trzecim[3].
Polska nazwa dnia wywodzi się od staropolskiego słowa wtóry ‛drugi’ (psł. vtorŭ)[4]. Nazwę tę dzielą wszystkie języki słowiańskie: np. cz. úterý, ros. вторник (wtornik), serb.-chorw. utorak. Od liczby trzy wywodzą się natomiast port. terça-feira i gr. τρίτη.
Łacińska nazwa dies Martis ‛dzień Marsa’ wpłynęła na nazewnictwo innych języków europejskich, np. hiszp. martes, ang. Tuesday ‛dzień Tue, nordyckiego boga wojny’.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski: Skracanie nazw dni tygodnia. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2007-04-04. [dostęp 2013-08-28].
- ↑ Norma ISO-8601. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, 2004-12-01. [dostęp 2013-03-09].
- ↑ Andrzej Przybylski: Ukradzione niedziele. niedziela.pl, 2009. [dostęp 2013-03-09].
- ↑ Radosław Kotarski: Polimaty #39 Skąd się wzięły dni tygodnia?.
Kontrola autorytatywna (dzień tygodnia):