Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa
The Faculty of Power and Aeronautical Engineering
Politechnika Warszawska
Ilustracja
Data założenia

1960

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Adres

ul. Nowowiejska 24
00-665 Warszawa

Liczba pracowników

119

Liczba studentów

~1900

Dziekan

prof. dr hab. inż. Artur Rusowicz

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa”
Ziemia52°13′14,455″N 21°00′21,384″E/52,220682 21,005940
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa (MEL, MEiL) − wydział Politechniki Warszawskiej. W jego skład wchodzą trzy jednostki organizacyjne: Instytut Techniki Cieplnej, Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej oraz odrębna jednostka organizacyjna jaką jest Dziekanat.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1915 powstała Politechnika Warszawska, w jej skład wchodził Wydział Budowy Maszyn i Elektrotechniczny, którego dziekanem został inż. Stanisław Patschke. Rok później została zmieniona nazwa wydziału na Wydział Budowy Maszyn i Elektrotechniki. W roku 1920 nastąpiło odłączenie katedr związanych z elektrotechniką, a nazwę zmieniono na Wydział Mechaniczny. Na początku lat 30. ze składek zbieranych przez Ligę Obrony Powietrznej Państwa wybudowano gmach Instytutu Aerodynamicznego, gdzie przeniosła się Sekcja Lotnicza Wydziału Mechanicznego. Wyposażenie Instytutu stanowiły 4 tunele pomiarowe jeden o średnicy 1 m i trzy kolejne o średnicach 2,5 m, prace badawcze prowadzili tam m.in. Maksymilian Huber, Czesław Witoszyński, Czesław Bieniek, Jerzy Bukowski, czy Wacław Moszyński. W ramach Sekcji Lotniczej prace projektowe rozpoczęli Stanisław Rogalski, Stanisław Wigura, Jerzy Drzewiecki oraz Stanisław Prauss.

Wybuch II wojny światowej zastał Wydział Mechaniczny w trakcie rozbudowy i aktywnej działalności dydaktycznej. W połowie listopada 1939 władze okupacyjne zarządziły zamknięcie wszystkich szkół wyższych w Warszawie. Jednak Politechnika Warszawska nie zawiesiła działalności i prowadziła tajne nauczanie, w latach 1939–1944 Wydział Mechaniczny ukończyło 55 inżynierów.

W grudniu 1945 reaktywowany został Wydział Mechaniczny, jego dziekanem został prof. Stanisław Płużański, rozpoczęto kształcenie w kierunkach: energetyczno-konstrukcyjnym, komunikacyjnym, lotniczym, technologicznym i uzbrojenia. W roku 1951 podjęta została decyzja o połączeniu Politechniki Warszawskiej ze Szkołą Inżynierską imienia Wawelberga i Rotwanda. W wyniku połączenia na Politechnice Warszawskiej powstało pięć wydziałów mechanicznych: Mechaniczno-Konstrukcyjny, Lotniczy, Mechaniczno-Technologiczno-Konstrukcyjny, Mechaniczno-Technologiczny i Agromechaniczny. Dziekanem Wydziału Mechaniczno-Konstrukcyjnego został prof. Ignacy Brach, a Wydziału Lotniczego doc. Leon Niemand. W latach 1951–1953 powstały Gmach Nowy Lotniczy oraz Gmach Techniki Cieplnej.

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa powstał jesienią 1960 z połączenia Wydziału Mechaniczno-Konstrukcyjnego oraz Lotniczego. Pierwszym dziekanem nowo utworzonego wydziału został prof. Władysław Fiszdon. W roku 1962 powstał Instytut Techniki Cieplnej, którego pierwszym dyrektorem został prof. Stanisław Andrzejewski. W roku 1970 w wyniku zamiarów władz centralnych o likwidacji przemysłu lotniczego w Polsce, pomimo protestów władz uczelni i kręgów przemysłu lotniczego zabroniono kształcenia w specjalnościach lotniczych, zmieniono nazwę na Wydział Mechaniczny Energetyki Cieplnej (MEC) oraz zlikwidowano zakłady lotnicze (Zakład Automatyki i Osprzętu Lotniczego oraz Zakład Samolotów i Śmigłowców). W maju 1971 zarządzenie odwołano i Wydział powrócił do poprzedniej nazwy, a z Zakładów Aerodynamiki, Samolotów i Śmigłowców i Osprzętu utworzono Instytut Techniki Lotniczej i Hydrodynamiki. W roku 1975 z połączenia Instytutu Mechaniki Stosowanej oraz Instytutu Techniki Lotniczej i Hydrodynamiki powstał istniejący do dziś (2021) Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej, którego dyrektorem został doc. dr hab. Marek Dietrich[1].

Dziekani Wydziału MEiL:

Działalność

[edytuj | edytuj kod]
Prototyp szybowca PW-5 Smyk podczas XIII MPL w Góraszce

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa prowadzi prace badawcze we współpracy z wieloma instytucjami badawczymi i przemysłowymi. Do najważniejszych osiągnięć należy zaliczyć:

Prace badawcze i naukowe obejmują swoim zakresem między innymi:

Kierunki

[edytuj | edytuj kod]

Wydział MEiL prowadzi studia dzienne w 4 kierunkach kształcenia i w 13 specjalnościach:

  • Automatyka i Robotyka
  • Energetyka
    • Chłodnictwo i Klimatyzacja
    • Systemy i Urządzenia Energetyczne
    • Zrównoważona Energetyka
    • Energetyka Jądrowa
  • Lotnictwo i Kosmonautyka
    • Automatyka i Systemy Lotnicze
    • Kosmonautyka
    • Napędy Lotnicze
    • Statki Powietrzne
  • Mechanika i Budowa Maszyn
    • Komputerowe Wspomaganie Projektowania Inżynierskiego
    • Mechanika Stosowana

Od roku 2008 uruchomione zostały kierunki w języku angielskim:

  • Power Engineering
  • Aerospace Engineering
  • Computer Aided Engineering

Studia zaoczne prowadzone są na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn w 4 specjalnościach:

  • Energetyka Cieplna
  • Komputerowe Wspomaganie Projektowania Inżynierskiego
  • Lotnictwo
  • Robotyka

Jednocześnie Wydział MEL prowadzi studia II stopnia, na mocy porozumienia z dnia 7 marca 2003[29], dla absolwentów Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie wspólnie z kadrą dydaktyczną owej uczelni na kierunku Lotnictwo i Kosmonautyka w specjalnościach:

  • Pilot Samolotu
  • Pilot Śmigłowca
  • Nawigator Naprowadzania

Władze

[edytuj | edytuj kod]

Władze Wydziału w kadencji 2024–2028[30]

  • Dziekan: prof. dr hab. inż. Artur Rusowicz
  • Prodziekan ds. ogólnych i nauki: dr hab. inż. Marek Wojtyra, prof. uczelni
  • Prodziekan ds. dydaktycznych: dr inż. Maciej Zasuwa, prof. uczelni
  • Prodziekan ds. studenckich: dr inż. Kamil Futyma

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]

W skład Wydziału MEiL wchodzą 2 instytuty i 12 zakładów dydaktycznych:

Znani absolwenci

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jacek Stupnicki: „Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa”. [dostęp 2009-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (pol.).
  2. ↑ "Prof. Artur Rusowicz Dziekanem Wydzialu MEiL na kadencję 2024-2028" [online], Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, 13 maja 2024 [dostęp 2024-10-18] (pol.).
  3. ↑ Paweł Szczepaniec: „PZL M-17”. [dostęp 2012-10-04]. (pol.).
  4. ↑ Ryszard Maroński: „Samolot szkolno-treningowy M-17/DK-1 Duduś Kudłacz”. [dostęp 2012-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-21)]. (pol.).
  5. ↑ „Geniusze awiacji z PW”. [dostęp 2010-05-06]. (pol.).
  6. ↑ „I miejsce studentów z SMKN SAE w zawodach Aero Design East 2011". [dostęp 2011-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-26)]. (pol.).
  7. ↑ „Wielki sukces studentów z SMKN SAE”. [dostęp 2013-04-18]. (pol.).
  8. ↑ „Sukces studentów PW na Aero Design”. [dostęp 2013-04-26]. (pol.).
  9. ↑ Kamil Wrona: „Samoloty bezzałogowe Polaków najlepsze na świecie”. [dostęp 2013-06-07]. (pol.).
  10. ↑ „Kolejne medale na Aero Design”. [dostęp 2014-04-18]. (pol.).
  11. ↑ „Polscy studenci zwyciężyli w USA”. [dostęp 2015-05-04]. (pol.).
  12. ↑ Spektakularny sukces polskich studentów – Altair Agencja Lotnicza [online], www.altair.com.pl [dostęp 2016-05-15].
  13. ↑ Politechnika Warszawska, Sukces studentów PW w zawodach na Florydzie, „Politechnika Warszawska” [dostęp 2018-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-21] (pol.).
  14. ↑ Bartosz Sińczuk: „Polscy studenci zwycięzcami Shell Eco-Marathon”. [dostęp 2013-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-07)]. (pol.).
  15. ↑ Piotr Cieśliński: „Pierwszy polski satelita już w kosmosie”. [dostęp 2012-02-14]. (pol.).
  16. ↑ „Szybowiec AOS-71". [dostęp 2010-05-24]. (pol.).
  17. ↑ Maciej Zasuwa: „Oblot motoszybowca z napędem elektrycznym AOS-71". [dostęp 2013-01-07]. (pol.).
  18. ↑ „AOS-H2". [dostęp 2020-03-05]. (pol.).
  19. ↑ „Symulacje numeryczne procesu detonacji w silniku wykorzystującym wirującą detonację”. [dostęp 2009-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-22)]. (pol.).
  20. ↑ „Badania modelowe silnika odrzutowego o ciągłym spalaniu detonacyjnym”. [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  21. ↑ „Badanie układów trójgeneracji opartych na ogniwach paliwowych”. [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  22. ↑ „Badanie układów z ogniwem paliwowym MCFC zmniejszających emisję CO2 z istniejących krajowych obiektów energetycznych”. [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  23. ↑ „Układ sterowania i wprowadzania mocy dla hybrydowego zespołu energetycznego – wysokotemperaturowe ogniwo paliwowe – turbina gazowa”. [dostęp 2009-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-22)]. (pol.).
  24. ↑ „Zastosowanie sztucznej sieci neuronowej do modelowania zmienionych warunków pracy ogniwa paliwowego SOFC”. [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  25. ↑ „Koło Naukowe Lotników – Crashtest PW-5”. [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  26. ↑ „Opracowanie typoszeregu aktywnych superszybkich systemów tłumienia wybuchów przemysłowych”. [dostęp 2009-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-22)]. (pol.).
  27. ↑ Zdobysław Goraj: „An overview of PW-103 & PW-114 UAVs designed in WUT within CAPECON project with emphasis on cost eduction and reliability improvement”. [dostęp 2011-07-14]. (ang.).
  28. ↑ Bartłomiej Mrożewski: „Polskie drony. Kiedy nasze bezzałogowce rozwiną skrzydła?”. [dostęp 2011-09-14]. (pol.).
  29. ↑ Bohdan Jancelewicz. „Podporucznik Pilot, Magister Inżynier”. „Skrzydlata Polska”. 7/2006. ISSN 0137-866x. (pol.). 
  30. ↑ Władze Wydziału [online], Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa PW [dostęp 2024-11-25] (pol.).
  31. ↑ a b Aleksander Rowiński. „Chwała przez siedem boleści”. „Kultura”. 13 sierpnia 1972. (pol.). 
  32. ↑ „Posiedzenie Krajowej Rady Lotnictwa”. [dostęp 2013-05-07]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]


Wydziały Politechniki Warszawskiej

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wydział_Mechaniczny_Energetyki_i_Lotnictwa_Politechniki_Warszawskiej&oldid=75355691”