Wyprawa Bolesława Szczodrego na Ruś (1069) – Wikipedia, wolna encyklopedia
wojna polsko-ruska | |||
Czas | 1069 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wynik | zwycięstwo Bolesława Szczodrego | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
|
Wyprawa Bolesława Szczodrego na Ruś (1069) – interwencja zbrojna rozpoczęta w 1069 roku i zakończona wraz z przybyciem wojsk Bolesława Szczodrego do Kijowa. Atak miał na celu przede wszystkim pomoc księciu Izjasławowi, który był wujem władcy Polski.
Bolesław zorganizował dwie wyprawy na Ruś w obronie księcia Izjasława. Władca ten dzięki polskiej interwencji w 1069 odzyskał tron, został jednak wygnany w cztery lata później. Bolesław odmówił ponownej pomocy, ale zmienił zdanie, zapewne ulegając prośbie papieża i w 1076 raz jeszcze osadził Izjasława na tronie. Bolesław zdobył ponownie miasto w 1077 roku.