French
DeutschSłownictwo ekspresywne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Słownictwo ekspresywne, leksyka ekspresywna, ekspresywizmy, ekspresywa, emocjonalizmy – słownictwo wyróżniające się szczególną formą, postacią dźwiękową lub wyjątkowymi cechami semantycznymi[1][2], wyrażające emocje mówiącego wobec tematu wypowiedzi, sygnalizujące jego pozytywny bądź negatywny stosunek do otoczenia[1][3]. Ekspresywizmy mogą mieć barwę dodatnią (m.in. eufemizmy, hipokorystyki, zdrobnienia) lub ujemną (dysfemizmy, wulgaryzmy, zgrubienia)[1]. Wyrazy takie tworzone są m.in. poprzez zabiegi słowotwórcze, np. poprzez dodanie odpowiednich formantów: człowiek ⇒ człowieczek[1], kot ⇒ kotek[4]. Mogą to być również określenia niepodzielne słowotwórczo[1], np. belfer, kić[4], bądź wyrazy pierwotnie neutralne, ale użyte w charakterze metafory, np. „osioł” w zdaniu: Ty ośle! (o człowieku)[4]. Do wyrazów ekspresywnych zaliczają się potocyzmy, argotyzmy, dialektyzmy, wyrażenia slangowe, archaizmy, poetyzmy czy też biblizmy[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Mistrík 1993 ↓, s. 134.
- ↑ Urbańczyk 1992 ↓, s. 76.
- ↑ Joanna Dobkowska, W pigułce. Nauka o języku. Repetytorium. Liceum i technikum, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2019, s. 45, ISBN 978-83-02-18249-5, OCLC 1107607313.
- ↑ a b c Ekspresywizm, [w:] Słownik terminów gramatycznych [online], Edupedia [dostęp 2019-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Urbańczyk (red.), Encyklopedia języka polskiego, Wroclaw etc: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992, ISBN 83-04-029-94-4.
- Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).