Wzgórza Szymbarskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wzgórza Szymbarskie (kaszb. Szëmbarsczé Grzëpë) – pasmo wzniesień na Kaszubach. Jest to morena czołowa fazy pomorskiej, pozostałość czwartorzędowego zlodowacenia północnopolskiego. Poprzez wschodnie krańce Wzgórz Szymbarskich przebiega turystyczna Droga Kaszubska.

• Wieżyca – 328,6 m n.p.m. (będąca równocześnie najwyższym miejscem Niżu Polskiego)
• Zielona Góra – 265,6 m n.p.m.
• Złota Góra – 235,1 m n.p.m.
• Jastrzębia Góra – 227,2 m n.p.m.
• Dziewicza Góra – 226,0 m n.p.m.
• Tamowa Góra – 224,1 m n.p.m.
• Biskupia Góra – 223,2 m n.p.m.
• Zamkowa Góra – 223,0 m n.p.m.
• Chochowatka – 215,1 m n.p.m.

Pomiędzy pasmem wzgórz w rynnach morenowych leżą jeziora:

• Jezioro Ostrzyckie
• Jezioro Patulskie
• Jezioro Dąbrowskie
• Lubowisko
• Jezioro Raduńskie Górne
• Jezioro Raduńskie Dolne
• Brodno Wielkie
• Małe Brodno
• Kłodno

• Brodnica Górna
• Brodnica Dolna
• Gołubie
• Krzeszna
• Ostrzyce
• Pierszczewko
• Skorzewo
• Szymbark

• Wzgórza Szymbarskie. region.jerk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-06)].
• Punkt widokowy – Szczyt Wieżyca
• Punkt widokowy – Jastrzębia Góra
• Punkt widokowy – Złota Góra