Xàtiva – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||
Prowincja | |||||
Comarca | |||||
Gmina | Xàtiva | ||||
Alkad | Alfonso Rus Terol (PP, 2011) | ||||
Powierzchnia | 76.60 km² | ||||
Wysokość | 115 m n.p.m. | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy | 46800 | ||||
Tablice rejestracyjne | V | ||||
Położenie na mapie Wspólnoty Walencji | |||||
Położenie na mapie Hiszpanii | |||||
38°59′N 0°30′W/38,983333 -0,500000 | |||||
Strona internetowa |
Xàtiva (hiszp. Játiva) – miasto położone we wschodniej Hiszpanii, we wspólnocie autonomicznej Walencja, w prowincji Walencja na prawym (zachodnim) brzegu rzeki Albaidy. Leży ok. 60 km na południowy zachód od Walencji.
Dziś niewielkie miasto prowincjonalne (niespełna 30 tys. mieszkańców), w przeszłości zapisało się w historii Europy m.in. jako pierwszy na kontynencie ośrodek produkcji papieru oraz znany ośrodek jedwabniczy. Tajniki produkcji papieru przywieźli do Xàtivy Maurowie, a pierwsza wzmianka o jego produkcji pochodzi z 1144 roku[1]. W późnym średniowieczu miasto znane było również jako miejsce narodzin dwóch papieży: Kaliksta III oraz Aleksandra VI. Do upadku znaczenia Xàtivy w czasach nowożytnych przyczynił się w trakcie wojny o sukcesję hiszpańską król Filip V Burbon, który za sprzyjanie swym przeciwnikom po zwycięstwie w bitwie pod Almansą rozkazał spalić miasto (1707) i przemianować na San Felipe[2]. Do dziś portret tego króla wisi w lokalnym muzeum odwrócony do góry nogami[3]. Nazwę miasta zmieniono ponownie w roku 1811 nadając mu katalońską pisownię Xàtiva.
W mieście warto zobaczyć kilka zabytkowych kościołów, z których najważniejszym jest wybudowana w 1414 roku i przebudowana później w stylu renesansowym kolegiata (dawniejsza katedra). Wart odwiedzenia jest również pochodzący z XIV wieku kościół św. Piotra, w którym można podziwiać kasetony wykonane w stylu lokalnej odmiany gotyku. Jest też kilka budynków z częściami zachowanych murów z czasów rzymskich (w tym ratusz), zachowały się też budowle z czasów mauretańskich. Xàtiva posiada również średniowieczny zamek oraz ciekawy, późnogotycki budynek spichlerza zwany Almudín, w którym mieści się obecnie muzeum miasta[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Norman Davies: Europa. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 384. ISBN 978-83-240-0004-3.
- ↑ Historia Xátivy w XVIII wieku. [dostęp 2011-11-19]. (hiszp.).
- ↑ a b Museo de L'Almodí. [dostęp 2011-11-19]. (hiszp.).