Yangiyoʻl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Yangiyoʻl
Państwo	Uzbekistan
Wilajet	taszkencki
Tuman	Yangiyoʻl
Populacja (2010); • liczba ludności	; 72 500
Kod pocztowy	112001
	Położenie na mapie Uzbekistanu Yangiyoʻl
	41°06′45″N 69°02′48″E/41,112500 69,046667

Yangiyoʻl (ros. Янгиюль, Jangijul, w tumaczeniu z uzbeckiego "Nowa droga") – miasto w Uzbekistanie, w wilajecie taszkenckim, siedziba administracyjna tumanu Yangiyoʻl.

Liczba mieszkańców w 2010 roku wynosiła ok. 72,5 tys.

Historia

Miasto powstało w miejscu starożytnej osady o nazwie Kaunchi-Tepe. Rozwój miasta był związany z rozbudową drogi kolejowej. Od 1934 roku osadę przemianowano w Jangijul.

Od 1942 roku w Jangijulu mieścił się Sztab Armii Polskiej pod dowództwem gen. Władysława Andersa^[1].

W czerwcu 1942 roku do miasta przybył z wizytą duszpasterską biskup polowy Józef Gawlina. Spotkał się on z żołnierzami i ludnością cywilną, ponieważ ludzie znajdujący się w zsyłce nie mieli możliwości uczęszczania do kościoła. W tym samym roku zaczęła się ewakuacja polskich żołnierzy i polskiej ludności z Jangijulu do Iranu. Z powodu wysokiej śmiertelności, przede wszystkim przez choroby zakaźne w mieście powstał polski cmentarz, który został zlikwidowany po wojnie. W tym miejscu obecnie znajduje się pomnik, upamiętniający 40 pochowanych Polaków^[2]^[3]^[4]^[5].