Yao (władca) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nazwa chińska | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Yao – w mitologii chińskiej jeden z legendarnych Pięciu Cesarzy. Tradycja datuje jego panowanie na lata 2356-2255 p.n.e.[1]
Konfucjaniści uważali go za ideał władcy; w Księdze dokumentów nazywany jest „Dobroczyńcą” i określany jako czcigodny, światły, doskonały, szczery, łagodny i skromny[1]. Zalety władcy wysławiają także Dialogi konfucjańskie[2].
Według legend za panowania Yao na Chiny miały spaść liczne klęski, najpierw susza[1], a następnie potop[3]. Na swojego następcę wyznaczył Shuna[4].
Yao przypisywane jest wynalezienie gry weiqi[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Künstler 2006 ↓, s. 158.
- ↑ Dialogi konfucjańskie. Wrocław: Ossolineum, 1976, s. 90-91.
- ↑ Künstler 2006 ↓, s. 175.
- ↑ Künstler 2006 ↓, s. 180.
- ↑ Bogdan Mazan: Bez antypodów? Zbliżenia i konfrontacje kultur. Łódź: Fundacja Uniwersytetu Łódzkiego, 2008, s. 402. ISBN 978-83-923164-6-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Jerzy Künstler: Mitologia chińska. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Auriga, 2006. ISBN 83-922635-4-5.