Yao (władca) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Yao
Ilustracja
Nazwa chińska
Pismo uproszczone

Pismo tradycyjne

Hanyu pinyin

Yáo

Wade-Giles

Yao

Yao – w mitologii chińskiej jeden z legendarnych Pięciu Cesarzy. Tradycja datuje jego panowanie na lata 2356-2255 p.n.e.[1]

Konfucjaniści uważali go za ideał władcy; w Księdze dokumentów nazywany jest „Dobroczyńcą” i określany jako czcigodny, światły, doskonały, szczery, łagodny i skromny[1]. Zalety władcy wysławiają także Dialogi konfucjańskie[2].

Według legend za panowania Yao na Chiny miały spaść liczne klęski, najpierw susza[1], a następnie potop[3]. Na swojego następcę wyznaczył Shuna[4].

Yao przypisywane jest wynalezienie gry weiqi[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Künstler 2006 ↓, s. 158.
  2. Dialogi konfucjańskie. Wrocław: Ossolineum, 1976, s. 90-91.
  3. Künstler 2006 ↓, s. 175.
  4. Künstler 2006 ↓, s. 180.
  5. Bogdan Mazan: Bez antypodów? Zbliżenia i konfrontacje kultur. Łódź: Fundacja Uniwersytetu Łódzkiego, 2008, s. 402. ISBN 978-83-923164-6-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]