Zachylnik błotny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zachylnik błotny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

zachylnikowate

Rodzaj

zachylnik

Gatunek

zachylnik błotny

Nazwa systematyczna
Thelypteris palustris Schott
Gen. fil. t. 10. 1834
Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zachylnik błotny, nerecznica błotna (Thelypteris palustris) – gatunek należący do rodziny zachylnikowatych. Występuje w północnej Eurazji i Ameryce Północnej. W Polsce gatunek pospolity.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Liść

Roślina osiąga od 30 do 60 cm wysokości. Kłącze czołgające się. Liście dwukrotnie pierzaste, w zarysie lancetowate, u nasady słabo zwężone, jasnozielone, młode pod spodem pokryte rzadkimi łuskami i gruczołowatymi włoskami, rozwinięte gładkie i bez włosów. Odcinki pierwszego rzędu równowąskolancetowate, u nasady silnie zwężone, głęboko pierzastosieczne. Odcinki drugiego rzędu całobrzegie, lancetowate. Na dychotomicznie rozgałęzionych nerwach końcowych osadzone są kupki. Zawijki drobne.

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Jest to roślina trwała. Występuje od lipca do sierpnia na bagnach, bagnistych łąkach, w olszynach, częsta na niżu, w górach rzadsza. Wraz z trzciną lub pałką jest gatunkiem charakterystycznym zespołu szuwaru paprociowego (pła nerecznicowego) Thelypteridi-Phragmitetum.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. The Pteridophyte Phylogeny Group, A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI10.1111/jse.12229.
  3. Thelypteris palustris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bolesław Broda, Jakub Mowszowicz: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1973.