Zakat – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zakat (arab. ‏زكاة‎ zakāt) – prawo wspólnoty muzułmańskiej do nadwyżki indywidualnego majątku wyznawcy islamu. W państwach muzułmańskich jest to obowiązkowy podatek. Zakat często oblicza się według rocznego współczynnika 2,5% całości posiadanego majątku, a środki są zwykle rozprowadzane wśród ubogich.

Koran II, 180:

Lecz prawdziwie pobożny jest: […] i ten, kto rozdaje majątek – mimo umiłowania go – bliskim krewnym, sierotom i biedakom, podróżnemu i żebrzącym, i na wykup niewolników.

Jest to jeden z pięciu filarów islamu.

• charytatywność – odpowiednik chrześcijański
• cedaka – odpowiednik judaistyczny