Zbigniew Felski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Felski

obrońca
Pseudonim	Fela
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1940 Grudziądz
Data i miejsce śmierci	26 września 1992 Chambéry
Wzrost	185 cm
Kariera
Aktywność	1959–1973
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. do 1959 Olimpia Grudziądz 1959–1961 AZS Toruń 1961–1966 Polonia Warszawa 1966–1973 Wybrzeże Gdańsk
Kariera trenerska Lata Drużyna 1974–1980 Spójnia Gdańsk 1980–1981 Reprezentacja Polski 1984–1985 Caen Basket Calvados (Francja)
Dorobek medalowy Polska Liga Koszykówki złoto 1970/71 koszykówka złoto 1971/72 koszykówka złoto 1972/73 koszykówka srebro 1969/70 koszykówka brąz 1967/68 koszykówka

Zbigniew Felski (ur. 27 maja 1940 w Grudziądzu, zm. 26 września 1992 w Chambéry^[1]) – polski koszykarz występujący na pozycji obrońcy, wielokrotny medalista mistrzostw Polski, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski, trener męskiej reprezentacji Polski.

W drugiej połowie lat 70. został trenerem żeńskiej drużyny Spójni Gdańsk i zdobył z nią trzy tytuły wicemistrza Polski (1978, 1979, 1980). Od jesieni 1980 do lutego 1981 prowadził męską reprezentację Polski, następnie pracował we Francji^[2], m.in. w latach 1984-1985 był trenerem Caen Basket Calvados^[3].

Na podstawie^[4], o ile nie zaznaczono inaczej.

Drużynowe

• Mistrz Polski:
  • 1971, 1972, 1973
  • juniorów (1958, 1959)
• Wicemistrz Polski (1970)
• Brązowy medalista mistrzostw Polski (1968)

• Trener roku ligi francuskiej (1987)

• KrzysztofK. Łaszkiewicz KrzysztofK., Polska koszykówka męska 1928–2004, Inowrocław: Wydawnictwo Pozkal, 2004, ISBN 83-89390-20-5, OCLC 749833294 . Brak numerów stron w książce