Eugeniusz Kijewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugeniusz Kijewski

rozgrywający
Pseudonim	Kijek
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1955 Poznań
Wzrost	186 cm
Masa ciała	79 kg
Kariera
Aktywność	1969–1990
Szkoła średnia	Zespół Szkół Technicznych HCP w Poznaniu
College	AWF Poznań
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1969–1975 Warta Poznań 1975–1976 Spójnia Gdańsk 1976–1990 Lech Poznań
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1973–1988  Polska 220
Kariera trenerska Lata Drużyna 1990–1997 Lech Poznań 1997–1999 Anwil Włocławek 2000–2007 Prokom Trefl Sopot 2008–2009 PBG Basket Poznań 2012–2013 Polski Cukier SIDEn Toruń
Dorobek medalowy Polska Liga Koszykówki Kariera zawodnicza złoto 1982/1983 Lech Poznań złoto 1983/1984 Lech Poznań złoto 1988/1989 Lech Poznań złoto 1989/1990 Lech Poznań srebro 1981/1982 Lech Poznań srebro 1984/1985 Lech Poznań brąz 1986/1987 Lech Poznań brąz 1987/1988 Lech Poznań Kariera trenerska złoto 2003/2004 Prokom Trefl Sopot złoto 2004/2005 Prokom Trefl Sopot złoto 2005/2006 Prokom Trefl Sopot złoto 2006/2007 Prokom Trefl Sopot srebro 1990/1991 Lech Poznań srebro 1998/1999 Anwil Włocławek srebro 2001/2002 Prokom Trefl Sopot srebro 2002/2003 Prokom Trefl Sopot brąz 1993/1994 Lech Poznań brąz 2000/2001 Prokom Trefl Sopot Odznaczenia

Eugeniusz Kijewski (ur. 25 czerwca 1955 w Poznaniu) – były polski koszykarz, występujący na pozycji rozgrywającego, reprezentant kraju, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski, multimedalista mistrzostw Polski jako zawodnik i szkoleniowiec.

Pięciokrotny lider strzelców polskiej ekstraklasy (1978/79 – 28,9 pkt; 1981/82 – 29,5 pkt; 1984/85 – 28,1 pkt; 1985/86 – 31,2 pkt; 1987/88 – 24,2 pkt). Będąc reprezentantem Polski juniorów został wybrany do najlepszej piątki Europy. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich 1980. Trener kadry narodowej, z którą w 1997 zajął 7. miejsce Mistrzostw Europy. Trener drużyn Polskiej Ligi Koszykówki (Anwilu Włocławek, Prokomu Trefla Sopot i PBG Basketu Poznań) oraz pierwszoligowych (Polski Cukier Toruń). Prezes Honorowy Fundacji PBG Basket Junior Poznań. W 2021 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1][2].

Jeden z najlepszych polskich koszykarzy w historii. Karierę zawodniczą związał z poznańskimi klubami – Wartą (1969–1975) i Lechem (1976–1990). Jeden sezon (1975/76) spędził w Spójni Gdańsk. Z Lechem czterokrotnie był mistrzem kraju. W seniorskiej reprezentacji zagrał 220 oficjalnych spotkań międzypaństwowych, zdobywając 3092 punkty. Brał udział w Igrzyskach Olimpijskich 1980 (7. miejsce), a także w Mistrzostwach Europy (1981, 1983). W swoim najlepszym spotkaniu ligowym zanotował 53 "oczka" (mecz Warty Poznań z Baildonem Katowice, o miejsca 5-10 sezonu 1977/78). W 395 spotkaniach zdobył 10185 punkty. Do sezonu 2008/09 wynik ten był rekordem Polski, gdy podbił go Adam Wójcik (oficjalne statystyki w liczbie zdobywanych punktów PZKosz. zaczął prowadzić dopiero od 1976 r., przez co Kijewskiemu nie policzono bilansu pierwszych kilku sezonów na szczeblu seniorskim).

Karierę trenerską rozpoczął tuż po zakończeniu czynnej kariery zwodniczej. W latach 1990–1997 prowadził Lecha, w następnych dwóch sezonach (1997–1999) Anwil Włocławek. Pracę w tych klubach łączył z funkcją selekcjonera kadry narodowej. Jej szkoleniowcem był przez pięć lat (1993–1998), na Mistrzostwach Europy 1997 prowadzona przez niego reprezentacja Polski zajęła 7. miejsce. Trenerem Prokomu był od 7 lutego 2000^[3], pod jego wodzą sopocki zespół czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski (2004–2007). 30 listopada 2007 podał się do dymisji. W sezonie 2008/09 prowadził w ekstraklasie PBG Basket Poznań. Od sezonu 2012/2013 był trenerem pierwszoligowej drużyny - Polski Cukier SIDEn Toruń^[4], w lutym 2013 roku został zwolniony z tej funkcji^[5]. Obecnie Prezes Fundacji PBG Basket Junior Poznań, której celem jest wspierać młodych i utalentowanych koszykarzy.

Drużynowe

• 4-krotny mistrz Polski (1983-84, 1989-90)
• 2-krotny wicemistrz Polski (1982, 1985)
• 2-krotny brązowy medalista mistrzostw Polski (1987-88)
• Zdobywca Pucharu Polski (1984)
• Mistrz Polski Juniorów z Wartą Poznań (1974)

Indywidualne

• 3-krotny Zawodnik Roku (1979, 1982, 1986)
• 5-krotny lider strzelców polskiej ligi (1979, 1982, 1985-86, 1988)
• 10-krotnie zaliczany do I składu najlepszych zawodników ligi (1979-80, 1982-84, 1986-90)
• Lider strzelców podczas MPJ (1974)

Seniorów

• 3-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1979 – 7. miejsce, 1981 – 7. miejsce, 1983 – 9. miejsce)
• Uczestnik Igrzysk Olimpijskich (1980 – 7. miejsce)
• Lider Eurobasketu w skuteczności rzutów wolnych (1979 – 93,3%)^[6]

Młodzieżowe

• Lider strzelców mistrzostw Europy U–18 (1974)^[7]
• Uczestnik mistrzostw Europy U–18 (1974 – 6. miejsce)^[8]

• 4-krotny mistrz Polski (2004-07)
• 4-krotny wicemistrz Polski (1991, 1999, 2002-03)
• 2-krotny brązowy medalista mistrzostw Polski (1994, 2001)
• 2-krotny zdobywca Pucharu Polski (2000-01)

• Najlepszy Trener PLK (2004, 2006 oficjalnie, 2004, 2005 według Gazety^[9])

• Uczestnik mistrzostw Europy (1997)
• Wieloletni szkoleniowiec reprezentacji Polski (1993–98)

• Polski Komitet Olimpijski: Eugeniusz Kijewski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).