Puchar Polski w koszykówce mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Puchar Polski
Pekao SA Puchar Polski
Państwo

 Polska

Oficjalny skrót

PP

Dyscyplina

koszykówka

Organizator rozgrywek

PZKosz. i PLK SA

Założyciel

Polski Związek Gier Sportowych

Partner TV

Telewizja Polsat

Sponsor tytularny

Bank Pekao SA

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Polonia Warszawa (1934)

Obecny zwycięzca

Górnik Zamek Książ Wałbrzych (2025)

Najwięcej zwycięstw

Śląsk Wrocław (14)

Puchar Polski w koszykówce mężczyzn – cykliczne krajowe rozgrywki sportowe, prowadzone systemem pucharowym, organizowane corocznie (co sezon) przez Polski Związek Koszykówki oraz Polską Ligę Koszykówki SA (od fazy centralnej) dla polskich męskich klubów koszykarskich (zarówno amatorskich, jak i profesjonalnych). Drugie – po mistrzostwach Polski – rozgrywki w hierarchii ważności w polskiej koszykówce. Od sezonu 2023/24 prowadzone są pod marketingową nazwą Pekao SA Puchar Polski[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Dotychczasowe nazwy
  • Puchar Polski PZGS (Polskiego Związku Gier Sportowych): 1934–1936
  • Puchar Polski Miast: 1951
  • Puchar Polski: 1952–1956, 1959, 1968–1972, 1975–1981, 1985, 1989, 1990, 1992, 1998–2001, 2004–2011
  • Puchar Polski PZKosz. (Polskiego Związku Koszykówki): 1957, 1958, 1962, 1973, 1974, 1984
  • Puchar Polski Ligi: 1983, 1995–1997
  • Intermarché Basket Cup: 2012–2018
  • Suzuki Puchar Polski: 2018–2023
  • Pekao SA Puchar Polski: 2023–

Rozgrywki koszykarskiego Pucharu Polski zainaugurowano w sezonie 1933/34 z inicjatywy władz Polskiego Związku Gier Sportowych (PZGS), który wówczas koordynował rozwój kilku zespołowych dyscyplin sportu w kraju (w tym m.in. piłki koszykowej). Przeprowadzono trzy pierwsze edycje z rzędu (wszystkie pod nazwą Pucharu Polski PZGS), po czym w 1936 r. podjęto decyzję o dalszym zaprzestaniu rywalizacji w takiej formule. Postanowiono bowiem rozpropagować i rozbudować zmagania o mistrzostwo Polski, skupiono się więc wyłącznie na organizowaniu rozgrywek mistrzowskich. Możliwości finansowe ówczesnych drużyn były mocno ograniczone, więc rezygnacja z przeprowadzania zmagań pucharowych nie spotkała się ze sprzeciwem organizacji klubowych.

W lutym 2018 r. władze Polskiego Związku Koszykówki porozumiały się z właścicielem japońskiej marki samochodowej Suzuki w kwestii zostania przez ten podmiot sponsorem tytularnym Pucharu Polski koszykarzy. Podpisano umowę o współpracy, na mocy której m.in. rozgrywki otrzymały marketingową nazwę Suzuki Puchar Polski[2].

W 2018 r. - w celu uatrakcyjnienia decydującej fazy rozgrywek - wprowadzono konkurs wsadów, który jest rozgrywany pomiędzy półfinałami[3]. Wcześniej, w latach 1994–2014, taki konkurs był rozgrywany podczas meczu gwiazd ligi. Natomiast w 2019 r. wprowadzono konkurs rzutów za 3 punkty[4].

Edycje

[edytuj | edytuj kod]

Do uzupełnienia
bd – brak danych

Sezon Triumfator Wynik Finalista Miejsce MVP
1933/1934 Polonia Warszawa 43:30 YMCA Kraków Warszawa
1934/1935 Cracovia 43:27 IKP Łódź Przemyśl
1935/1936 KPW Poznań 73:36 IKP Łódź Lwów
1937–1950 nie rozgrywano
1950/1951 Gdańsk 31:26 Kraków Gdańsk
1951/1952 Gwardia (Wisła) Kraków 35:33 CWKS (Legia) Warszawa Kraków
1952/1953 Spójnia Gdańsk 64:56 Gwardia (Wisła) Kraków Toruń
1953/1954 Kolejarz (Lech) Poznań Sparta Kraków
1954/1955 Kolejarz (Lech) Poznań 58:47 Cracovia Toruń
1955/1956 AZS-AWF Warszawa 61:56 CWKS (Śląsk) Wrocław Ostrów Wielkopolski
1956/1957 CWKS (Śląsk) Wrocław Legia Warszawa
1957/1958 AZS-AWF Warszawa Wisła Kraków
1958/1959 Śląsk Wrocław Legia Warszawa
1960–1961 nie rozgrywano
1961/1962 Spójnia Gdańsk 63:45 KS Odra Wrocław
1963–1967 nie rozgrywano
1967/1968 Legia Warszawa bd
1968/1969 Polonia Warszawa Wisła Kraków Stalowa Wola[5]
1969/1970 Legia Warszawa Lech Poznań
1970/1971 Śląsk Wrocław Wisła Kraków
1971/1972 Śląsk Wrocław Legia Warszawa
1972/1973 Śląsk Wrocław Resovia Rzeszów
1973/1974 Resovia Rzeszów AZS-AWF Warszawa
1974/1975 Polonia Warszawa Lech Poznań
1975/1976 Wybrzeże Gdańsk Polonia Warszawa
1976/1977 Śląsk Wrocław Lech Poznań
1977/1978 Wybrzeże Gdańsk Start Lublin
1978/1979 Wybrzeże Gdańsk Górnik Wałbrzych
1979/1980 Śląsk Wrocław Polonia Warszawa
1980/1981 Pogoń Szczecin Legia Warszawa
1981/1982 nie rozgrywano
1982/1983 Zagłębie Sosnowiec Wisła Kraków
1983/1984 Lech Poznań Zagłębie Sosnowiec
1984/1985 Pogoń Szczecin bd
1985–1988 nie rozgrywano
1988/1989 Śląsk Wrocław Zagłębie Sosnowiec
1989/1990 Śląsk Wrocław bd
1990/1991 nie rozgrywano
1991/1992 Śląsk Wrocław Gwardia Wrocław
1993–1994 nie rozgrywano
1994/1995 Nobiles Włocławek 87:80 Mazowszanka Pruszków
1995/1996 Nobiles Włocławek 99:96 AZS Elana Toruń
1996/1997 Śląsk Wrocław 102:92 Polonia Przemyśl Koszalin, Hala Gwardii
1997/1998 Pekaes Pruszków 80:71 Bobry Bytom Wrocław, Hala Ludowa
1998/1999 Hoop Pekaes Pruszków 76:69 Pogoń Ruda Śląska Tarnów, Hala Jaskółka
1999/2000 Prokom Trefl Sopot 79:63 Hoop Pekaes Pruszków Wrocław, Hala Ludowa
2000/2001 Prokom Trefl Sopot 81:72 Hoop Blachy Pruszków Słupsk, Hala Gryfia Igor Milicić (Prokom)
2002–2003 nie rozgrywano
2004 Śląsk Wrocław 78:72 Anwil Włocławek Włocławek, Hala Mistrzów Lynn Greer (Śląsk)[6]
2004/2005[7] Śląsk Wrocław 96:91 Czarni Słupsk Koszalin Michał Ignerski (Śląsk)
2005/2006 Prokom Trefl Sopot 77:64 Polpharma Starogard Gdański Grudziądz Christian Dalmau (Prokom)[8]
2007 Anwil Włocławek 72:66 Prokom Trefl Sopot Sopot Andrzej Pluta (Anwil)[9]
2008 Prokom Trefl Sopot 81:69 ASCO Śląsk Wrocław Sopot Mustafa Shakur (Prokom Trefl)
2009 Kotwica Kołobrzeg 98:89 Asseco Prokom Sopot Lublin, HSW „Globus” Dawid Przybyszewski (Kotwica)
2009/2010 AZS Koszalin 80:75 Turów Zgorzelec Warszawa Dante Swanson (AZS)[10]
2010/2011 Polpharma Starogard Gdański 75:67 Anwil Włocławek Gdynia Robert Skibniewski (Polpharma)[11][12]
2012 Trefl Sopot 77:74 Zastal Zielona Góra Zielona Góra, CRS Łukasz Koszarek (Trefl)[13]
2012/2013 Trefl Sopot 64:59 AZS Koszalin Koszalin, HWS Adam Waczyński (Trefl)[14][15]
2013/2014 Śląsk Wrocław 90:87 Turów Zgorzelec Wrocław, Hala „Orbita” Michał Gabiński (Śląsk)[16][17]
2015 Stelmet Zielona Góra 77:71 Rosa Radom Gdynia, Gdynia Arena Przemysław Zamojski (Stelmet)[18][19]
2016 Rosa Radom 74:64 Stelmet Zielona Góra Dąbrowa Górnicza, HWSC C.J. Harris (Rosa)[18][20]
2017 Stelmet BC Zielona Góra 79:57 Anwil Włocławek Warszawa, Arena Ursynów Łukasz Koszarek (Stelmet)[21]
2018 Polski Cukier Toruń 88:80 Stelmet Enea BC Zielona Góra Warszawa, Arena Ursynów Karol Gruszecki (Polski Cukier)[22][23]
2019 Arged BMSlam Stal Ostrów Wielkopolski 77:74 Arka Gdynia Warszawa, Arena Ursynów Mateusz Kostrzewski (Stal Ostrów)[24]
2020 Anwil Włocławek 103:96 Polski Cukier Toruń Warszawa, Arena Ursynów Shawn Jones (Anwil Włocławek)[25]
2021[26] Enea Zastal BC Zielona Góra 86:73 PGE Spójnia Stargard Lublin, HSW „Globus” Gabriel Lundberg (Zastal)[27]
2022[28] Arged BMSlam Stal Ostrów Wielkopolski 83:76 Polski Cukier Pszczółka Start Lublin Lublin, HSW „Globus” Jakub Garbacz (Stal)[29]
2023[30] Trefl Sopot 91:80 Polski Cukier Start Lublin Lublin, HSW „Globus” Garrett Nevels (Trefl)[31]
2024[32] Legia Warszawa 94:71 Arged BMSlam Stal Ostrów Wielkopolski Sosnowiec, Arena Sosnowiec Aric Holman (Legia)[33]
2025 Górnik Zamek Książ Wałbrzych 80:78 King Szczecin Sosnowiec, Arena Sosnowiec Toddrick Gotcher (Górnik)

Bilans drużyn

[edytuj | edytuj kod]
Drużyna Liczba trofeów Lata triumfów
Śląsk Wrocław 14 1957, 1959, 1971, 1972, 1973, 1977, 1980, 1989, 1990, 1992, 1997, 2004, 2005, 2014
Lech Poznań 4 1936, 1954, 1955, 1984
Prokom Trefl Sopot* 4 2000, 2001, 2006, 2008
Anwil Włocławek 4 1995, 1996, 2007, 2020
Polonia Warszawa 3 1934, 1969, 1975
Wybrzeże Gdańsk 3 1976, 1978, 1979
Enea Zastal BC Zielona Góra 3 2015, 2017, 2021
Trefl Sopot 3 2012, 2013, 2023
Legia Warszawa 3 1968, 1970, 2024
Cracovia 2 1935, 1936
Spójnia Gdańsk 2 1953, 1962
Arged BM Slam Stal Ostrów Wielkopolski 2 2019, 2022
AZS-AWF Warszawa 2 1956, 1958
Pogoń Szczecin 2 1981, 1985
Pekaes Pruszków 2 1998, 1999
miasto Gdańsk 1 1951
Wisła Kraków 1 1952
Resovia Rzeszów 1 1974
Zagłębie Sosnowiec 1 1983
Kotwica Kołobrzeg 1 2009
AZS Koszalin 1 2010
Polpharma Starogard Gdański 1 2011
Rosa Radom 1 2016
Polski Cukier Toruń 1 2018
Górnik Zamek Książ Wałbrzych 1 2025

* Od sezonu 2009/2010 tradycje Prokomu Trefla Sopot kontynuuje Arka Gdynia.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Bank Pekao S.A. nadal będzie wspierać polską koszykówkę. koszkadra.pl. [dostęp 2023-04-17]. (pol.).
  2. ↑ Suzuki napędza koszykówkę. plk.pl, 2018-02-21. [dostęp 2019-02-14]. (pol.).
  3. ↑ Krüger&Matz Konkurs Wsadów! Znamy pierwszych uczestników. plk.pl. [dostęp 2018-02-01]. (pol.).
  4. ↑ Aerowatch Konkurs Rzutów za 3 Punkty - znamy uczestników!. plk.pl, 2019-02-07. [dostęp 2019-02-16]. (pol.).
  5. ↑ Sport. Puchar dla Polonii. „Nowiny Rzeszowskie-Stadion”. Nr 21, s. 1, 26 maja 1968. 
  6. ↑ Profil na slaskpolskikosz.pl. slaskpolskikosz.pl. [dostęp 2018-01-24]. (pol.).
  7. ↑ Śląsk obronił trofeum. gp24.pl. [dostęp 2019-11-26]. (ang.).
  8. ↑ Wielki Prokom. plk.pl. [dostęp 2017-01-19]. (pol.).
  9. ↑ Puchar Polski dla ANWILU Włocławek. anwil.pl. [dostęp 2018-01-24]. (pol.).
  10. ↑ Puchar Polski dla AZS Koszalin. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  11. ↑ Puchar Polski: MVP Skibniewski. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  12. ↑ Polpharma z Pucharem Polski!. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  13. ↑ Koszarek MVP finału Intermarché Basket Cup. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  14. ↑ Trefl ponownie wygrywa Intermarché Basket Cup!. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  15. ↑ Waczyński najlepszym zawodnikiem Final Four IMBC. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  16. ↑ Gabiński MVP finału IMBC. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  17. ↑ Intermarché Basket Cup dla Śląska. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  18. ↑ a b Puchar Polski dla Rosy Radom!. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  19. ↑ Stelmet wygrywa Gdynia Basket Cup!. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  20. ↑ Harris MVP Dąbrowa Górnicza Basket Cup. plk.pl. [dostęp 2016-02-22]. (pol.).
  21. ↑ Puchar Polski dla Stelmetu BC Zielona Góra. plk.pl. [dostęp 2017-02-19]. (pol.).
  22. ↑ Polski Cukier Toruń zdobywa Puchar Polski!. plk.pl, 2018-02-18. [dostęp 2018-02-18]. (pol.).
  23. ↑ Gruszecki MVP Turnieju Finałowego Puchar Polski. plk.pl, 2018-02-18. [dostęp 2018-02-18]. (pol.).
  24. ↑ Suzuki Puchar Polski dla Arged BMSlam Stali!. plk.pl. [dostęp 2019-02-19]. (pol.).
  25. ↑ Shawn Jones MVP turnieju finałowego Suzuki Pucharu Polski. plk.pl, 2020-02-16. [dostęp 2020-02-16]. (pol.).
  26. ↑ Suzuki Puchar Polski – Finał – 14.02.2021 – Statystyki. plk.pl. [dostęp 2021-02-14]. (pol.).
  27. ↑ Iffe Lundberg MVP Turnieju Finałowego Suzuki Pucharu Polski. plk.pl. [dostęp 2021-02-14]. (pol.).
  28. ↑ Suzuki Puchar Polski dla Arged BM Stali Ostrów Wielkopolski!. plk.pl. [dostęp 2021-02-21]. (pol.).
  29. ↑ Jakub Garbacz MVP Turnieju Finałowego Suzuki Pucharu Polski. plk.pl. [dostęp 2021-02-21]. (pol.).
  30. ↑ Suzuki Puchar Polski – Finał – 19.02.2023. plk.pl. [dostęp 2023-02-20]. (pol.).
  31. ↑ Garrett Nevels MVP turnieju finałowego Suzuki Pucharu Polski. plk.pl. [dostęp 2023-02-20]. (pol.).
  32. ↑ Legia Warszawa wygrywa Pekao SA Puchar Polski!. plk.pl. [dostęp 2024-02-18]. (pol.).
  33. ↑ Aric Holman MVP turnieju finałowego Pekao SA Pucharu Polski. plk.pl. [dostęp 2024-02-18]. (pol.).
Krajowe puchary w koszykówce mężczyzn
Puchary
kontynentalne
Funkcjonujące
Niefunkcjonujące
Puchary
narodowe
Funkcjonujące
Niefunkcjonujące
Puchary ligi
Funkcjonujące
Niefunkcjonujące
Superpuchary
Zobacz też
Puchar Polski w koszykówce mężczyzn
Zdobywcy Pucharu Polski w koszykówce mężczyzn
1934–1936
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
MVP Pucharu Polski
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Polski_w_koszykówce_mężczyzn&oldid=76084871”