Adam Waczyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Waczyński

Waczyński w reprezentacji Unicaja Málaga (2018)
#21 Basket Saragossa
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko	Adam Szczepan Waczyński[1]
Pseudonim	„Waca”
Data i miejsce urodzenia	15 października 1989 Toruń[2]
Wzrost	199[3] cm
Kariera
Aktywność	od 2005
Kariera klubowa[a] Lata Kluby Wyst. 2005–2008 Prokom Trefl Sopot 6 2006–2008 OSSM PZKosz Sopot 35 2007–2008 Prokom Trefl II Sopot 12 2008–2009 Górnik Wałbrzych 26 2009–2010 PBG Basket Poznań 25 2010–2014 Trefl Sopot 165 2010–2011 Trefl II Sopot 2 2014–2016 Río Natura Monbús Obradoiro 61 2016–2021 Unicaja Málaga 156 od 2021 Casademont Saragossa
Kariera reprezentacyjna[b] Lata Reprezentacja Wyst. 2006–2007  Polska U-18 2008–2009  Polska U-20 od 2010  Polska 149 (1367 pkt.)[4]
↑ Mecze w lidze aktualne na 9 października 2021. ↑ Mecze w reprezentacji aktualne na 27 czerwca 2021.
Dorobek medalowy Polska Liga Koszykówki złoto 2004/05 koszykówka złoto 2007/08 koszykówka srebro 2011/12 koszykówka brąz 2013/14 koszykówka Mistrzostwa Europy U–20 dywizji B brąz Mecedonia 2009 koszykówka Mistrzostwa Europy U–18 dywizji B brąz Bułgaria 2007 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons

Adam Waczyński (ur. 15 października 1989 w Toruniu) – polski koszykarz na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego. Reprezentant Polski seniorów, trzykrotny uczestnik mistrzostw Europy. Czterokrotny medalista Polskiej Ligi Koszykówki, w tym dwukrotnie mistrz kraju. Dwukrotny zdobywca Pucharu Polski i jednokrotny MVP tych rozgrywek, dwukrotny zwycięzca Superpucharu Polski. Czterokrotny uczestnik Meczu Gwiazd PLK. Wybierany do każdej z trzech najlepszych „piątek” sezonów PLK. Nagrodzony tytułem Największy Postęp PLK. Od 2021 roku zawodnik hiszpańskiego klubu Casademont Saragossa.

Waczyński jest wychowankiem klubu WAX Toruń, założonego przez jego dziadka i ojca^[5]. Koszykówkę zaczął uprawiać w wieku 7 lat^[6], a w drużynie z Torunia występował do 2004 roku^[7].

Na początku 2005 roku Waczyński został zawodnikiem klubu Prokom Trefl Sopot, gdzie od razu został włączony do składu pierwszej drużyny^[2]. W barwach tego klubu w lutym 2005 roku zadebiutował w meczu Polskiej Ligi Koszykówki (mając wówczas 15 lat i 4 miesiące), zdobywając 2 punkty^[8] w meczu z AZS Koszalin (był to jego jedyny mecz w sezonie 2004/2005)^[9]. Wraz z Prokomem Treflem Waczyński zdobył wówczas mistrzostwo Polski. Poza tym stał się najmłodszym wówczas debiutantem w najwyższej koszykarskiej klasie rozgrywkowej w Polsce^[10] (jego wynik pobił w 2008 roku Hubert Murzacz, który w chwili debiutu w PLK miał 14 lat i 211 dni; Waczyński pozostaje nadal najmłodszym debiutantem z koszykarzy, którzy w dalszej karierze został seniorskimi reprezentantami Polski^[11]). W 2005 roku wystąpił także w juniorskim Meczu Gwiazd Pomorskiego Okręgowego Związku Koszykówki, w którym zdobył 4 punkty dla drużyny Zachodu^[12].

Waczyński znajdował się w składzie pierwszej drużyny Prokomu Trefla także w sezonach 2005/2006^[13] i 2006/2007^[14], jednak w obu z nich nie wystąpił w rozgrywkach najwyższej klasy rozgrywkowych. W sezonie 2005/2006 występował za to w drugoligowym wówczas zespole rezerw Prokomu Trefla, w którym w 13 meczach ligowych zdobywał średnio po 4,8 punktu. W kolejnych rozgrywkach także grał w II lidze, tym razem jednak w drużynie OSSM PZKosz Sopot, gdzie wystąpił w 17 spotkaniach, zdobywając przeciętnie po 16,1 punktu^[15]. Jednocześnie Waczyński był jednym z czołowych zawodników drużyny juniorskiej Prokomu Trefla, z którą w 2006 i 2007 roku zdobywał tytuły mistrza Polski w tych kategoriach wiekowych^[2]. W 2007 roku ponownie zagrał także w juniorskim Meczu Gwiazd Pomorskiego Okręgowego Związku Koszykówki, w którym zdobył 25 punktów dla zespołu Wschodu, za co został nagrodzony tytułem MVP tego spotkania^[16].

W sezonie 2007/2008 w barwach pierwszej drużyny Prokomu Trefla zadebiutował w rozgrywkach Euroligi, gdzie wystąpił w 2 meczach (przeciw Virtusowi Rzym i Montepaschi Siena), zdobywając łącznie 4 punkty^[17]. Wystąpił także w 5 meczach Polskiej Ligi Koszykówki, w których zdobył łącznie 14 punktów (średnio 2,8)^[15]. Wraz z sopockim klubem zdobył także ponownie mistrzostwo Polski^[18]. Ponadto w tym samym sezonie Waczyński grał także w I lidze z rezerwami Prokomu Trefla (12 meczów, średnio po 12,3 punktu, 3,1 zbiórki, 3,1 asysty i 1,6 przechwytu), a także w II lidze z zespołem OSSM PZKosz Sopot (18 spotkań, średnio po 19,2 punktu)^[15]. W 2008 roku zdobył także wicemistrzostwo Polski juniorów starszych^[19].

We wrześniu 2008 roku Waczyński został koszykarzem Górnika Wałbrzych^[20]. Pod koniec rozgrywek, ze względu na problemy finansowe Górnika, kilkukrotnie występował także na pozycji rozgrywającego^[21]. W zespole tym wystąpił w sumie 26 spotkaniach najwyższej klasy rozgrywkowej, w których zdobywał średnio po 10,4 punktu, 3,4 zbiórki, 1,7 asysty i 1,4 przechwytu na mecz^[15]. Zespół z Wałbrzycha spadł jednak z ligi^[22]. W marcu 2009 roku wziął także udział w Meczu Gwiazd Polskiej Ligi Koszykówki 2009, w którym zdobył 12 punktów dla zespołu Południa^[23].

W czerwcu 2009 roku Waczyński został zawodnikiem klubu PBG Basket Poznań, występującego wówczas w Polskiej Lidze Koszykówki^[22]. W drużynie z Poznania w sezonie 2009/2010 rozegrał 25 spotkań ligowych, w których zdobywał przeciętnie po 9,4 punktu, 2,2 zbiórki, 2 asysty i 1,1 przechwytu na mecz^[15]. W marcu 2010 roku wziął także udział w Meczu Gwiazd Polskiej Ligi Koszykówki 2010, w którym zdobył 5 punktów dla zespołu Południa^[23].

W czerwcu 2010 roku Waczyński powrócił do Sopotu, gdzie został koszykarzem Trefla Sopot, z którym podpisał dwuletni kontrakt^[24]. W sezonie 2010/2011 rozegrał 35 spotkań ligowych, w których zdobywał przeciętnie po 10,1 punktu i 2,7 zbiórki na mecz^[15]. Wystąpił także w 2 przegranych przez Trefl meczach kwalifikacji do rozgrywek EuroChallenge z belgijskim klubem Dexia Mons-Hainaut, w których zdobył razem 26 punktów^[25]. W styczniu 2010 zagrał również ponownie w Meczu Gwiazd Polskiej Ligi Koszykówki, w którym zdobył 8 punktów dla drużyny Północy^[23]. Indywidualnie został także nagrodzony tytułem Największy Postęp PLK^[26]. W sezonie 2010/2011 zagrał także dwukrotnie w meczach drugoligowych rezerw Trefla, dla których zdobył 38 punktów i 15 zbiórek^[15].

W grudniu 2011 roku, jeszcze w trakcie obowiązywania poprzedniej dwuletniej umowy, przedłużył umowę z Treflem o kolejne dwa sezony, do końca sezonu 2013/2014^[2]. W sezonie 2011/2012 wystąpił w 49 spotkaniach ligowych, w których zdobywał średnio po 11 punktów, 3,3 zbiórki i 2 asysty na mecz^[15]. Wraz z drużyną Trefla zdobył wicemistrzostwo Polski i zwyciężył w rozgrywkach Pucharu Polski^[27]. Indywidualnie został wybrany do „trzeciej piątki” sezonu PLK (oprócz niego wybrani do niej zostali także Stanley Burrell, Kamil Chanas, Przemysław Zamojski, i Adam Hrycaniuk)^[28].

W sezonie 2012/2013 wraz z Treflem Waczyński wziął udział w rozgrywkach Eurocup, w których wystąpił w 6 meczach, zdobywając średnio po 10,8 punktu, 2,7 zbiórki i 2,7 asysty na spotkanie^[29]. W lidze rozegrał łącznie 36 spotkań, w których zdobywał przeciętnie po 13,9 punktu, 3,9 zbiórki i 2,7 asysty na mecz^[15]. Indywidualnie został wybrany do „drugiej piątki” sezonu PLK (oprócz niego wybrani do niej zostali także Krzysztof Szubarga, Łukasz Wiśniewski, Michał Chyliński oraz Filip Dylewicz)^[28]. Wraz z zespołem z Sopotu zwyciężył w Superpucharze Polski^[30]. Ponadto zdobył także ponownie Puchar Polski, a sam został MVP turnieju finałowego tych rozgrywek^[31].

W sezonie 2013/2014 Waczyński został liderem sopockiej ekipy. Wraz z Treflem ponownie zdobył Superpuchar Polski^[30]. W PLK rozegrał 45 spotkań, w których zdobywał przeciętnie po 14,8 punktu i 4 zbiórki na mecz^[15]. Wraz z drużyną Trefla zdobył brązowy medal mistrzostw Polski^[30]. Indywidualnie został wybrany do „drugiej piątki” sezonu PLK (oprócz niego wybrani do niej zostali także Łukasz Koszarek, J.P. Prince, Filip Dylewicz i Damian Kulig)^[28]. W marcu 2014 roku wziął także udział w Meczu Gwiazd PLK przeciwko lidze czeskiej, w którym zdobył 6 punktów^[32].

W czerwcu 2014 roku został zawodnikiem hiszpańskiego klubu Río Natura Monbús Obradoiro, z którym podpisał dwuletni kontrakt^[33]. W Lidze ACB zadebiutował w październiku 2014 roku w meczu z klubem La Bruixa d'Or Manresa, w którym w 15 minut zdobył 7 punktów i 3 asysty^[34]. W 32. kolejce został także nagrodzony tytułem zawodnika kolejki po tym jak w meczu z Unicają Malagą zdobył 24 punkty i 6 zbiórek^[35]. Ponadto w trakcie rozgrywek dwukrotnie wybierano go do „pierwszej piątki” kolejki ligi ACB^[36]. W całym sezonie 2014/2015 wystąpił w sumie w 34 meczach ligowych, w których spędzając na boisku przeciętnie po około 21 minut zdobywał po 12,5 punktu^[3]. Waczyński był w tych rozgrywkach najlepszym strzelcem zespołu Obradoiro^[37].

W 3. kolejce sezonu 2015/2016 w meczu przeciwko klubowi CAI Saragossa w 28 minut zdobył 30 punktów (trafiając m.in. 6 rzutów za 3 punkty), 8 zbiórek (ustanawiając tym samym najlepsze wyniki w lidze ACB w tych 3 kategoriach statystycznych w karierze), uzyskując wskaźnik evaluation na poziomie 36. Za występ ten został nagrodzony wyborem do „pierwszej piątki” i tytułem MVP kolejki ligi ACB. W sumie w pierwszych 3 meczach tych rozgrywek uzyskiwał średnio po 18,7 punktu na mecz (najwyższa średnia w lidze), trafiając 11 z 13 rzutów za 3 punkty (85% skuteczności)^[38].

W styczniu 2016 został wybrany debiutantem roku ligi ACB przez hiszpański magazyn "Gigantes del Basket"^[39].

W lipcu 2016 roku podpisał umowę z hiszpańską Unicają Málaga^[40].

9 września 2021 dołączył do Casademontu Saragossa^[41].

Waczyński jest byłym reprezentantem Polski do lat 18 i 20. Z kadrą do lat 18 dwukrotnie wystąpił w mistrzostwach Europy dywizji B w tej kategorii wiekowej – w 2006 roku zdobywał średnio po 9,4 punktu i 5,3 zbiórki, a rok później przeciętnie po 17,9 punktu i 3,6 zbiórki. Także z reprezentacją do lat 20 dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach Europy dywizji B w tej kategorii wiekowej – w 2008 roku zdobywał średnio po 16,4 punktu, 5 zbiórek i 2,6 asysty, a rok później przeciętnie po 13,9 punktu, 4 zbiórki oraz 2,7 asysty na mecz^[1]. W 2007 roku wraz z kadrą do lat 18 i w 2009 roku z reprezentacją do lat 20 zdobywał brązowe medale mistrzostw Europy dywizji B w tych kategoriach wiekowych^[3].

Waczyński w szerokim składzie seniorskiej reprezentacji Polski znalazł się przed Mistrzostwami Europy w Koszykówce Mężczyzn 2009^[11], jednak ostatecznie zadebiutował w niej w 2010 roku, gdy rozegrał 7 spotkań, zdobywając średnio po 3,3 punktu w meczu^[42].

Rok później pojechał po raz pierwszy w karierze na mistrzostwa Europy, na których zagrał w 4 meczach, spędzając na parkiecie w sumie około 14 minut i nie zdobywając ani jednego punktu, zbiórki, czy asysty^[43]. Reprezentacja Polski w zawodach tych uplasowała się na 17. pozycji^[1].

W 2012 roku wystąpił we wszystkich 8 meczach eliminacji do EuroBasketu 2013, spędzając łącznie na boisku około 95 minut, w czasie których zdobył 36 punktów, 16 zbiórek i 10 asyst (średnio kolejno: 4,5, 2 oraz 1,2 na mecz)^[44].

W mistrzostwach Europy wystąpił ponownie w 2013 roku, gdy zagrał we wszystkich 5 meczach, spędzając na parkiecie około 77 minut i zdobywając w tym czasie łącznie 20 punktów i 9 zbiórek^[45]. Reprezentacja Polski ukończyła tę imprezę na 21. miejscu^[1].

Rok później w eliminacjach do EuroBasketu 2015 ponownie zagrał we wszystkich, tym razem 6, spotkaniach tych rozgrywek. Przebywając na parkiecie przeciętnie niespełna 27 minut zdobywał średnio po 14 punktów, 3,5 zbiórki i 3,2 asysty na mecz^[46].

Waczyński został także powołany na mistrzostwa Europy w 2015 roku^[47], podczas których został jednym z podstawowych zawodników polskiej kadry. W pierwszej rundzie w meczu z reprezentacją Bośni i Hercegowiny w ciągu 29 minut zdobył 15 punktów (najwięcej dla Polski, drugi wynik w meczu) i miał 3 zbiórki, przeciwko Rosji w 29 minut zdobył 23 punkty (najwięcej w meczu), w spotkaniu z Francją w 30 minut zdobył 18 punktów (najwięcej w meczu), przeciw Izraelowi w 32 minuty zdobył 13 punktów (najlepszy wynik w polskiej kadrze, wspólnie z Damianem Kuligiem), a w meczu z Finlandią w 34 minuty uzyskał 17 punktów (najwięcej w meczu, dla Finlandii tyle samo rzucił Shawn Huff), 4 zbiórki oraz 3 asysty^[36]. W sumie w meczach pierwszej rundy Waczyński, zdobywający przeciętnie po 17,2 punktu na mecz, był siódmym najlepszym strzelcem turnieju, przegrywając pod tym względem jedynie z koszykarzami będącymi w tym czasie zawodnikami klubów NBA^[48]. W przegranym meczu 1/8 finału z Hiszpanią w 34 minuty uzyskał 9 punktów (drugi wynik w polskiej kadrze, wspólnie z A.J. Slaughterem, Mateuszem Ponitką i Marcinem Gortatem), 4 zbiórki (drugi rezultat dla Polski, wspólnie z Kuligiem) i 2 asysty. W sumie w całym turnieju uzyskiwał średnio po 15,8 punktu, 2,5 zbiórki, 1,3 asysty i 1,2 przechwytu na mecz^[36]. W polskiej reprezentacji uzyskał największą średnią ilość minut spędzanych w czasie turnieju na boisku, największą średnią zdobywanych punktów i uzyskiwanych przechwytów, a także najwięcej wymuszonych fauli i najwyższą skuteczność w rzutach za 3 punkty^[49]. Mistrzostwa Europy zakończył także z 11. najwyższą średnią zdobywanych punktów spośród wszystkich koszykarzy biorących w nich udział (ex aequo z Galem Mekelem)^[50].

Podczas turnieju mistrzostw świata 2019 w Chinach w pierwszym etapie grupowym był najlepiej punktującym (16) reprezentantem Polski i został wybrany najlepszym graczem trzeciego spotkania przeciw Wybrzeżu Kości Słoniowej (80:63)^[51][52], w drugim etapie grupowym był najlepiej punktującym (18) reprezentantem Polski pierwszego spotkania przeciw Rosji (79:74)^[53], w pierwszym meczu rywalizacji o miejsca 5-8 był najlepiej punktującym (22) reprezentantem Polski pierwszego spotkania przeciw Czech (84:94)^[54]. Łącznie w całym turnieju był pierwszym punktującym Polski (111), drugim w klasyfikacji asyst (22)^[55]. W klasyfikacji wszystkich zawodników turnieju był dwunasty w klasyfikacji punktujących (111) oraz pierwszy w klasyfikacji skuteczności wykonywania rzutów wolnych (93,3% – 28 z 30 wykorzystanych)^[56].

Adam Waczyński jest wnukiem Szczepana Waczyńskiego, byłego reprezentanta Polski, oraz synem Witolda Waczyńskiego, który również był koszykarzem^[2], a po zakończeniu kariery działaczem sportowym^[57]. Żoną Waczyńskiego jest Natalia (z domu Niewrzawa), była koszykarka, z którą ma dwójkę dzieci^[58] – Julię (urodzona w 2011 roku) i Aleksa (urodzony w 2014 roku)^[59].

Stan na 9 października 2021

Seniorskie

• Mistrz:
  • Eurocup (2017)
  • Polski (2005 i 2008)
• Wicemistrz Polski (2012)
• Brązowy medalista mistrzostw Polski (2014)
• Zdobywca:
  • Pucharu Polski (2012 i 2013)
  • Superpucharu Polski (2012 i 2013)
• Finalista Pucharu Hiszpanii (2020)

Młodzieżowe

• Dwukrotny mistrz Polski juniorów (2006 i 2007)^[2]
• Wicemistrz Polski juniorów starszych (2008)^[19]

• MVP:
  • Pucharu Polski (2013)
  • miesiąca PLK (luty, grudzień 2013)
  • kolejki Ligi ACB (32. kolejka sezonu 2014/2015^[60], 3. kolejka sezonu 2015/2016^[3])
• Debiutant roku ligi ACB (2015 według Gigantes del Basket)^[39]
• Największy postęp sezonu TBL (2011)^[26]
• Uczestnik meczu gwiazd:
  • PLK (2009, 2010, 2011, 2014)^[23]
  • U–21 polskiej ligi (2006)^[61]
• Zaliczony do:
  • I składu:
    • PLK:
      • oficjalnego – 2012, 2014^[62][63]
      • przez dziennikarzy (2014)^[28]
    • kolejki ligi ACB (4x)^[38]
  • II składu TBL (2013 przez dziennikarzy)^[28]
  • III składu TBL (2012 przez dziennikarzy)^[28]
• Uczestnik konkursu rzutów za 3 punkty PLK (2014)^[64]
• Lider strzelców mistrzostw Polski U–20 (2008)

Seniorska

• Uczestnik mistrzostw:
  • świata (2019 – 8. miejsce)
  • Europy (2011 – 17. miejsce, 2013 – 21. miejsce, 2015 – 11. miejsce, 2017 – 18. miejsce)
• Współlider mistrzostw świata w skuteczności rzutów wolnych (93,3% – 2019)^[65]

Młodzieżowe

• Brązowy medalista mistrzostw Europy dywizji B:
  • U–20 (2009)
  • U–18 (2007)
• Uczestnik mistrzostw Europy U–20 Dywizji B (2008 – 13. miejsce)

• Profil na oficjalnej stronie PLK (pol.)