Zbigniew Makowski (pilot) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Makowski

1 zwycięstwo
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1921 Wilno
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1943 Brest
Przebieg służby
Siły zbrojne	Polskie Siły Zbrojne
Formacja	RAF
Jednostki	dywizjon 317
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Zbigniew Makowski (ur. 14 grudnia 1921 w Wilnie, zm. 3 sierpnia 1943 w Brest we Francji) – podporucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Po kampanii wrześniowej przez Rumunię i Francję dotarł do Wielkiej Brytanii. Dostał przydział do Polskich Sił Powietrznych i otrzymał numer służbowy P-2206^[1]. Od września 1942 latał w dywizjonie 317^[2]. 3 sierpnia 1943 roku pilotując Spitfire'a EE717 został strącony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą niedaleko Brestu we Francji. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Brest Kerfautras (Plot XLVI, Row 6, Grave 15)^[3]

• Medal Lotniczy - dwukrotnie
• Polowy Znak Pilota

Na liście Bajana został sklasyfikowany na 308. pozycji. Zaliczono mu zniszczenie 1 samolotu nieprzyjaciela zestrzelonego na pewno.

• Fw 190 – 14 lipca 1943

• Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
• Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
• Grób Z. Makowskiego

• zestrzelenie Fw-190. orb.polishaf.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-03)].
• http://www.polishairforce.pl/makowski.html