Zbrojenie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Widok konstrukcji w trakcie wykonywania zbrojenia

Zbrojenie – wkładki w postaci stalowych prętów, siatek^[1] lub innych kształtowników – umieszczane w betonie konstrukcyjnym w celu zwiększenia jego wytrzymałości na rozciąganie^[2]. Taki wzmocniony stalą beton nazywany jest żelbetem.

Zbrojenie w postaci prętów może być wykonane:

ze stali miękkiej – końce prętów zaginane są tak, że tworzą literę U, co zapobiega poślizgowi stali po betonie
ze stali o podwyższonej wytrzymałości – wtedy pobocznice prętów pokryte są poprzecznymi żeberkami antypoślizgowymi

Przypisy

↑ Bogdan Golis, Stalowe druty, pręty i wyroby z drutów do zbrojenia betonu, Częstochowa, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, 2002
↑ S.Czempiński, Zbrojenie wyrobów żelbetowych, Warszawa, Budownictwo i Architektura,1956

[1] Bogdan Golis, Stalowe druty, pręty i wyroby z drutów do zbrojenia betonu, Częstochowa, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, 2002

[2] S.Czempiński, Zbrojenie wyrobów żelbetowych, Warszawa, Budownictwo i Architektura,1956

[1]

[2]