Zośka Papużanka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zośka Papużanka

Zośka Papużanka, 2017
Data urodzenia	1978
Dziedzina sztuki	literatura
Multimedia w Wikimedia Commons

Zośka Papużanka (ur. 1978) – polska pisarka.

Z wykształcenia teatrolożka, pracuje jako nauczycielka języka polskiego. Za debiutancką powieść Szopka (Świat Książki, Warszawa 2012) była nominowana do Paszportów Polityki 2012^[1] oraz do Nagrody Literackiej Nike 2013^[2]. Według opinii zamieszczonych na portalu Culture.pl Szopka to „bez wątpienia najlepszy, najgłośniejszy i najbardziej obiecujący literacki debiut roku”^[3]. Za powieść On otrzymała nominację do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia 2017^[4]. Opowiadania publikowała w „Tygodniku Powszechnym” i w „Radarze”. Recenzje literackie pisała do „Nowych Książek” i „Tygodnika Powszechnego”. Tłumaczenia jej recenzji ukazały się w piśmie „New Eastern Europe”. Mieszka w Krakowie.

• Szopka (2012, Świat Książki, powieść)
• On (2016, Znak literanova, powieść)
• Świat dla ciebie zrobiłem (2017, Znak literanova, zbiór opowiadań)
• Józefa 22 (2018, projekt literacki O_KAZ. Literatura o Kazimierzu)^[5]
• Przez (2020, Wydawnictwo Marginesy)
• Kąkol (2021, Wydawnictwo Marginesy)
• Pan Parasol (2021, Fundacja Nowoczesna Polska, Biblioteka Wolne Lektury)
• Żaden koniec (2023, Wydawnictwo Marginesy)^[6]

• 2016: Nagroda Krakowska Książka Miesiąca za książkę On^[7]
• 2023: Nagroda Krakowa Miasta Literatury UNESCO^[8]

• Lista publikacji Zośki Papużanki w Katalogu Biblioteki Narodowej
• Opowiadanie Pan Parasol w Bibliotece Wolne Lektury