French
DeutschZofia Leśniowska – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Zofia Leśniowska (1942) | |
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | komendantka główna PSK |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Zofia Wanda Leśniowska (ur. 1912 lub 1913 we Lwowie, zm. 4 lipca 1943 w Gibraltarze) – córka generała Władysława Sikorskiego, porucznik Wojska Polskiego, działaczka Polskiego Czerwonego Krzyża.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zofia Leśniowska była córką gen. Władysława Sikorskiego i Heleny Zubczewskiej, poślubionych w 1909. Według różnych źródeł urodziła się 2 marca 1912[1] lub 24 marca 1913 we Lwowie[2].
30 września 1936 w Parchaniu wyszła za mąż za porucznika Stanisława Leśniowskiego (1904-1987[3], syna urzędnika rolniczego Stanisława Leśniowskiego[4]).
Po wybuchu II wojny światowej 7 września 1939 roku ojciec zlecił jej organizację ruchu oporu. Jej mieszkanie w Warszawie przy ul. Górskiego było wykorzystywane w celach konspiracyjnych. Na początku 1940 roku została wywieziona przez kuriera Samsona Mikicińskiego do Francji[5]. Odtąd towarzyszyła ojcu jako jego sekretarka, tłumacz i doradca.
16 listopada 1942 roku minister spraw wojskowych generał dywizji Marian Kukiel mianował ją komendantką główną Pomocniczej Służby Kobiet[6]. Z dniem 18 lutego 1943 roku została zwolniona na własną prośbę ze stanowiska komendantki głównej Pomocniczej Służby Wojskowej Kobiet przez ministra obrony narodowej generała Mariana Kukiela[7] (jej zastępczynią, a następnie pełniącą obowiązki komendantki była Maria Leśniakowa). Pełniła funkcję komendantki plutonu w Wojskowej Służbie Kobiet[2].
Według oficjalnych źródeł zginęła 4 lipca 1943 w katastrofie lotniczej w morzu pod Gibraltarem[2], wraz ze swoim ojcem, ale jej ciała nigdy nie odnaleziono. Była odznaczona Honorową Odznaką PCK.
Kontrowersje wokół katastrofy lotniczej
[edytuj | edytuj kod]
Udział Zofii Leśniowskiej w śmierci generała Sikorskiego jest przedmiotem teorii spiskowych. Jej ciało nie zostało odnalezione, a obecność u boku generała w owych tragicznych dniach wiąże się z wieloma kontrowersjami i niedomówieniami. Jak podawali świadkowie, była ona kilkakrotnie ostrzegana przed udziałem w feralnym locie samolotu, podobno telefonicznie przez samego Churchilla. Powstały również hipotezy mówiące o jej nieobecności podczas lotu, porwaniu i osadzeniu w obozach pod Moskwą, a później w głębi kraju, gdzie miała być z oddali widziana przez polskich oficerów, m.in. przez cichociemnego Tadeusza Kobylińskiego[8]. Badający katastrofę Tadeusz Kisielewski stwierdził, że nie ma źródła potwierdzającego fakt wejścia na pokład samolotu córki generała Sikorskiego[9]. Dodatkowo jej bransoletka z monogramem wkrótce potem miała zostać odnaleziona w kairskim hotelu Mena House.
Ustalenia śledztwa Instytutu Pamięci Narodowej z 2009 roku wykluczyły teorie dotyczące domniemanego zamordowania członków lotu jeszcze przed startem samolotu oraz sfingowania ich śmierci w katastrofie, przesądzając, że śmierć Władysława Sikorskiego nastąpiła najwcześniej w chwili uderzenia samolotu w wodę[10]. Tym samym, podaje to w wątpliwość również teorie dotyczące wcześniejszego porwania Zofii Leśniowskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polski Słownik Biograficzny, zeszyt nr 154 z 1997 r., T. XXXVII/3, s. 478 (biogram Władysława Sikorskiego).
- ↑ a b c Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 339.
- ↑ Najbliższa rodzina generała Władysława Sikorskiego. sikorskich.republika.pl. [dostęp 2013-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-12)]. (pol.).
- ↑ Stanisław Leśniowski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-09-30].
- ↑ Sławomir Koper, Piekiełko nad Wisłą. Sceny z życia polskich elit pod okupacją., wyd. Bellona, 2019, rozdział 3 - Przypadek Samsona Mikicińskiego ISBN 978-83-11-15668-5
- ↑ Kukiel 1942 ↓, s. 31.
- ↑ Kukiel 1943 ↓, s. 58.
- ↑ Baliszewski: Bransoletka Zofii
- ↑ Kto porwał córkę generała Sikorskiego. Rozmowa z Tadeuszem Kisielewskim. „Uważam Rze Historia”, nr 2, maj 2012, s. 58-59.
- ↑ 76. rocznica śmierci gen. Władysława Sikorskiego – 4 lipca 2019. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-04-13].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Kukiel: Pismo L.dz. 2459/PSW/42 z 16 listopada 1942 roku. [w:] Kancelaria Przyboczna Naczelnego Wodza, Akta jawne, X 1941 - III 1943, sygn. A.XII.1/7 [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1942. [dostęp 2017-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)].
- Marian Kukiel: Pismo L.dz. 1281/PSW/43 z 22 lutego 1943 roku. [w:] Kancelaria Przyboczna Naczelnego Wodza, Akta jawne, VII 1942 - XI 1943, sygn. A.XII.1/8 [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2017-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)].
- Dariusz Baliszewski. Bransoletka Zofii. „Wprost”. 52 (1152), 31 grudnia 2004.
- Dariusz Baliszewski. Tajemnica Hieny. „Wprost”. 5 (1157), 6 lutego 2005.
- Dodatek Rzeczpospolitej: Córka generała [dostęp 08.09.2009]