Związek, Postęp, Demokracja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Związek, Postęp, Demokracja
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Data założenia

2007

Data rozwiązania

2020

Ideologia polityczna

socjalliberalizm[1]

Barwy

magenta

Związek, Postęp, Demokracja[2][3][4] (hiszp. Unión Progreso y Democracia[5], UPyD) – hiszpańska centrowa i socjalliberalna partia polityczna.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ugrupowanie powstało w 2007 z inicjatywy Rosy Díez, byłej działaczki Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej w Kraju Basków, którą opuściła w proteście przeciwko negocjacjom José Luisa Zapatero z separatystami z ETA. Wśród założycieli nowej formacji znalazła się grupa filozofów i pisarzy, w tym Fernando Savater i Mario Vargas Llosa[6].

Partia wystartowała w 2008 w wyborach krajowych, uzyskując 1,2% głosów i wprowadzając 1 przedstawiciela do Kongresu Deputowanych[7] (mandat uzyskała Rosa Díez). Rok później ugrupowanie uzyskało jedno miejsce w Parlamencie Europejskim, które objął Francisco Sosa Wagner. W przedterminowych wyborach krajowych w 2011 do Kongresu Deputowanych weszło 5 posłów partii (4,69% poparcia). W 2014 UPyD wprowadził 4 deputowanych do Europarlamentu VIII kadencji[8]. W 2015 po porażkach wyborczych partii w wyborach regionalnych jej nowym liderem został Andrés Herzog, zastępując Rosę Díez[9]. W tym samym roku ugrupowanie utraciło swoją parlamentarną reprezentację, w 2016 na czele ugrupowania stanął Gorka Maneiro[10], a w 2017 Cristiano Brown.

W 2019 ugrupowanie podpisało porozumienie z Obywatelami[11], wystawiając swoich kandydatów (formalnie pod szyldem niezależnych) na liście Obywateli w poszczególnych wyborach. W grudniu 2020 partia została rozwiązana[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spain. europeansocialsurvey.org. [dostęp 2014-11-25]. (ang.).
  2. Joanna Bogucka: Hiszpania na miesiąc przed wyborami. psz.pl, 22 października 2011. [dostęp 2014-11-25].
  3. Rynek hiszpański: Biuletyn informacyjny nr 3/2012. eksporter.gov.pl, styczeń 2012. [dostęp 2014-11-25].
  4. Nazwa w polskojęzycznych publikacjach tłumaczona także jako Unia, Postęp i Demokracja (por. Piotr Uziębło. Wpływ systemów wyborczych na systemy partyjne. „Przegląd Prawa Konstytucyjnego”. Nr 3, s. 75, 2011. [dostęp 2024-09-05]. ).
  5. Stosowany również zapis Unión, Progreso y Democracia (por. Spain. europeansocialsurvey.org. [dostęp 2014-11-25]. (ang.).).
  6. Boadella, Savater, Vargas Llosa y Rosa Díez presentan UPD. plataformapro.wordpress.com, 29 września 2007. [dostęp 2014-11-25]. (hiszp.).
  7. Parties and Elections in Europe – Hiszpania. [dostęp 2014-11-25]. (ang.).
  8. Los 54 eurodiputados españoles. elpais.com, 26 maja 2014. [dostęp 2014-11-25]. (hiszp.).
  9. A UPyD le ha pasado por encima el tsunami de los partidos emergentes. elpais.com, 12 lipca 2015. [dostęp 2015-08-19]. (hiszp.).
  10. Los afiliados de UPyD eligen a Gorka Maneiro como nuevo portavoz con el 83% de los votos. rtve.es, 2 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-16]. (hiszp.).
  11. Ciudadanos y UPyD firman un pacto de colaboración para las elecciones. publico.es, 4 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29]. (hiszp.).
  12. UPyD anuncia oficialmente su disolución recordando „su papel en la transformación política de España”. vozpopuli.com, 6 grudnia 2020. [dostęp 2021-06-25]. (hiszp.).