Zygmunt Kostkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zygmunt Kostkiewicz

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1893 Gostynin
Data i miejsce śmierci	1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	1915–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	10 Pułk Strzelców Polskich 30 Pułk Strzelców Kaniowskich 49 Huculski Pułk Strzelców 45 Pułk Piechoty
Stanowiska	dowódca kompanii piechoty dowódca batalionu piechoty kwatermistrz pułku II zastępca dowódcy pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Kostkiewicz (ur. 1 kwietnia 1893 w Gostyninie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w rodzinie Michała i Antoniny z Maleńskich^[1][2]. Absolwent szkoły handlowej w Petersburgu i szkoły oficerskiej w Moskwie. W latach 1915–1917 w armii rosyjskiej^[3]. Od 1917 roku był dowódcą kompanii w 10 pułku strzelców I Korpusu Polskiego^[3]. Od 1919 roku w Wojsku Polskim. Brał udział w odsieczy Lwowa w szeregach 30 pułku Strzelców Kaniowskich, następnie brał wdział w wojnie z bolszewikami^[3]. Był trzykrotnie ranny.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana, a jego oddziałem macierzystym był nadal 30 pułk Strzelców Kaniowskich^[4]. W 1927 roku został przeniesiony do 49 pułku piechoty w Kołomyi na stanowisko dowódcy batalionu. 18 lutego 1928 roku awansował na majora. Od 1930 roku w 45 pułku piechoty w Równem na stanowisku dowódcy batalionu. W marcu 1932 roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku^[3][5][6]. W 1939 roku na stanowisku II zastępcy dowódcy pułku^[7]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 roku w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 023/3 z 9 kwietnia 1940 roku, poz. 93^[8]. Po odkryciu masowych grobów katyńskich w 1943 roku znaleziono przy jego zwłokach dowód osobisty, książeczkę szczepień, medalik na złotym łańcuszku oraz Order Virtuti Militari.

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia pułkownika^[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

 Osobny artykuł: Dekomunizacja.

• podporucznik
• porucznik
• kapitan – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1031. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]
• major – 18 lutego 1928 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów piechoty
• podpułkownik – ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2795^[1]
• Krzyż Walecznych^[10]
• Złoty Krzyż Zasługi (25 maja 1939)^[11]
• Medal Niepodległości (9 listopada 1933)^[12]

„Dąb Pamięci” posadzony 24 kwietnia 2009 roku w ramach ogólnopolskiego programu „Katyń – Ocalić od zapomnienia” upamiętnia ppłk Zygmunta Kostkiewicza w Łasinie.

13 grudnia 2017 roku wojewoda mazowiecki Zdzisław Sipiera wydał zarządzenie zastępcze w sprawie zmiany dotychczasowej nazwy ulicy Władysława Figielskiego w Gostyninie na „Ppłk. Zygmunta Kostkiewicza”^[13].

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich

• Kostkiewicz Zygmunt. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.64-5494 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-09-30].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Warszawa: Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego. Wojewoda Mazowiecki. [dostęp 2018-01-28].