French
Deutschİlithiya Mağarası - Vikipedi
Σπήλαιο Ειλειθυίας | |
 Mağaranın ağzından bir görüntü | |
  Yunanistan haritasındaki konumu. | |
| Diğer adı | İlithiya'nın Mağarası |
|---|---|
| Konum | Girit |
| Bölge | Yunanistan |
| Koordinatlar | 35°19′29.2″K 25°12′21″D / 35.324778°K 25.20583°D |
| Tarihçe | |
| Devir(ler) | Neolitik, Bronz Çağı |
İlithiya Mağarası (Yunanca: Σπήλαιο Ειλειθυίας), ayrıca İlithiya'nın Mağarası da bilinir, Yunanistan'ın Girit adasında doğum tanrıçası Eileithyia'ya adanmış, Neolitik çağdan Roma dönemine kadar kullanılmış, Geç Minos döneminde tapınma için kullanılan kutsal bir mağaraydı.[1] Mağara içindeki kaya oluşumlarının kadın figürlerine benzediği, en belirgin olarak merkezde ayakta duran bir kadın olarak görünen bir dikit olduğu öne sürülmüştür.[1]
Coğrafya
[değiştir | kaynağı değiştir]Mağara, Amnisos kasabasının bir kilometre güneyinde yer almaktadır.
Mitoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Mağara, Odisseus'un Odysseia'daki Penelope'ye yazdığı Girit anlatısında geçmektedir.
Arkeoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]İlithiya Mağarası, Neolitik dönemden MÖ 400'e kadar tarih öncesi insan yerleşimciler tarafından işgal edildi. Mağarada yapılan arkeolojik buluntular Iraklion Müzesi ve Iraklion Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir. Mağarada Neolitik Çağ'dan Roma Dönemi'ne kadar tarihlenen çok sayıda çanak çömlek parçası bulunmuştur ve en önemli buluntular Minos dönemine aittir.[1] Kutsal alanda Oryantal döneme ait Yunan kökenli olabileceği öne sürülen dört antropomorfik vazo bulunmuştur.[2] Bu vazolar İsis'in bebek oğlu Horus'u emzirdiğini gösteren Mısır vazolarına benzmektedir. Kutsal alan, Girit'teki Antik Mısır ve Mısırlılaştırma eserlerinin en büyük koleksiyonudur.[2] Mağara, Candia'lı Christoforos Anerrapsis tarafından keşfedilmiştir.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Greek Religion. Maiden, MA: Blackwell Publishing Ltd. and Harvard University Press. 1985. ss. 30. ISBN 9780674362819.
- ^ a b Laskaris (2008). "Nursing Mothers in Greek and Roman Medicine". American Journal of Archaeology. 112 (3): 459-464. doi:10.3764/aja.112.3.459.
- ^ Genova. "Strategies of Resistance: Cretan Archaeology and Political Networks during the Late 19th and Early 20th Century". Genova, A.m. 'Strategies of Resistance: Cretan Archaeology and Political Networks During the Late 19Th and Early 20Th Century' (PHD Dissertation, University of Chicago). 5 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2022.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- http://www.ellada.com/creteiraklion.html 24 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
