Fena - Vikipedi

Fena, tasavvufta kişinin duygularından ve iradesinden sıyrılarak benliğini Tanrının varlığında yok etmesi. Çeşitli aşamalardan oluşur. Kişinin aşama aşama benliğinden sıyrılması değişik terimlerle ifade edilir ve fena makamları olarak adlandırılır.^[1]

• Fena fil ehadiyet : Kişinin gerçek varlık katına ulaşması
• Fena fil pir: Kişinin tüm varlığını pirin manevi kişiliğinde yok etmesi
• Fena fil vücut: Kişinin tüm duygularından sıyrılması ve yokluğun sınırına ulaşması. Kişinin kendinden geçtiği bir aşamadır.
• Fena-i mutlak: Bütün varlığından sıyrılarak yok olması.
• Fena-il fena: Olgunluğun en yüksek aşaması olarak kabul edilir. Derin bir içe kapanış ve sınırsız bir coşkuyla tanrısal öze ulaşılır.

• Fenafillah
• Bekâ