Joachim Murat - Vikipedi

Joachim Murat
François Gérard tarafından portresi
Napoli kralı
Hüküm süresi	1 Ağustos 1808 – 19 Mayıs 1815
Önce gelen	I. Joseph
Sonra gelen	Napoli kralı IV. Ferdinand
Berg büyük dükü
Hüküm süresi	15 Mart 1806 – 1 Ağustos 1808
Sonra gelen	I. Louis
İspanya naibi
Hüküm süresi	4 Mayıs 1808 – 20 Temmuz 1808
Doğum	25 Mart 1767(1767-03-25) Lot, Fransa
Ölüm	13 Ekim 1815 (48 yaşında) Calabria, Sicilyateyn Krallığı
Defin	Père Lachaise Mezarlığı
Eş(ler)i	Caroline Bonaparte
Çocuk(lar)ı	Prens Achille Murat Prenses Letizia Murat Prens Napoleon Lucien Charles Murat Prenses Louise Julie Caroline Murat
Tam adı Joachim-Napoléon Murat
Hanedan	Murat
Babası	Pierre Murat-Jordy
Annesi	Jeanne Loubières
Dini	Roma Katoliği
İmza

Joachim-Napoléon Murat (Müra diye okunur), (İtalyanca: Gioacchino Napoleone Murat; 25 Mart 1767 - 13 Ekim 1815), Fransız mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı (1808-1815).

Murat, Napolyon dönemini yansıtan sosyal değişimin büyük bir örneğidir. Bir hancının oğlu iken Napoli kralı olmuştur. Bir süre baba işini yaptı. Sonra, sıradan bir asker olarak orduya yazıldı (Şubat 1787). Monarşinin düşüşüyle devrim ordusuna girdi ve hızla yükseldi. 1795'te Paris'te Napolyon'u destekledi. İtalya ve Mısır seferlerinde onu takip etti. Napolyon'un kız kardeşi Caroline Bonaparte ile evlendi (iki kız iki erkek çocuğu oldu). 1800 yılında vekil olarak seçildi. Fransa meclisi onu, Birinci Tümen Kumandanı ve Paris Valisi olarak atadı. 1804'te İmparatorluk Mareşali ve iki yıl sonra grandük oldu. 1808'de Napoli kralı ilan edildi. Asker ve süvari kumandanı olarak, bütün savaşlarda Napolyon'un yanında yer aldı.

1790 yılında Murat, Ulusal Muhafızlar'a katıldı. 1792'de Meşrutiyet Muhafızları'na katıldı, ancak aynı yıl buradan ayrıldı. Ayrılık sebebi, sürekli ordu içinde kavga etmek gibi çeşitli nedenlere bağlandı.^[1]

Cumhuriyet yanlısı olan Murat, 1791 yılında kardeşine yazdığı mektupta devrimci meselelerle meşgul olduğunu ve bir vatansever olmaktan vazgeçmektense ölmeyi tercih edeceğini belirtmiştir. Meşrutiyet Muhafızları'ndan ayrıldıktan sonra, Meşrutiyet Meclisi Gözetim Komitesi'ne Muhafızlar'ın vatana ihanetten suçlu olduğunu rapor etti. Azmi sayesinde Cumhuriyetçilerin desteğini kazandı. Murat eskiden görev yaptığı alaya yeniden katılarak Nisan ayında onbaşılığa, Mayıs ayında da çavuşluğa terfi etti.^[1] 19 Kasım 1792'de Murat 25 yaşındayken asteğmenliğe terfi edildi. Ailesi, Murat'ın rahip olmasını istese de Murat bu askeri başarılarıyla bir taraftan ailesine de başaralı olduğunu kanıtlamak istiyordu. Murat bir dönem, iki bakanın onu soylu bir aile olan Murat d'Auvergne ailesine mensup olup aristokrat olmakla suçlanmıştı; bu suçlama sonraki birkaç yıl boyunca peşini bırakmadı.^[2]

1795 sonbaharında, Kral XVI. Louis'in giyotin ile idamından iki yıl sonra, kralcılar ve karşı devrimciler arasında silahlı bir ayaklanma çıktı. 3 Ekim'de Paris'te bulunan General Napolyon Bonapart, Fransız Ulusal Konvansiyonu'nun savunma güçlerinin komutanı olarak atandı. Murat gönüllü olarak öne çıktı ve Napolyon onu hükümet güçlerinin kontrolü dışındaki bir banliyöden savaş topu kullanabilecek gönüllü askerler toplamakla görevlendirdi.^[3]

Murat, Camp des Sablons'un savaş toplarını alarak, isyancıları atlattı ve Paris'in merkezine savaş toplarını başarıyla getirdi. 5 Ekim'de bu topların kullanılması Bonapart'ın Ulusal Kongre üyelerinin hayatını kurtarmasını sağladı.^[4] Napolyon'un daha sonraki raporlarında Murat'tan bahsedilmedi, ancak Napolyon onu unutmadı, çünkü Murat zamanla mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı oldu.^[5]

Napolyon 18 Mayıs 1804'te Murat'ı İmparatorluk Mareşali yaptı. Deniz savaşları hakkında yeterli bilgisi olmamasına rağmen 1805 yılında İmparatorluk prensi ve İmparatorluk amirali oldu. 1805-1807 yılları arasında aralarında Ulm, Austerlitz, Jena ve Ruslara karşı süvari hücumunu yönettiği Eylau'da dahil çeşitli muharebelerde savaştı.^[6]

Prusya'dan ele geçirilen bazı topraklarla Berg Büyük Dükalığı'nı kurdu, 15 Mart 1806'da Berg büyük dükü ve Cleves dükü olarak atandı. Napoli kralı seçildiği 1 Ağustos 1808'e kadar bu unvanı korudu. Murat ayrıca Yarımada Savaşı'nı başlatan Dos de Mayo Ayaklanması patlak verdiğinde Madrid'deki Fransız Ordusunun başındaydı.^[6]

Murat, Smolensk, Borodino ve 1812 Rus seferinde Grande Armée'nin süvari komutanı olarak yer aldı.^[7]

1808'de Murat, Napolyon tarafından Napoli kralı ilan edildi.

Yeni görevi, Murat'ın, mareşalliğe devam etmesine engel olmadı. Rusya seferi'ne ve Leipzig Savaşı'na katıldı. Bu bozgun sonrası, Avusturya ile ayrı bir barış yaparak tahtını korumaya çalıştı. Yüz Gün olarak bilinen süreçte yeniden iktidara geçen Napolyon'un yanında yer aldı. 1815'te Avusturya İmparatorluğu ile yapılan Tolentino savaşında yenildi. 20 Mayıs 1815'te yapılan antlaşma düşüşünün onaylanması oldu. Napolyon'un ikinci düşüşü sonrası, Murat, nüfuzunu yükseltmek için Korsika'dan Napoli'ye kaçtı. Yakalandı, yargılandı ve bizzat istediği kanuna göre ölümle cezalandırıldı. 13 Ekim 1815 tarihinde Castello di Pizzo, Calabria'da kurşuna dizilip idam edildi.^[1]

Dipnot

Genel

• Atteridge, A. Hilliard (1911). Joachim Murat, marshal of France and king of Naples. London: Methuen. Erişim tarihi: 30 Nisan 2021. 
• Bonar, Hugh S. (Jr.) (1989). Joachim Murat : lieutenant of the Emperor. Consortium on Revolutionary Europe 1750–1850 (University of Florida), Articles relatifs totalement ou partiellement à la période 1795–1815, Proceedings. 
• Caulaincourt, Armand-Augustin-Louis de (1935). With Napoleon in Russia: the memoirs of General de Caulaincourt. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021. 
• Chavanon, Jules and Georges Saint-Yves (1905). Joachim Murat (1767–1815). Libraire Hachette. 
• Cole, Hubert (1972). The Betrayers: Joachim and Caroline Murat. Eyre Methuen. 
• Connelly, Owen (2006). Blundering to Glory: Napoleon's Military Campaigns. Rowman & Littlefield. ISBN 9780842027809. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021. 
• Emsley, Clive (2014). Napoleon: Conquest, Reform and Reorganisation. Routledge. ISBN 978-1317610281. Erişim tarihi: 16 Haziran 2021. 
• Fisher, Herbert A. L. (1903). Studies in Napoleonic Statesmanship Germany. Oxford: Clarendon press. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021. 
• Kircheisen, F.M. (2010). Memoires Of Napoleon I. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021. 
• McLynn, Frank (2002). Napoleon: A biography. New York: Arcade. ISBN 978-1-55970-631-5. 
• Murat, Caroline (1910). My Memoirs. London. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021. 
• Phipps, Ramsey Weston (1926). Armies of the First French Republic: And the Rise of the Marshals of Napoleon I. Oxford University Press, H. Milford. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021. 
• Riehn, Richard K. (1990). 1812 : Napoleon's Russian campaign. McGraw-Hill. ISBN 9780070527317. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021. 
• Zamoyski, Adam (2004). Moscow 1812: Napoleon's Fatal March. Harper Collins. ISBN 9780061075582. Erişim tarihi: 9 Nisan 2021. 
• Zamoyski, Adam (2018). Napoleon: A Life. Hachette. ISBN 9781541644557. Erişim tarihi: 19 Haziran 2021. 

• Wikimedia Commons'ta Joachim Murat ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
• Chavanon, Jules ve Georges Saint-Yves, (1905) Joachim Murat (1767–1815), Paris:Libraire Hachette, (Fransızca)
• Napoleon donemi hakkinda8 Mayıs 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
• "Murat" Napoli Ansiklopedisi (İngilizce)

Resmî unvanlar
Önce gelen: Joseph Bonaparte	Napoli kralı 1 Ağustos 1808 – 19 Mayıs 1815	Sonra gelen: I. Ferdinando
Önce gelen: '	Berg büyük dükü 15 Mart 1806 – 1 Ağustos 1808	Sonra gelen: Louis Bonapart