Kahire Deklarasyonu - Vikipedi
Kahire Deklarasyonu, 27 Kasım 1943 tarihinde Mısır'ın başkenti Kahire kentinde yapılan Kahire Konferansı'nın sonunda yayınlanan bir bildiriydi. Amerika Birleşik Devletleri başkanı Franklin Roosevelt, Birleşik Krallık başbakanı Winston Churchill ve Çin devlet başkanı Çan Kay Şek hazır bulundu. Bildiri, II. Dünya Savaşı Müttefikler tarafından savaş sonrası düzen için hedefler belirlemek üzere yayınlanan 1941 Atlantik Şartı'ndan fikirler geliştirdi. Kahire Deklerasyonu, 1 Aralık 1943'te radyo aracılığıyla yayınlandı.[1]
Kahire Bildirgesi, Japonya'nın teslimiyet belgesinde atıfta bulunulan Potsdam Deklarasyonu'nun Sekizinci Maddesi'nde (8) alıntılanmıştır.
Şartlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Müttefikler, Japonya'nın kayıtsız şartsız teslim olmasına kadar askeri operasyonlarını sürdüreceklerdir.
- Müttefikler bir genişleme savaşı yürütmeyeceklerdir.
- Japonya, I. Dünya Savaşı'nın başlangıcından bu yana işgal edilen veya fethedilen tüm Pasifik Adaları'ndan arındırılacaktır. Mançurya, Tayvan veya Penghu Adaları gibi Japonya'nın yönetimindeki Çin toprakları, Çin Cumhuriyeti'ne geri verecektir.
- Kore özgür ve bağımsız olacaktır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Cairo Communiquè, December 1, 1943". Japan National Diet Library. 1 Aralık 1943. 26 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2022.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Text of the Cairo Communiqué 6 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in the Japanese National Diet Library
- FRUS1943 Cairo Conference 2 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. University of Wisconsin Digital Collection
- Cairo Declaration 30 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Department of State
- Cairo Declaration 4 Mayıs 2016[Tarih uyuşmuyor] tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yale University
- Cairo Formosa Declaration Out of Date, Says Churchill; CHURCHILL CALLS PLEDGE OUTDATED 17 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. By Drew Middleton special To the New York Times. Feb. 2, 1955