Tyson Fury - Vikipedi

Tyson Fury
2017 yılında Fury
Kişisel bilgileri
Tam adıTyson Luke Fury
Takma ad(lar)ıThe Gypsy King
SıkletAğır sıklet
Boyu2,06 m (6 ft 9 in)
Kanat açıklığı2,16 m (7 ft 1 in)
MillîyetiBirleşik Krallık İngiliz
Doğumu12 Ağustos 1988 (36 yaşında)
Wythenshawe, Manchester, İngiltere
Duruş biçimiDüz gard
Kariyeri
Toplam maç33
Galibiyet32
Nakavtla galibiyet23
Yenilgi1
Beraberlik1

Tyson Luke Fury[1] (d. 12 Ağustos 1988),[2] Britanyalı profesyonel boksör. WBC ağır sıklet unvanını 2020-2024 yılları arasında elinde bulundurmuştur. Daha önce, 2015-2016 yılları arasında birleşik WBA (Süper), IBF, WBO ve IBO unvanlarını ve 2015-2022 yılları arasında iki kez Ring dergisi unvanını elinde bulundurmuştur.[3] Wilder'ı yenmesiyle Fury, Floyd Patterson ve Muhammed Ali'den sonra The Ring dergisi unvanını iki kez elinde bulunduran üçüncü ağır sıklet olmuştur.[4][5][6][7] Temmuz 2023 itibarıyla Fury, BoxRec ve ESPN tarafından dünyanın en iyi aktif ağır sıkleti olarak gösterilmektedir.[8] Ayrıca tüm sıkletlerde, ESPN tarafından ikinci, Boxrec bakımından beşinci en iyi aktif boksörüdür.

Amatör olarak hem İngiltere'yi hem de İrlanda'yı temsil eden Fury, Manchester'da İrlandalı Gezgin bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Fury'nin aile soyu Belfast ve Galway'den gelmektedir; ebeveynleri genç yaşta İngiltere'ye göç etmiştir.[9] 2008 yılında ABA süper ağır sıklet unvanını kazandı ve aynı yıl, 20 yaşındayken profesyonel oldu. İngiliz ağır sıklet unvanını iki kez kazandıktan sonra, 2011 yılında 14-0'lık Derek Chisora'yı yenerek İngiltere ve Commonwealth şampiyonu oldu. Daha sonra İrlanda ve WBO Kıtalararası unvanlarını kazandı ve 2014 yılında Avrupa ve WBO Uluslararası ağır sıklet unvanları için yapılan rövanş maçında Chisora'yı tekrar yendi. Bu başarı, 24-0'lık rekoruyla birlikte, uzun süredir dünya şampiyonu olan Vladimir Kliçko ile Almanya'da Fury'nin oybirliğiyle kazandığı bir maç ayarladı.

Fury, Kliçko ile olan sözleşmesindeki rövanş maddesi nedeniyle IBF'nin zorunlu rakibi Vyacheslav Glazkov ile bir dövüş yapamadığı için, Kliçko maçından 10 gün sonra IBF unvanından mahrum bırakıldı. Fury'nin alkolizm, eğlence amaçlı uyuşturucu kullanımı ve aşırı kilo alımına yol açan zihinsel sağlık sorunları olduğu için rövanş gerçekleşmedi. 2016'da WBA, WBO ve IBO unvanlarını boşalttı; The Ring 2018'in başlarında kalan son unvanını da elinden aldı. İki yılı aşkın süredir boksu bırakan Fury, Deontay Wilder ve Anthony Joshua'ya meydan okudu ve boksa geri döneceğini açıkladı. Haziran 2018'de Sefer Seferi karşılaşmasıyla geri döndü ve ardından Wilder'a karşı WBC ağır sıklet unvanı için mücadele etti. Dövüş tartışmalı bir şekilde berabere sonuçlandı.[10][11][12][13] Fury'nin Wilder karşısındaki güçlü performansı (son rauntta ağır bir nakavttan kurtulması da dahil) ona The Ring'den Yılın Geri Dönüşü ve çok sayıda başka ödül kazandırdı.[14] Şubat 2020'deki rövanşta Fury, Wilder'ı baskın bir performansın ardından yedinci rauntta teknik nakavtla mağlup etti. Ekim 2021'deki üçleme maçında Wilder'ı bu kez on birinci rauntta tekrar nakavt etti.[15]

İlk yılları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tyson Luke Fury, 12 Ağustos 1988'de Manchester'ın Wythenshawe bölgesinde İrlandalı gezgin ebeveynler Amber ve John Fury'nin oğlu olarak dünyaya geldi.[16] Üç ay erken doğdu ve sadece 450 gram ağırlığındaydı.[17] Babası ona o dönemde ağır sıklet dünya şampiyonu olan Amerikalı boksör Mike Tyson'ın adını verdi[18] ve daha sonra şöyle açıkladı: "Doktorlar bana onun yaşama şansının pek olmadığını söylediler. Aynı şekilde prematüre doğan iki kızımı da kaybetmiştim." Fury "bir dövüşçü" olduğu ve prematüre doğumdan sağ çıktığı için "Tyson" isminde karar kıldı.[17]

Fury, Styal, Cheshire'da büyüdü ve daha sonra sık sık hem Styal'a hem de doğum yeri olan Manchester'a olan sevgisinden bahsedecekti.[19] Baba tarafından büyükbabası, babasının da doğum yeri olan Tuam'dandı.[20] Fury'ler nihayetinde Gal kökenlidir ve bugünkü soyadlarını Ó Fiodhabhra'dan türetmişlerdir.[21] Anne tarafından büyükannesi Tipperary Kontluğu'ndan olup annesi Belfast'ta doğmuştur.[22][23] İrlanda mirasıyla güçlü bir şekilde özdeşleşmesine rağmen Fury,[24][25] babasının County Galway'deki doğumunun 1960'larda sivil olarak kaydedilmemesi nedeniyle çifte vatandaşlık kazanma konusunda sorunlar yaşadı, çünkü o dönemde İrlandalı Göçebeler doğumları resmî olarak devlet yerine sadece kilisede vaftiz yoluyla kaydettiriyordu.[26] Vladimir Kliçko'yu tahtından indirdikten sonra Fury, "dünya ağır sıklet şampiyonu olmanın İrlandalılığını kanıtlamak kadar zor bir mücadele olmadığını" söyledi.[27]

Profesyonel kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kariyerinin ilk yılları

[değiştir | kaynağı değiştir]
Fury, 2008'deki profesyonel çıkışından sonra

Fury ilk profesyonel maçına 20 yaşındayken, 6 Aralık 2008'de Nottingham'da Carl Froch ile Jean Pascal maçının alt karşılaşmasında, Macar boksör Bela Gyongyosi (3-9-2) karşısında çıktı ve ilk rauntta kafasına ve vücuduna indirdiği darbelerle teknik navakt (TKO) ile yendi.[28] Ardından yedi ay içinde altı maç daha yaptı ve Marcel Zeller (21-3), Daniil Peretyatko (15-20), Lee Swaby (23-22-2), Matthew Ellis (20-6-1), Scott Belshaw (10-1) ve Aleksandrs Selezens'i (3-6) dört raunt içinde nakavtla yendi.[29]

11 Eylül 2009'da Fury, İngiliz ağır sıklet unvanı için John McDermott (25-5, 16 nakavt) ile dövüştü ve puan kararıyla kazandı.[30] Fury karşılaşmaya favori olarak çıktı, ancak kötü bir performans sergiledi ve hakem Terry O'Connor tarafından verilen 98-92'lik karar oldukça eleştirildi ve "travesti" olarak nitelendirildi.[31] Bu karar, İngiliz Boks Kontrol Kurulunun tüm İngiliz unvanları için üç hakemi zorunlu kılmasına yol açtı ve kurul bir rövanş maçı yapılmasını emretti.[32]

Fury, 25 Haziran 2010'da McDermott ile rövanş maçında karşılaşmadan önce Tomas Mrazek (4-22-5) ve Hans-Joerg Blasko'ya (9-3) karşı iki galibiyet daha aldı. Fury, McDermott'u önce 8. rauntta, ardından 9. rauntta iki kez olmak üzere üç kez yere sererek TKO ile kazandığı ilk maçtaki tartışmaları sona erdirdi. Fury bu süreçte ikinci kez İngiliz ağır sıklet unvanını kazandı.[32] Bu karşılaşmanın ardından, Amerikalı boksörler Rich Power (12-0) ve Zack Page (21-32-2) karşısında puan kararlarıyla ve Brezilyalı Marcelo Luiz Nascimento'yu (13-0) 5. rauntta nakavt etti.[33]

Britanya ve İngiliz Milletler Topluluğu şampiyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Chisora

[değiştir | kaynağı değiştir]

23 Temmuz 2011'de Fury, Londra'daki Wembley Arena'da Britanya ve İngiliz Milletler Topluluğu ağır sıklet unvanları için yenilgisiz ağır sıklet Derek Chisora ile karşılaştı. Her ne kadar Chisora 27, Fury 22 yaşında olsa da, her iki boksör de 14-0'lık bir karneyle maça çıktı. Fury'nin üstün cüssesine ve erişim mesafesine rağmen Chisora favoriydi. Zorlu geçen 12 raunt sonunda Fury, 117-112, 117-112 ve 118-111'lik skorlarla oybirliğiyle galip gelirken, karşılaşma ücretsiz yayın yapan Channel 5 kanalında canlı olarak yayınlandı.[34] Organizatör Mick Hennessy, maçın yaklaşık 3 milyon izleyiciye ulaştığını söyledi.[35]

Fury vs. Firtha

[değiştir | kaynağı değiştir]

17 Eylül 2011'de Fury, Belfast'taki King's Hall'da unvan maçı olmayan bir müsabakada 32 yaşındaki rakip Nicolai Firtha (20-8-1, 8 nakavt) ile dövüştü. Firtha maçı iki hafta önceden haber vererek kabul etti. İlk iki raunt, Fury'nin üstünlüğüyle geçti. Üçüncü rauntta Firtha, Fury'yi zorlayacak gibi görünen büyük bir yumruk indirdi. Fury bir sonraki rauntta dövüşün kontrolünü yeniden ele geçirdi ve hakem 5. rauntta maçı bitirmek zorunda kaldı. Galibiyetinin ardından Fury, hazırlıksız yakalandığını kabul etti: "Beni iyi bir yumrukla yakaladı ve geri dönmek zorunda kaldım." dedi.[36][37][38] Karşılaşma, Channel 5'te ortalama 1,03 milyon izleyici tarafından izlendi.[39]

Fury vs. Pajkic

[değiştir | kaynağı değiştir]

12 Kasım'da Fury, Trafford Park, Manchester'daki Event City'de Britanya ve İngiliz Milletler Topluluğu ağır sıklet unvanını, namağlup Kanadalı ağır sıklet şampiyonu Neven Pajkic'e (16-0, 5 nakavt) karşı korumak için ringe döndü. Fury, 2. rauntta büyük bir sağ yumrukla yere serildikten sonra erken bir korku yaşadı. Pajkic 3. raundun başında Fury'yi tekrar topallatsa da, Fury geri gelerek Pajkic'i o rauntta iki kez yere serdi. Hakem son knockdown'dan sonra dövüşü bitirdi. Bu karar, Pajkic'in itiraz etmesine neden oldu ve Pajkic, dövüşe devam etmeye hazır olduğunu açıkladı. Ring kenarındaki birçok kişi durdurmanın erken olduğunu düşündü.[40][41][42] Karşılaşma, Channel 5'te ortalama 1,72 milyon kişi tarafından izlendi.[39]

İrlanda ve WBO Kıtalararası şampiyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Rogan

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury, gelecekte bir dünya şampiyonluğu maçı yapabilmek için Britanya ve İngiliz Milletler Topluluğu kemerlerini boşalttı. Medyaya kemerlerini boşaltma kararıyla ilgili olarak şunları söyledi: "Bazı insanların İrlanda unvanından daha prestijli olduğunu söylediği Britanya ve İngiliz Milletler Topluluğu unvanlarını boşalttım, çünkü benim için öyle değil. İrlanda unvanı için o kemerleri bıraktım çünkü benim için daha anlamlı. Tüm halkım İrlandalı. Manchester'da doğdum ama İrlandalıyım."[43] 14 Nisan 2012'de Fury, boştaki İrlanda ağır sıklet unvanı için Odyssey Arena'da dövüşmek üzere Belfast'a gitti. Rakibi tecrübeli Martin Rogan'dı (14-2, 7 nakavt). Rogan, 18 aydır dövüşmemişti ve 2009'dan beri galibiyet rekoru olan bir rakibi yenmemişti. Fury 111,5 kg. ile bugüne kadarki profesyonel kariyerinin en hafif kilosunda dövüştü. Fury üçüncü rauntta Rogan'ı bir sol kroşe ile yere serdi. Rogan 5. rauntta bir vücut darbesiyle tekrar yere düştü. Rogan ayağa kalkmayı başardı, ancak köşesinin isteği üzerine maç durduruldu. Karşılaşma, Channel 5'te ortalama 1,33 milyon izleyici tarafından takip edildi.[39]

Fury vs. Maddalone

[değiştir | kaynağı değiştir]

7 Temmuz'da Fury, Clevedon, Somerset'teki Hand Arena'da Amerikalı boksör Vinny Maddalone'ye (35-7, 26 nakavt) karşı boştaki WBO Kıtalararası ağır sıklet unvanı için dövüştü. Fury, 111,4 kg. ağırlığındaydı ve Rogan dövüşünden biraz daha hafifti. Maddalone önceki yedi müsabakasında 4-3'lük bir dereceye sahipti. Fury, Maddalone'yi beşinci rauntta teknik nakavtla yenerek karnesini 14 nakavt galibiyetiyle 19-0'a yükseltti. Fury dövüşü başından itibaren kontrol etti ve açılış raundunda Maddalone'yi bir kombinasyonla sersemletti. Fury ağır yumruklar atmaya devam etti ve dördüncü rauntta rakibinin sol gözünün altında bir kesik açtı. Beşinci rauntta Maddalone yumruklar yemeye devam ederken hakem devreye girdi ve tecrübeli boksörün sol gözünün altındaki kesikten kan akarken maçı bitirdi. Bu mağlubiyet, Maddalone'nin profesyonel kariyerindeki beşinci nakavtlı mağlubiyeti oldu. Dövüş sonrası röportajlarında Fury, "Bunun an meselesi olduğunu biliyordum. Aslında hakemi çağırdım, büyük darbeler alıyordu. Hâlâ yenilmedim. Dünyadaki herkes için hazır olduğumu söylemek isterim. Kliçko'lar, gelsinler. Amerikalılar, hadi bakalım. Tomasz Adamek'i getirin. Benim için çok küçük ve erken bir galibiyet alacağımı düşünüyorum." dedi. Organizatör Mick Hennessy, bir dünya şampiyonluğu maçının "iki ya da üç maç uzakta" olduğunu ve sonraki karşılaşma için Adamek'i hedeflediğini belirtti.[44] Karşılaşma, Channel 5'te ortalama 1,05 milyon izleyiciye ulaştı.[39]

Sıralamada yükselişi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Johnson

[değiştir | kaynağı değiştir]

12 Kasım 2012'de Fury'nin 1 Aralık'ta Belfast'taki Odyssey Arena'da WBC unvan eleme maçında Amerikalı dünya şampiyonluğu adayı Kevin Johnson (28-3-1, 13 nakavt) ile dövüşeceği açıklandı. Fury, bu karşılaşma hakkında: "Johnson kariyerimin bu aşamasında tam da istediğim türden bir rakip. Dünya çapında bir dövüşçüye ihtiyacımız vardı ve onu bulduk" dedi.[45] Fury, Johnson karşısında oybirliği ile kazandı. 12 raunt sonunda hakemler, 119-110, 119-108 ve 119-108 skorlarıyla Fury lehine karar verdi. BBC ve ESPN de dahil olmak üzere birçok medya kuruluşu, maçı kötü bir gösteri olarak nitelendirdi. Fury, tıpkı rakibi David Price'ın bir gece önce Matt Skelton'ı durdurduğunda yaptığı gibi iyi bir galibiyet alacağını iddia etti, ancak bunun yerine karar zaferine ulaştı. Fury bu galibiyetle, o sırada Vitali Kliçko'nun elinde bulunan WBC unvanı için mücadele etmeye hak kazandı.[46][47][48] Karşılaşma, Channel 5'te ortalama 1,37 milyon kişi tarafından izlendi.[39]

Fury vs. Cunningham

[değiştir | kaynağı değiştir]

20 Şubat 2013'te Fury'nin 20 Nisan'da Madison Square Garden Tiyatrosunda, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk maçında yüksek sıralamaya sahip Amerikalı eski yarı ağır sıklet dünya şampiyonu Steve Cunningham (25-5, 12 nakavt) ile dövüşeceği bildirildi. Bu maç, dünya sıralamasında 2 numarayı belirlemek için bir IBF unvan eleme maçıydı ve kazananın daha sonra uzun süredir dünya şampiyonu olan Vladimir Kliçko'ya karşı zorunlu pozisyon için yenilgisiz Bulgar ağır sıklet Kubrat Pulev ile dövüşmesi gerekiyordu. Cunningham, dövüşe Tomasz Adamek'e karşı tartışmalı bir split karar mağlubiyetinden sonra toparlanarak geldi.[49] Tartıda Cunningham, Fury'nin 115 kg. ağırlığına karşılık 95 kg. ile 20 kg. daha hafifti.[50]

Fury, maçın ilk iki raundunda çılgınca dövüştü ve 2. rauntta Cunningham tarafından ağır bir şekilde yere serildi. Cunningham, Fury'nin boy avantajı ve güçlü yumrukları tarafından yıpratılana kadar, Cunningham sonraki birkaç raunt boyunca Fury'ye ağır yumruklar indirmeye devam etti. Yedinci rauntta Fury tamamen toparlandı ve Cunningham'a kariyerinin ilk nakavt yenilgisini yaşattı. Durdurma sırasında Fury, iki hakemin skor kartında 57-55 gerideyken, diğer hakem 56-56 (eşit) olarak değerlendirdi.[51][52][53] Maçtan bir hafta sonra ATG Radio'ya konuşan Cunningham, Fury'nin kendisini nakavt etmek için kural dışı bir manevra yaptığını iddia ederek, "Beni ön koluyla tuttu. Beni iki kez köşeye itti - ki bu yasadışı - ve sonra ön koluyla beni itti, başımı sola eğdi ve bir sağ kroşe attı." dedi.[54] NBC'de öğleden sonra yayınlanan dövüş, 1,2 milyon izleyici ortalamasıyla 1,7 milyona ulaştı. İngiltere'de ise maç, Channel 5 kanalında yayınlandı ve ortalama 1,54 milyon izleyici tarafından takip edildi.[39] Cunningham karşısında aldığı galibiyet Fury'ye BoxRec'e göre 7, IBF'e göre 2, WBC'ye göre 6 ve WBO'ya göre 5 numaralı dünya sıralamasını kazandırdı.[55]

Fury, 28 Eylül 2013 tarihinde David Haye (26-2, 24 nakavt) ile karşılaşacaktı ve bu maç Fury'nin ilk kez izleme başına ödemeli bir platformda dövüşmesini sağlayacaktı.[56] Ancak Haye, antrenman sırasında gözünün üstünde altı dikiş gerektiren bir kesik oluşmasının ardından 21 Eylül'de dövüşten çekildi.[57][58] Dövüş başlangıçta 8 Şubat 2014 tarihine ertelendi. Haye, 17 Kasım'da ikinci kez dövüşten çekildi ve ameliyat gerektiren kariyerini tehdit eden bir omuz sakatlığı olduğunu belirterek emekli olacağını ima etti.[59] Fury, Haye'in dövüşü istemediği için bahaneler uydurduğuna inandı ve "Kesinlikle öfkeliyim ama dürüst olmak gerekirse bu tam da beklediğim şeydi. İlk seferinde çekildiğinde çok şüphelendiğimi herkes biliyor ve bu da bana onun her zaman benden korktuğunu ve bu dövüşü hiç istemediğini doğruluyor." dedi. Antrenman kampı masraflarının yanı sıra Haye, Fury'nin dünya sıralamasındaki pozisyonuna da mal oldu; buna IBF final eleme maçı da dahildi ve bu maç Fury'yi dünya şampiyonluğu için zorunlu kılacaktı.[60]

Fury vs. Abell

[değiştir | kaynağı değiştir]

24 Ocak 2014'te Fury'nin 15 Şubat'ta Copper Box Arena'da Arjantinli deneyimli boksör Gonzalo Omar Basile (61-8, 27 nakavt) ile dövüşeceği açıklandı.[61][62] Basile, 5 Şubat'ta akciğer enfeksiyonu nedeniyle dövüşten çekildi. Yerine Amerikalı boksör Joey Abell (29-7, 28 nakavt) geçti.[63] Fury dövüşü 4. rauntta teknik navakt ile kazandı ve yaz aylarında Chisora ile bir rövanş maçı ayarladı. Karşılaşmanın ilk iki raundunda Fury etkisiz kaldı ve Abell, sol yumruklarıyla Fury'yi iplere yapıştırdı. Ancak Fury kendini toparlamayı ve yumruklarının arkasına geçmeyi başardı. Üçüncü rauntta Fury, Abell'i sağ eliyle yere serdi. Abell geri sayımı atlattı ama tekrar yere düştü, bu defa da zil kurtardı. Dördüncü rauntta Fury, rakibini iki kere daha yere serdi ve dövüş sona erdi. Dövüşten sonra mikrofonu eline alan Fury, "Tyson çok hızlı, adı üstünde Fury, dövüş bir oyundur ve bunlar benim yanımda serseri kalır. Vladimir Kliçko'yu istiyorum, benden kaçıyor, hadi Vlad'ı yenelim."[64]

Avrupa şampiyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Chisora II

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury, 26 Temmuz 2014'te rakibi ve ağır sıklet rakibi Derek Chisora ile Avrupa ve bir kez daha Britanya ağır sıklet unvanı için ikinci kez dövüşecekti.[65] 21 Temmuz'da Chisora antrenmanda elini kırınca maçtan çekilmek zorunda kaldı. Manchester Arena'da yapılması planlanan maçta Chisora'nın yerine Rus boksör Alexander Ustinov ile dövüşecekken, Fury'nin amcası ve eski antrenörü Hughie Fury'nin ciddi şekilde hastalanması üzerine Fury, dövüşten çekildi.[66] Ancak Fury ve Chisora rövanşı, 29 Kasım 2014'te ExCeL London'da yeniden planladı. Bu maç aynı zamanda bir WBO unvan eleme maçıydı ve BoxNation'da canlı olarak gösterildi.[67] Fury, Chisora'nın köşesi 10. raundun sonunda onu dışarı çekene kadar dövüşü domine ettikten sonra, yeniden galip geldi. Fury ayrıca, geleneksel sağ elli düz gard duruşu tercih etmesine rağmen, dövüşün büyük bölümünde ters gardını kullandı. Fury, Chisora'yı zorlamak için yumruklarını kullandı ve dövüşü domine etmek için daha uzun menzili ile dışarıda kaldı. Chisora etkili yumruklar indiremedi ve Fury'nin garip dövüş stili nedeniyle ona bel altı vuruşlar yaptı. Chisora, ilk rauntta hakem Marcus McDonnell tarafından uyarıldı. Dövüşten sonra Fury, "Vladimir Kliçko, senin için geliyorum bebeğim. Geliyorum. Geri çekilmek yok, teslim olmak yok." dedi. Organizatör Mick Hennessy, Fury'nin dünya şampiyonluğu için meydan okumadan önce muhtemelen bir kez daha dövüşeceğini söyledi.[68][69][70]

Fury vs. Hammer

[değiştir | kaynağı değiştir]

26 Aralık 2014 tarihinde Sky Sports News, Fury'nin Klitschko'ya dünya şampiyonluğu için meydan okumadan önce bir kez daha dövüşeceğini duyurdu. Rakibi Christian Hammer (17-3, 10 nakavt) oldu ve dövüş 28 Şubat 2015'te Londra'daki O2 Arena'da gerçekleşti. Fury, Kliçko'ya meydan okumadan önce "daha kolay" bir rakip yerine kendisine meydan okuyacak bir rakip aradığını söyledi.[71] Fury, 8. rauntta köşe vuruşuyla durdurulan dövüşü kazanmaya devam etti. Fury ilk zilden itibaren dövüşü domine etti ve 5. rauntta Hammer'ı kısa bir sağ kroşe ile düşürdü. Dövüşten sonra Fury, Vladimir Kliçko'ya tekrar seslenerek dünya şampiyonluğu için hazır olduğunu söyledi.[72][73][74]

Birleşik ağır sıklet şampiyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Kliçko

[değiştir | kaynağı değiştir]

Temmuz 2015'te Fury'nin Vladimir Kliçko ile WBA (Süper), IBF, WBO, IBO, Lineal ve The Ring ağır sıklet unvanları için dünya ağır sıklet unvan karşılaşmasında dövüşeceği doğrulandı. Başlangıçta 24 Ekim 2015'te yapılması planlanan maç, Klitschko'nun baldırından sakatlanmasının ardından 28 Kasım 2015'e ertelendi. Bu maç için Fury, GLORY'deki en yüksek dereceli ağır sıklet kick-boksçuları Rico Verhoeven ve Benjamin Adegbuyi ile antrenman yaptı.

Dövüş Almanya'nın Düsseldorf kentindeki Esprit Arena'da gerçekleşti. Dövüş gecesi eldivenlerle ilgili bir tartışma yaşandı ve ardından ring tuvaliyle ilgili bir şikayet geldi. Klitçko'nun ellerini, Fury'nin temsilcisi olmadan sardığı ve bu yüzden tekrar sarmak zorunda kaldığı bildirildi. Fury, 12 raunt sonunda oybirliği ile kazandı. Hakemler maçı, 115-112, 115-112 ve 116-111 olarak değerlendirdi.[75] Kliçko ve Fury, 12 raunt boyunca çok az hücum gösterisi yaptı, ancak Fury daha aktifti ve her rauntta kararı almak için yeterince yumruk attı. Kliçko, attığı 231 yumruğun 52'sini (%23), Fury ise attığı 371 yumruğun 86'sını (%23) isabet ettirdi.[76] Dövüş sonrası röportajda, duygusal bir konuşma yapan Fury, "Bu bir rüyanın gerçekleşmesi. Bunun için çok çalıştık. Ben başardım. Yabancı ülkelere gelip karar almak zordur. Buraya gelip bu kararı almak benim için çok anlamlı." dedi. Ardından mikrofonu aldı ve Kliçko'ya teşekkür etti ve ekledi: "Vladimir'e şunu söylemek isterim, sen harika bir şampiyonsun. Ve beni ağırladığın için çok teşekkürler. Hazırlık sürecinde her şey eğlence ve oyun gibiydi." Kliçko, çoğunlukla Fury'nin sürekli hareket etmesi ve alay etmesi nedeniyle meşhur sağ yumruğunu kullanamadı. Kliçko, "Tyson bu gece daha hızlı ve daha iyiydi. İlk altı rauntta kendimi oldukça rahat hissettim ama Tyson'ın ikinci yarıda da bu kadar hızlı olması beni şaşırttı. Sağ yumruğumu kullanamadım çünkü onun avantajı daha uzun bir mesafeye sahip olmasıydı." dedi. Kliçko'nun bir rövanş maddesi vardı.[77][78]

8 Aralık 2015'te IBF, Kliçko'ya karşı yapılan dövüşün sözleşmesinde, Fury'nin IBF'in zorunlu rakibi Vyacheslav Glazkov ile karşılaşmasını engelleyen bir rövanş maddesi bulunduğu için, Fury'nin unvanını elinden aldı. Fury, IBF kemerini sadece 10 gün elinde tuttu.[79][80]

Boksa ara vermesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
2016 yılında Fury

Aylar süren pazarlıkların ardından Kliçko ile rövanş maçının 8 Nisan 2016'da, bu kez Fury'nin memleketi Manchester'da, 9 Temmuz 2016'da Manchester Arena'da yapılacağı duyuruldu. Rövanş için şartları kabul etmesine rağmen Fury, "motivasyonunun olmadığını" ve ilk dövüşten sonra aşırı kilo aldığını, Nisan 2016 itibarıyla 150 kilogramdan fazla olduğunu söyledi.[81] 24 Haziran 2016'da, Fury'nin antrenman sırasında ayak bileğini burkması nedeniyle bu dövüşün ileri bir tarihe ertelendiği açıklandı.[82] Aynı gün, Fury ve kuzeni Hughie Fury, 16 ay önce Şubat 2015'te alınan bir numunede "yasaklı bir madde, yani nandrolon bulunması nedeniyle" İngiltere Anti-Doping tarafından suçlandı. Tyson ve Hughie, suçlamayı "şiddetle reddettiklerini" söylediler.[83] 23 Eylül'de Fury, "tıbbi olarak uygun olmadığı" açıklandıktan sonra dövüşü tekrar erteledi.[84] ESPN, Fury'nin ikinci ertelemeden bir gün önce kokain için yapılan bir uyuşturucu testini geçemediğini bildirdi. Fury, kokain testinin pozitif çıkmasının ardından depresyon ile ilgili sorunlar yaşadığını belirtti.[85]

Fury'nin akıl sağlığı dünya şampiyonluklarını kazandıktan sonra kötüleşti. 4 Ekim 2016'da Rolling Stone'a verdiği röportajda Fury, "Çok fazla kişisel şeytanla uğraşıyorum, onlardan kurtulmaya çalışıyorum, bunun dövüşümle hiçbir ilgisi yok - şu anda yaşadığım şey benim özel hayatım. Aylardır spor salonuna gitmedim. Depresyon geçiriyorum. Ne demek istediğimi anlıyorsanız, artık yaşamak istemiyorum. Yeterince içtim. Kokaini boş ver. Umurumda değildi. Artık yaşamak istemiyordum. Yani kokain, artık yaşamak istememekle kıyaslandığında küçük bir şey. Yardım görüyorum ama benim için hiçbir şey yapamıyorlar. Hastalığımın tedavisi yok. Yaşamak istemiyorum. Dünyadaki tüm para, şan ve şöhret, eğer mutlu değilseniz hiçbir şey ifade etmiyor. Psikiyatristlerle görüşüyorum. Bipolar olduğumu söylüyorlar. Manik depresifim. Uyanmak bile istemiyorum. Umarım her gün ölürüm. Üç çocuğum ve güzel bir eşim varken bunu söylemek kötü bir şey, değil mi? Ama artık yaşamak istemiyorum. Ve eğer kendi canıma kıyabilseydim - ve Hıristiyan olmasaydım - bunu bir saniyede yapardım. Umarım ben kendimi öldürmeden önce biri beni öldürür. Sonsuzluğu cehennemde geçirmek zorunda kalacağım. Pazartesi'den Cuma'ya ve Pazar'a kadar içiyorum ve kokain alıyorum. Bununla başa çıkamıyorum ve bana yardımcı olan tek şey aklımı kaçıracak kadar sarhoş olmam." dedi.[86][87] 12 Ekim 2016'da, kokain kullanımı, nandrolon bulguları ve tıbbi olarak dövüşmeye uygun olmadığına karar verilmesiyle ilgili bir anti-doping davası soruşturmasını bekleyen Fury, WBA (Birleşik), WBO, IBO ağır sıklet unvanlarını boşaltmaya karar verdi. Bu konuyla ilgili Fury, "Bu unvanları ringde kazandım ve yine ringde kaybetmem gerektiğine inanıyorum, ancak şu anda bu unvanları savunamayacak durumdayım ve çok değerli dünya unvanlarımı resmi olarak boşaltmak gibi zor ve duygusal bir karar aldım ve Kliçko'ya karşı olduğu gibi fethedeceğimi bildiğim hayatımdaki bir başka büyük mücadeleye girerken sıradaki rakiplerime en iyi dileklerimi sunuyorum." dedi.[88] Fury'nin organizatörü Mick Hennessy ise şunları ekledi: "Tyson herkesin gözünde hala dünya ağır sıklet şampiyonu olacak. Modern boks çağının en dominant şampiyonunu Almanya'da muhteşem bir gecede yenerek bu unvanı kazandı ve bu asla değişmeyecek. Tyson'ın hayatı boyunca uğruna bu kadar uzun ve sıkı çalıştığı dünya şampiyonluklarını bıraktığını görmek yürek parçalayıcı olsa da, şu anda en önemli şey ailesinin ve arkadaşlarının sevgisi ve boks dünyasının desteğiyle birlikte tam bir iyileşme için gerekli tıbbi tedaviyi almasıdır."[88] Fury'nin kararı, kendisini sürekli medya baskısı altında tutmak zorunda kalmamak, iyileşmek, zihinsel sağlık sorunları için profesyonel tıbbi yardım almak ve ailesiyle vakit geçirmek için zaman tanımak temeline dayanıyordu. 13 Ekim'de İngiliz Boks Kontrol Kurulu, Fury'nin boks lisansını askıya almaya karar verdi.[89][90] 1 Şubat 2018'de Fury'nin boks lisansı elinden alındı.[91]

Ringlere geri dönüşü

[değiştir | kaynağı değiştir]

10 Ocak 2018'de Fury, BBBofC aracılığıyla boks lisansı için yeniden başvuruda bulunacağını açıkladı.[92] Fury ve BBBofC arasında 19 Ocak'ta bir görüşme gerçekleşti ve BBBofC, Fury'nin bir psikoloğu ziyaret ettikten sonra güncel tıbbi kayıtlarını kendilerine göndermesi koşuluyla lisansını yeniden vermeyi kabul etti.[93][94] Fury, geri dönüşündeki motivasyonun Deontay Wilder olduğunu söyledi. Wilder hakkında, "Bunu yapamayacağımı söyledi, kesinlikle Tyson Fury olamayacağını söyledi. Onun işi bitti." dedi.[95] Fury, 12 Nisan 2018'de Londra'da düzenlediği basın toplantısında Frank Warren'ın Queensberry Promotions'ı ile çok maçlı bir anlaşma imzaladığını duyurdu. Fury, 9 Haziran'da Manchester Arena'da başlamak üzere 2019'dan önce en az üç kez dövüşmeyi planladığını belirtti.[96][97] Haftalar süren spekülasyonların ardından, dövüşün sadece BT Sport'ta gösterileceği doğrulandı.[98]

Fury vs. Seferi

[değiştir | kaynağı değiştir]

20 Mayıs'ta, Fury'nin rakibinin 39 yaşındaki Arnavut boksör Sefer Seferi (23-1, 21 nakavt) olacağı açıklandı ve karşılaşma 10 raunt üzerinden planlandı. Seferi, kariyeri boyunca yarı ağır sıklet ve 2016'da Manuel Charr'a yenildiği karşılaşmada ilk kez ağır sıklette dövüşmüştü.[99][100][101] Fury, tartıda 125 kg. ağırlığındaydı ve Seferi'den 30 kg. daha ağırdı. Fury, zihinsel sağlık sorunları nedeniyle aşırı kilo artışı yaşadığı için, dövüşe hazırlık sırasında 51 kg. kaybetti. Fury, Seferi'nin 4. raunttan sonra karşılaşmayı bırakmasının ardından maçı kazandı.[102][103] Fury şov yaptığı için ilk birkaç rauntta neredeyse hiç aksiyon olmadı ve hakem Phil Edwards 2. rauntta onu uyardı. Dövüş sırasında kalabalık arasında da bir arbede çıktı, ancak dövüş sona ermeden önce düzen yeniden sağlandı. Fury 4. rauntta ağır vuruşlar yapmaya başladı ve vuruşların çoğunun Seferi'ye isabet ettiği ve canını yaktığı görüldü, bu nedenle Seferi, dövüşü yarıda bıraktı.[104] Warren, maçtan sonra Fury'nin 18 Ağustos'ta Belfast'taki Windsor Park'ta Carl Frampton'ın alt dövüşünde ringe çıkacağını doğruladı. Sadece BT Sport 1'de yayınlanan dövüşün 814.000 canlı izleyiciye ulaştığı açıklandı.[105]

Fury vs. Pianeta

[değiştir | kaynağı değiştir]

12 Temmuz 2018'de Fury'nin 18 Ağustos'ta iki kez dünya şampiyonluğu mücadelesi veren Francesco Pianeta (35-4-1, 21 nakavt) ile dövüşeceği açıklandı.[106] Fury, 117 kg. tartıldı ve Seferi ile dövvüşünden 8 kg. daha hafif çıktı. Pianeta ise 115,5 kg. ağırlığında geldi.[107] 30 Temmuz'da, Fury ve Wilder (40-0, 39 nakavt) arasında Kasım veya Aralık 2018'de gerçekleşecek bir dövüş için görüşmelerin devam ettiği bildirildi.[108] 31 Temmuz'da Fury, Wilder'a karşı dövüşün %99 oranında tamamlandığını, sadece yer ve tarihin onaylanacağını belirtti. Fury'nin Pianeta'ya karşı olan maçını da kazanması gerekiyordu.[109] Wilder'ın dövüşün tanıtımı için Belfast'ta olması planlanıyordu.[110] Fury, 10 raundun tamamında Pianeta'yı puan kararıyla mağlup etti. Hakem Steve Gray, maçı 100-90 Fury lehine skorladı.[111][112] Fury daha sonra dövüşü erken bitirmeye çalışmak gibi bir niyeti olmadığını açıkladı. "Bunun hesaplanmış bir boks performansı olduğunu düşünüyorum. Çok sert bir adamla 10 raunt boyunca mücadele ettim. Yumruklarını kaydırmak için yumruklarım üzerinde çalışıyordum. Bunun rakibime ve gösterime göre bir adım olduğunu düşündüm. Rauntlara ihtiyacım vardı ve depomda bol miktarda kalmıştı."[113] CompuBox'a göre, Fury attığı 620 yumruğun 107'si isabetliydi (%17). Ayrıca atılan 226 yumruğun 100'ünün (%44) güçlü yumruklardı. Pianeta ise attığı 228 yumruğun sadece 37'sini isabet ettirdi (%16).[114]

WBC Ağır sıklet şampiyonluk maçı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Wilder

[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Eylül'de hem Fury hem de Wilder sözleşmeyi imzaladıklarını ve dövüşün 1 Aralık 2018'de gerçekleşeceğini doğruladı.[115][116] Kaliforniya Eyaleti Atletizm Komisyonu'na göre Wilder 4 milyon dolar, Fury ise 3 milyon dolar garanti para kazanacak.[117] Frank Warren'ın gelirin yarı yarıya paylaşılacağı yönündeki ilk iddiasına rağmen, Wilder'ın 14 milyon dolar, Fury'nin ise yaklaşık 10,25 milyon dolar kazanabileceği ortaya çıktı. Her iki boksör de izlenme başına ödeme gelirlerinden paylarını aldıktan sonra temel cüzdanlarında bu artışı görecekti.[118] Tartı, 30 Kasım'da Los Angeles Kongre Merkezi'nin önünde gerçekleşti. Tartıya ilk olarak Fury çıktı ve 256+1⁄2 pound (116,3 kg) olarak tartıldı. Bu, Ağustos 2018'de Francisco Pianeta'ya karşı yaptığı tartıdan sadece 2 pound (0,91 kg) daha hafifti, ancak daha zayıf görünüyordu. Wilder bir sonraki adımını attı ve 212+1⁄2 pound (96,4 kg) ile 2008'deki 207+1⁄4 pound (94,0 kg) ağırlığındaki ilk maçından bu yana en düşük ağırlığa ulaştı. Wilder son maçında 214 pound (97 kg) ağırlığındaydı, ancak Wilder'ın antrenman kampı sırasında hastalandığı belirtilmişti.[119]

Staples Center'da 17,698 kişilik bir kalabalığın önünde Wilder ve Fury, 12 rauntluk split karar maçında berabere kaldı ve Wilder, WBC unvanını korudu. Meksikalı hakem Alejandro Rochin maçı 115-111 Wilder lehine, Kanadalı hakem Robert Tapper 114-112 Fury lehine ve İngiliz hakem Phil Edwards 113-113 berabere olarak değerlendirdi.[120] Seyirciler kararı yuhalarken, birçok kişi Fury'nin Wilder'ı tahttan indirmek için yeterli olduğuna inanıyordu. Alışılmışın dışındaki duruşunu kullanan Fury, Wilder'ın büyük vuruşlarından kaçınmak ve menzil dışında kalmak için dövüşün çoğunu üst ve alt vücut hareketlerini kullanarak geçirdi. Her iki boksör de raundu birbirlerini hissetmek için kullandığından, 1. rauntta fazla aksiyon olmadı. Wilder, Fury'yi köşeye sıkıştırmaya çalıştı ancak Fury, Wilder'ın büyük vuruşlarının çoğunu kaçırmasını sağladı. 4. rauntta Wilder, sert yumruklarıyla Fury'nin burnunu kanattıysa da atakların devamını getiremedi. 6. rauntta Fury, ters gard duruşuna geçti ve Wilder'ı iplere karşı desteklemekte başarılı oldu ve aynı zamanda Wilder'ın gücüne karşı temkinli kaldı. 7. rauntta, Fury'nin üstün geldiği yumrukların ardından, Fury bir karşı sağ yumruk indirdi ve ardından Wilder karşılık veremeden onu hızla bağladı. 8. raunt her ikisinin de vuruş yapmaya çalıştığı bir ileri bir geri mücadeleye sahne oldu. Wilder, Fury'nin çoğunlukla kaçtığı çok sayıda güçlü vuruş yaptı. 9. rauntta Wilder sonunda Fury'yi kısa bir sol kroşe ve ardından bir el üstü sağıyla yere serdi. Fury, hakem Jack Reiss'ın sayımını geçti ve rauntta hayatta kaldı. Fury'yi 9. rauntta bitirmek için çok fazla enerji harcayan Wilder, 10. rauntta yorgun görünüyordu. İki sağ yumruk indiren Fury için bu bir avantaj oldu. Fury 11. rauntta da avantajını kullandı, yeterince vuruş yaptı ve Wilder'ın atabileceği her şeyden kaçındı. 12. rauntta Wilder sağ-sol kombinasyonuyla Fury'yi sert bir şekilde sırt üstü yere düşürdü. Seyirciler, yorum ekibi ve Wilder dövüşün bittiğine inanıyordu. Reiss yerde yatan Fury'ye baktı ve saymaya başladı. Herkesi şaşırtan bir şekilde, Fury ayağa kalktı ve sayımı geçti. Reiss, Fury'nin kendisine doğru yürümesini sağladı ve aksiyonun devam etmesini istedi. Tekrar yorulan Wilder, başka bir güçlü vuruş yapamadı ve Fury birkaç sağ yumrukla maçı bitirdi. Her iki boksör de son zilin çalmasının ardından kucaklaştı.[121][122][123]

CompuBox istatistiklerine göre, Wilder attığı 430 yumruğun 71'ini (%17), Fury ise attığı 327 yumruğun 84'ünü (%26) isabet ettirdi. Wilder bu dövüşte önceki dövüşlerinde olduğundan çok daha az isabetliydi. Fury, 12 raundun 9'unda Wilder'a üstünlük sağladı. Hem Wilder hem de Fury sadece 4 ayrı rauntta çift haneli sayılara ulaştı. Dövüşten sonra her iki adam da ring içi röportajlar verdi. Wilder şunları söyledi: "İki nakavtla dövüşü kesinlikle kazandığımı düşünüyorum. Bu gece yüreğimizi ortaya koyduk. İkimiz de savaşçıyız. Yumruklarımı aceleye getirdim. Yerimde duramadım. Çok tereddütlüydüm. Sağ elimi fazla atmaya başladım ve ayarlayamadım. Yumruklarımı aceleye getirdim. Bu genellikle yapmadığım bir şeydir." Fury ise, "Uzak topraklardayız. İki kez yere serildim ama hala o dövüşü kazandığıma inanıyorum. Burada tam bir profesyonel gibi davranıyorum. Tanrı Amerika'yı korusun. 'Çingene Kral' geri döndü. Bu adam korkunç bir yumrukçu ve ben bundan kaçınmayı başardım. Dünya dövüşü kazandığımı biliyor. Umarım üç yıl ringlerden uzak kaldıktan sonra hepinizi gururlandırmışımdır. Ayağa kalkmak için iyi bir yürek gösterdim. Bu gece buraya geldim ve tüm kalbimle dövüştüm." dedi.[124] Wilder ve Fury dünyanın en iyi ağır sıkletleri olduklarını iddia ettiler ve her ikisi de tek dünya şampiyonu Anthony Joshua'ya seslendi. Fury şöyle bağırdı: "Tavuk! Tavuk! Joshua, neredesin?" diye bağırdı. Wilder daha sonra en iyi iki ağır sıkletin ringe çıkıp dövüştüğünü söylemeyi kabul etti.[125]

Etkinlik hem eleştirel hem de ticari bir başarıydı. Dövüş Amerika Birleşik Devletleri'nde Showtime'da yaklaşık 325.000 izleme başına ödemeli satın alma sattı ve yaklaşık 24 milyon dolar hasılat elde ederek 2003'ten bu yana ülkedeki en kazançlı ağır sıklet dövüşü oldu.[126][127][128] Showtime'ın bir hafta sonraki ertelenmiş yayını ortalama 488.000 izleyici çekti ve 590.000 izleyiciye ulaştı.[126] Dövüşün ticari başarısına rağmen, organizatör Bob Arum, maçın potansiyeline kıyasla bunun yetersiz olduğuna inandı. Arum, Fury vs Wilder II'nin 600 milyon doların üzerinde hasılat yapan Floyd Mayweather Jr. vs Manny Pacquiao'yu geçebileceğini söyledi: "Onlar küçük adamlardı, burada ise sporun en büyük adamları var."[129]

Las Vegas turu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Schwarz

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Wallin

[değiştir | kaynağı değiştir]

WBC ve The Ring Ağır sıklet şampiyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Wilder II

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Wilder III

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Whyte

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Chisora III

[değiştir | kaynağı değiştir]

20 Ekim 2022'de Fury'nin kısa süren emekliliğinden dönerek, 3 Aralık'ta Londra'daki Tottenham Hotspur Stadyumu'nda BT Sport Box Office'ten canlı yayınlanacak üçleme maçında Derek Chisora'ya karşı WBC unvanını koruyacağı açıklandı.[130]

Dövüş gecesi Fury, 60.000 taraftarın önünde Chisora'yı baskın bir performansla 10. rauntta TKO ile mağlup etti. Dövüşün ardından Fury, Tottenham Hotspur Stadyumu'nda ring kenarında oturan diğer namağlup ağır sıklet şampiyonu Oleksandr Usyk'i iplerin arasında kendisine katılmaya çağırdı. Fury, tartışmasız ağır sıklet şampiyonunu belirlemek için bir sonraki rakibi olarak Usyk ile karşılaşmayı tercih ettiğini belirtti. Fury, dövüş sonrası ring kenarında Fury ve Usyk'e katılan WBO geçici şampiyonu Joe Joyce ile karşılaşmaktan mutlu olacağını da sözlerine ekledi.[131][132]

Fury vs. Ngannou

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury, 28 Ekim 2023'te Suudi Arabistan'ın Riyad kentinde eski UFC ağır sıklet şampiyonu Francis Ngannou ile Ngannou'nun ilk profesyonel boks karşılaşmasında karşı karşıya geldi. WBC yetkilileri dövüşün on raunt olacağını ve resmî bir maç olarak sayılacağını, ancak Fury'nin unvanının söz konusu olmayacağını doğruladı.[133]

Fury maça favori olarak girdi ancak üçüncü rauntta knock down oldu. Fury, maçı tartışmalı bir şekilde bölünmüş kararla kazandı. Hakemlerden biri maçı 95-94 Ngannou'ya verirken, diğer iki hakem 96-93 ve 95-94 Fury'nin lehine karar verdi. CompuBox'a göre, Fury toplam yumruk sayısında Ngannou'ya 71'e 59 üstünlük sağlarken, Ngannou güçlü yumruk sayısında Fury'ye 37'ye 32 üstünlük sağladı.[134][135] Ring içi röportajında dövüşle ilgili bir soru üzerine Fury, "Ngannou düşündüğümüzden çok daha iyi bir boksör. Çok garip bir adam ve iyi bir yumrukçu ve ona çok saygı duyuyorum. [...] [Dövüş] ne kadar yakındı bilmiyorum ama ben kazandım ve olan bu." dedi. Maça katılan Oleksandr Usyk daha sonra ringe çıktı ve tartışmasız ağır sıklet şampiyonluğu için yapacakları maçı tanıtmak üzere Fury ile karşı karşıya geldi.[136]

Tartışmasız ağır sıklet şampiyonluğu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fury vs. Usyk

[değiştir | kaynağı değiştir]

29 Eylül 2023'te Fury'nin, Ekim ayında Francis Ngannou ile yaptığı maçın ardından Suudi Arabistan'ın Riyad kentinde tartışmasız ağır sıklet unvanı için birleşik WBA, WBO ve IBF ağır sıklet şampiyonu Oleksandr Usyk ile karşılaşmak üzere bir sözleşme imzaladığı açıklandı.[137][138] Başlangıçta 23 Aralık'ta yapılması planlanan maç, Fury'nin Ekim 2023'te Ngannou ile yaptığı maçın ardından 17 Şubat 2024'e ertelendi.[139] 2 Şubat'ta, Fury'nin antrenman sırasında sağ gözünün üstünde "acil tıbbi müdahale" ve "önemli ölçüde dikiş" gerektiren bir kesik oluşmasının ardından dövüşün tekrar ertelendiği açıklandı.[140] Dövüş 18 Mayıs 2024 için yeniden planlandı.[141]

Profesyonel maçları

[değiştir | kaynağı değiştir]
32 Galibiyet (23 nakavt, 9 hakem kararıyla), 0 Yenilgi, 1 Berabere[142]
Sonuç Record Rakip Type Raund ve Süre Tarih Lokasyon Notlar
Kazandı 32-0-1 Birleşik Krallık Dillian Whyte TKO 6 (12), 2:59 2022-4-23 Birleşik Krallık Wembley Stadyumu, Londra, İngiltere WBC ve The Ring ağır sıklet unvanlarını korudu.
Kazandı 31-0-1 Amerika Birleşik Devletleri Deontay Wilder KO 11 (12), 1:10 2021-10-9 Amerika Birleşik Devletleri T-Mobile Arena, Paradise, Nevada, ABD WBC ve The Ring ağır sıklet unvanlarını korudu.
Kazandı 30-0-1 Amerika Birleşik Devletleri Deontay Wilder TKO 7 (12), 1:39 2020-2-22 Amerika Birleşik Devletleri MGM Grand Garden Arena, Paradise, Nevada, ABD WBC ve The Ring ağır sıklet unvanlarını kazandı.
Kazandı 29-0-1 İsveç Otto Wallin UD 12 2019-9-14 Amerika Birleşik Devletleri T-Mobile Arena, Paradise, Nevada, ABD
Kazandı 28-0-1 Almanya Tom Schwarz TKO 2 (10), 2:54 2019-6-15 Amerika Birleşik Devletleri MGM Grand Garden Arena, Paradise, Nevada, ABD
Berabere 27-0-1 Amerika Birleşik Devletleri Deontay Wilder SD 12 2018-12-1 Amerika Birleşik Devletleri Staples Center, Los Angeles,Kaliforniya, ABD WBC ağır sıklet unvanı için karşılaştı.
Kazandı 27-0 İtalya Francesco Pianeta PTS 10 2018-8-18 Birleşik Krallık Windsor Park, Belfast, Kuzey İrlanda
Kazandı 26-0 Arnavutluk Sefer Seferi UD 4 (10), 3:00 2018-6-9 Birleşik Krallık Manchester Arena, Manchester, İngiltere
Kazandı 25-0 Ukrayna Vladimir Kliçko UD 12 2015-11-28 Almanya Esprit Arena, Düsseldorf, Nordrhein-Westfalen, Almanya WBA (Süper), IBF, WBO, IBO ve The Ring ağır sıklet unvanlarını kazandı.
Kazandı 24-0 Romanya Christian Hammer RTD 8 (12), 3:00 2015-02-28 Birleşik Krallık The O2 Arena, Londra, İngiltere WBO Uluslararası ağır sıklet unvanını korudu.
Kazandı 23-0 Birleşik Krallık Dereck Chisora RTD 10 (12), 3:00 2014-11-29 Birleşik Krallık ExCeL London, Londra, İngiltere Avrupa ve WBO Uluslararası ağır sıklet unvanlarını kazandı.
Kazandı 22-0 Amerika Birleşik Devletleri Joey Abell TKO 4 (10), 1:48 2014-02-15 Birleşik Krallık Copper Box, Londra, İngiltere
Kazandı 21-0 Amerika Birleşik Devletleri Steve Cunningham KO 7 (12), 2:55 2013-04-20 Amerika Birleşik Devletleri Madison Square Garden, New York, New York IBF ağır sıklet unvanını eledi.
Kazandı 20-0 Amerika Birleşik Devletleri Kevin Johnson UD 12 2012-12-01 Birleşik Krallık Odyssey Arena, Belfast, Kuzey İrlanda WBC ağır sıklet unvanını eledi.
Kazandı 19-0 Amerika Birleşik Devletleri Vinny Maddalone TKO 5 (12), 1:35 2012-07-07 Birleşik Krallık Hand Arena, Clevedon, İngiltere WBO Kıtalararası ağır sıklet unvanını kazandı.
Kazandı 18-0 Birleşik Krallık Martin Rogan TKO 5 (12), 3:00 2012-04-14 Birleşik Krallık Odyssey Arena, Belfast, Kuzey İrlanda İrlandalı ağır sıklet unvanını kazandı.
Kazandı 17-0 Kanada Neven Pajkic TKO 3 (12), 2:44 2011-11-12 Birleşik Krallık Event City, Manchester, İngiltere Commonwealth ağır sıklet unvanını korudu.
Kazandı 16-0 Amerika Birleşik Devletleri Nicolai Firtha TKO 5 (12), 2:19 2011-09-18 Birleşik Krallık King's Hall, Belfast, Kuzey İrlanda
Kazandı 15-0 Birleşik Krallık Dereck Chisora UD 12 2011-07-23 Birleşik Krallık Wembley Arena, Londra, İngiltere British ve Commonwealth ağır sıklet unvanlarını kazandı.
Kazandı 14-0 Brezilya Marcelo Luiz Nascimento KO 5 (10), 2:48 2011-02-19 Birleşik Krallık Wembley Arena, Londra, İngiltere
Kazandı 13-0 Amerika Birleşik Devletleri Zack Page UD 8 2010-12-19 Kanada Pepsi Coliseum, Québec, Québec
Kazandı 12-0 Amerika Birleşik Devletleri Rich Power PTS 8 2010-09-10 Birleşik Krallık York Hall, Londra, İngiltere
Kazandı 11-0 Birleşik Krallık John McDermott TKO 9 (12), 1:08 2010-06-25 Birleşik Krallık Brentwood Centre, Brentwood, İngiltere Geçici İngiliz ağır sıklet unvanını kazandı.
Britanyalı ağır sıklet unvanı elendi.
Kazandı 10-0 Almanya Hans-Joerg Blasko TKO 1 (8), 2:14 2010-03-05 Birleşik Krallık Huddersfield Sports Centre, Huddersfield, İngiltere
Kazandı 9-0 Çekya Tomáš Mrázek PTS 6 2009-09-26 İrlanda The O2, Dublin
Kazandı 8-0 Birleşik Krallık John McDermott PTS 10 2009-09-11 Birleşik Krallık Brentwood Centre, Brentwood, İngiltere İngiliz ağır sıklet unvanını kazandı.
Kazandı 7-0 Letonya Aleksandrs Selezens TKO 3 (6), 0:48 2009-07-18 Birleşik Krallık York Hall, Londra, İngiltere
Kazandı 6-0 Birleşik Krallık Scott Belshaw TKO 2 (8), 0:52 2009-05-23 Birleşik Krallık Colosseum, Watford, İngiltere
Kazandı 5-0 Birleşik Krallık Matthew Ellis KO 1 (6), 0:48 2009-04-11 Birleşik Krallık York Hall, Londra, İngiltere
Kazandı 4-0 Birleşik Krallık Lee Swaby TKO 4 (6), 3:00 2009-03-14 Birleşik Krallık Aston Events Centre, Birmingham, İngiltere
Kazandı 3-0 Rusya Daniel Peret TKO 2 (6), 3:00 2009-02-28 Birleşik Krallık Norwich Showground, Norwich, İngiltere
Kazandı 2-0 Almanya Marcel Zeller TKO 3 (6), 2:50 2009-01-17 Birleşik Krallık Robin Park Centre, Wigan, İngiltere
Kazandı 1-0 Macaristan Bela Gyongyosi TKO 1 (6), 2:14 2008-12-06 Birleşik Krallık National Ice Centre, Nottingham, İngiltere İlk profesyonel karşılaşmasına çıktı.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Tyson Fury". tyson-fury.com. 6 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  2. ^ "Tyson Fury WWE | News, Rumors, Photos & More| Sportskeeda WWE". www.sportskeeda.com (İngilizce). 9 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  3. ^ Gray, Tom (13 Ağustos 2022). "Tyson Fury vacates Ring heavyweight championship". The Ring. 8 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  4. ^ "Fury not training amid uncertainty on Joshua fight". ESPN.com (İngilizce). 12 Mart 2021. 1 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  5. ^ Coppinger, Mike (12 Ocak 2019). "Deontay Wilder, Tyson Fury in advanced talks toward rematch targeted for May or June". The Ring. 1 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  6. ^ "Bettors Strongly Back Fury Over Joshua In Forthcoming Undisputed Heavyweight Championship - Boxing News". www.boxingscene.com. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  7. ^ "Boxing Pound-for-Pound Rankings: Devin Haney makes a statement in toughest test to date vs. Vasiliy Lomachenko". CBSSports.com (İngilizce). 23 Mayıs 2023. 19 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  8. ^ "Divisional rankings: Boots Ennis shines in welterweight showdown". ESPN.com (İngilizce). 11 Temmuz 2023. 24 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  9. ^ "BBC Sport - Boxer Fury finds Irish roots". web.archive.org. 18 Nisan 2015. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  10. ^ "Deontay Wilder, Tyson Fury fight to draw in controversial decision in WBC heavyweight title bout". USA TODAY (İngilizce). 31 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  11. ^ "Tyson Fury and Deontay Wilder battle to controversial draw". The Independent (İngilizce). 4 Aralık 2018. 3 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  12. ^ Christ, Scott (2 Aralık 2018). "Wilder vs Fury: Pros react to controversial draw decision". Bad Left Hook (İngilizce). 28 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  13. ^ "Wilder vs. Fury ends in controversial split draw - reactions". The Week UK (İngilizce). 3 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  14. ^ WBN (21 Ocak 2019). "World Boxing News Awards 2018: The Winners revealed". WBN - World Boxing News (İngilizce). 26 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  15. ^ Rafael, Dan (10 Ekim 2021). "Tyson Fury-Deontay Wilder III: A breathtaking heavyweight epic". The Ring. 5 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2023. 
  16. ^ Rayner, Gordon (7 Aralık 2015). "Tyson Fury: a lion-hearted champion with a talent for controversy". The Daily Telegraph (İngilizce). ISSN 0307-1235. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019. 
  17. ^ a b Starks, Tim (2 Aralık 2015). "Tyson Fury: a few facts about the new heavyweight champion of the world". The Guardian. 25 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2018. 
  18. ^ Staff (6 Aralık 2008). "Tyson Fury profile". The Daily Telegraph. Londra. 10 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2009. 
  19. ^ Davies, Gareth A. (24 Kasım 2015). "Tyson Fury: 'It's me against the world'". The Daily Telegraph (İngilizce). ISSN 0307-1235. 23 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2020. 
  20. ^ Dillon, Eamon (2013). Gypsy Empire. Random House. ISBN 978-1448168125 – google.ie vasıtasıyla. 
  21. ^ "The Furey/Fury family name History". Clan Furey. 12 Aralık 2015. 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2015. 
  22. ^ "The fight and the fury". The Irish Times. 20 Nisan 2013. 21 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2024. 
  23. ^ "Boxer Fury finds Irish roots". BBC Sport. 13 Eylül 2011. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2015. 
  24. ^ Fury, Tyson (11 Haziran 2013). "The greatest British Irish fighter who ever lived!king Tyson fury". @Tyson_Fury (İngilizce). 23 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2020. 
  25. ^ Fury, Tyson (26 Ağustos 2015). "Irish blood, English heart this I'm made of, there is no1 on earth I'm afraid of, especially not this Russian prick". @Tyson_Fury (İngilizce). 10 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2020. 
  26. ^ "How Ireland missed out on its first official world heavyweight champion in Tyson Fury". The Irish Post. 21 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2016. 
  27. ^ "Tyson Fury's Irish roots". IrishCentral.com (İngilizce). 11 Ekim 2021. 23 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2021. 
  28. ^ "Tyson Fury: The Short Story". Boxing News 24 (İngilizce). 18 Nisan 2009. 1 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  29. ^ "Tyson Fury Blows Aleksandrs Selezens Away in Three". BoxingScene.com (İngilizce). 18 Temmuz 2009. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  30. ^ "Fury stuns McDermott in title win". BBC Boxing. 12 Eylül 2009. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017. 
  31. ^ Mitchell, Kevin (14 Eylül 2009). "John McDermott's defeat to Tyson Fury was a travesty of historic proportions". The Guardian. 21 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2024. 
  32. ^ a b Davies, Gareth A (26 Haziran 2010). "Tyson Fury too strong for John McDermott as he wins heavyweight clash in round nine". The Daily Telegraph. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ "Hennessy Boxing: Tyson Fury Vs Marcelo Luiz Nascimento". www.boxing.com. 1 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. 
  34. ^ "Heavyweight Tyson Fury beats Dereck Chisora on points". BBC Boxing. 23 Temmuz 2011. 12 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017. 
  35. ^ "Chisora vs Fury Does Strong Ratings on Channel 5". Bad Left Hook. Erişim tarihi: 3 Eylül 2017. 
  36. ^ "Tyson Fury stops Nicolai Firtha in fifth round". BBC Sport. 17 Eylül 2011. 20 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  37. ^ Интересная всячина (12 Kasım 2015), Tyson Fury 16th Fight Fury vs Nicolai Firtha, 9 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Eylül 2017 
  38. ^ "After the Fact Recap: Tyson Fury Stops Nicolai Firtha in Front of Raucous Belfast Fans". Bad Left Hook. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  39. ^ a b c d e f "Weekly top 30 programmes". www.barb.co.uk. 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2018. 
  40. ^ "Tyson Fury stops Neven Pajkic to defend Commonwealth heavyweight title". BBC Sport. 12 Kasım 2011. 20 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  41. ^ HomeOfBritishBoxing (13 Kasım 2011), Tyson Fury vs Neven Pajkic Full Fight, 26 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Eylül 2017 
  42. ^ Telegraph staff and agencies (13 Kasım 2011). "Tyson Fury defends Commonwealth title in Manchester against Neven Pajkic, despite knockdown". The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  43. ^ "Fury vacates Commonwealth and British titles "I fight for Ireland"". [ölü/kırık bağlantı]
  44. ^ "Tyson Fury stops Vinny Maddalone to remain unbeaten". BBC Sport. 7 Temmuz 2012. 17 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  45. ^ "Tyson Fury vs. Kevin Johnson WBC title eliminator on Saturday". ProBoxing-Fans.com. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  46. ^ "Fury booed as he outpoints Johnson". Boxing Scene. 1 Aralık 2012. 8 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017. 
  47. ^ "Tyson Fury wins WBC eliminator on wide decision". 1 Aralık 2012. 8 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017. 
  48. ^ "Fury booed as he outpoints Johnson". ESPN.co.uk. 8 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  49. ^ Press Release. "Tyson Fury vs Steve Cunningham Confirmed for April 20". 16 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  50. ^ "Fury with 44 pound (20 kg) weight advantage over Cunningham". Boxing News 24. 19 Nisan 2013. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  51. ^ "Tyson Fury wins U.S. debut". 20 Nisan 2013. 23 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2013. 
  52. ^ "Tyson Fury knocks out Steve Cunningham in New York". BBC Boxing. 20 Nisan 2013. 14 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017. 
  53. ^ Harrison, Andrew (25 Nisan 2013). "Tyson Fury makes a mess of his US debut against Steve Cunningham". The Guardian. 8 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017. 
  54. ^ ESPN staff (24 Nisan 2013). "Cunningham caught in F-word Fury". ESPN.co.uk. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  55. ^ "Boxing Rankings | WBC, WBA, WBO, IBF". Fightnews. 8 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013. 
  56. ^ "David Haye v Tyson Fury: Fight on for 28 September in Manchester". BBC Sport. 9 Temmuz 2013. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  57. ^ "David Haye believes Tyson Fury's superior height and weight will count for nought in September 28 clash". The Daily Telegraph. Londra. 14 Eylül 2013. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2013. 
  58. ^ "David Haye postpones Tyson Fury fight after suffering cut". BBC Sport (İngilizce). 21 Eylül 2013. 10 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2024. 
  59. ^ Mike Costello (17 Kasım 2013). "David Haye advised to retire after major shoulder surgery". BBC Sport. 4 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2015. 
  60. ^ "Fury: 'Scared' Haye never wanted to face me". ESPN.co.uk. 18 Kasım 2013. 5 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. 
  61. ^ "Tyson Fury to fight Gonzalo Omar Basile at Copper Box". BBC Sport. 2014. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
  62. ^ "Fury ready to face experienced Basile". ESPN.co.uk. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
  63. ^ "Tyson Fury Now Faces Joey Abell, Replacing Ill Basile – Boxing News". www.boxingscene.com. 5 Şubat 2014. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
  64. ^ "Tyson Fury halts Joey Abell in fourth round after wild heavyweight brawl in London". Sky Sports. 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2017. 
  65. ^ "Dereck Chisora v Tyson Fury rematch announced for 26 July". The Guardian. 17 Mart 2014. ISSN 0261-3077. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  66. ^ Association, Press (26 Temmuz 2014). "Tyson Fury pulls out of Alexander Ustinov fight after uncle taken ill". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2024. 
  67. ^ "Tyson Fury to face Dereck Chisora in London rematch". BBC Sport. 15 Eylül 2014. 3 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  68. ^ Excel, Ben Dirs BBC Sport at London's. "Tyson Fury beats Dereck Chisora in world title eliminator". BBC Sport. 9 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. 
  69. ^ "Tyson Fury vs Dereck Chisora 2: Fury the winner after Chisora retires following 10 painful rounds". 30 Kasım 2014. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2017. 
  70. ^ "Fury dominates Chisora to earn world title shot". ESPN.com. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  71. ^ "Undefeated heavyweight Tyson Fury returns to the ring against Christian Hammer in the New Year". Sky Sports. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  72. ^ "Result: Tyson Fury forces Christian Hammer to throw in the towel after eight rounds". Sports Mole. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2015. 
  73. ^ Observer staff (28 Şubat 2015). "Tyson Fury demands Wladimir Klitschko after beating Christian Hammer". The Guardian. ISSN 0261-3077. 25 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2016. 
  74. ^ Mazique, Brian (28 Şubat 2015). "Fury Far Too Good for Hammer". Bleacher Report. 25 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2016. 
  75. ^ "Tyson Fury beats Wladimir Klitschko to become world champion". BBC Sport (İngilizce). 28 Kasım 2015. 10 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2024. 
  76. ^ "Scorecard: Fury ends Klitschko's heavyweight reign". ESPN.com (İngilizce). 30 Kasım 2015. 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2020. 
  77. ^ "totalsportek.com". ww12.totalsportek.com. 10 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2024. 
  78. ^ "Fury ends Klitschko reign as heavyweight champ". ESPN.com. 9 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  79. ^ "Tyson Fury: World heavyweight champion stripped of IBF title". BBC News. 8 Aralık 2015. 10 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2015. 
  80. ^ "IBF confirms its heavyweight belt stripped from Tyson Fury over giving Klitschko rematch". FOX Sports. 9 Aralık 2015. 26 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2024. 
  81. ^ "Tyson Fury: World heavyweight champion suffering 'racial abuse'". BBC Sport. 13 Nisan 2016. 21 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2024. 
  82. ^ "Tyson Fury postpones Wladimir Klitschko rematch due to injury". BBC Sport. 24 Haziran 2016. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2018. 
  83. ^ "Tyson Fury: World heavyweight champion faces UK Anti-Doping charge". BBC Sport. 4 Ağustos 2016. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2018. 
  84. ^ "Wladimir Klitschko v Tyson Fury postponed: World heavyweight rematch on hold". BBC Sport. 23 Eylül 2016. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2018. 
  85. ^ "Tyson Fury set to stripped of world titles after testing positive for cocaine". Metro. 30 Eylül 2016. 30 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016. 
  86. ^ Bonner, Stayton (4 Ekim 2016). "World Heavyweight Champion Tyson Fury: 'I've Done Lots of Cocaine'". Rolling Stone. 26 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2024. 
  87. ^ Davis, Matt (4 Haziran 2018). "Tyson Fury on depression, drugs, drinking and his comeback fight". BBC Sport. 21 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2024. 
  88. ^ a b "Tyson Fury writes emotional 127-word statement after vacating world titles". GiveMeSport. 13 Ekim 2016. 13 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2016. 
  89. ^ Keay, Sheldan (13 Ekim 2016). "Tyson Fury relinquishes his world heavyweight titles". men. 14 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2016. 
  90. ^ "Tyson Fury: British Boxing Board of Control suspends fighter". BBC Sport. 13 Ekim 2016. 13 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2016. 
  91. ^ Dielhenn, James (1 Şubat 2018). "Tyson Fury stripped of The Ring title". Sky Sports. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2018. 
  92. ^ "Tyson Fury to apply for licence from British Boxing Board of Control". Sky Sports. 10 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2018. 
  93. ^ "Tyson Fury: British Boxing Board of Control agrees to lift suspension". BBC Sport. 2018. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2018. 
  94. ^ "Tyson Fury's suspension set to be lifted subject to medical clearance". Sky Sports. 20 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2018. 
  95. ^ Reddy, Luke (26 Nisan 2018). "Deontay Wilder criticism has motivated me to return to boxing". BBC Sport. 21 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2024. 
  96. ^ "Fury signs with Warren, to fight again June 9". ESPN.com. 14 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2018. 
  97. ^ "Tyson Fury confirms comeback fight – and sends warning to Anthony Joshua". Sky Sports. 14 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2018. 
  98. ^ "Tyson Fury's comeback will be shown exclusively live on BT Sport". BT.com. 3 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2018. 
  99. ^ "Tyson Fury to face Sefer Seferi in heavyweight comeback fight". Sky Sports. 21 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2018. 
  100. ^ "Tyson Fury will fight Sefer Seferi when he makes his boxing comeback on 9 June". BBC Sport. 20 Mayıs 2018. 20 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2018. 
  101. ^ "Fury comeback starts against Seferi June 9". ESPN.com. 21 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2018. 
  102. ^ "Tyson Fury beat Sefer Seferi in his return to heavyweight boxing". Sky Sports. 22 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  103. ^ "Tyson Fury fight result: Gypsy King beats Sefer Seferi in comeback bout". BT.com. 22 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  104. ^ "Tyson Fury Finally Returns, Looks Rusty in Stopping Seferi". BoxingScene.com. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  105. ^ "Fury Return Peaks at 814,000 Live TV Viewers". Frank Warren. 16 Haziran 2018. 22 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2018. 
  106. ^ "Tyson Fury next opponent Revealed". Boxing News. 12 Temmuz 2018. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2018. 
  107. ^ "Windsor Weigh-in: Naked Carl Frampton – Deontay Wilder invasion – Steve Collins misses weight". 17 Ağustos 2018. 26 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2018. 
  108. ^ "Fury Confirms Negotiations With Wilder For December Fight". BoxingScene.com. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  109. ^ Boxing Clever (31 Temmuz 2018). "Tyson Fury: As Far as I'm Concerned – Wilder Fight is 99% Done!". BoxingScene.com. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  110. ^ "Deontay Wilder Set For Belfast Ringside Berth". BoxingScene.com. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  111. ^ Taylor, Declan (2018) "Tyson Fury vs Deontay Wilder confirmed after defeat of Francesco Pianeta as Carl Frampton beats Luke Jackson 26 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", The Independent, Erişim tarihi: 19 Ağustos 2018.
  112. ^ "Tyson Fury Outboxes Francesco Pianeta, Eyes Wilder Next". BoxingScene.com. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  113. ^ "Fury wins to set up showdown against Wilder". ESPN.com. 1 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  114. ^ "Tyson Fury vs. Francesco Pianeta – CompuBox Punch Stats". BoxingScene.com. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  115. ^ "Tyson Fury and Deontay Wilder agree December 1 date for fight". BT.com. 22 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2018. 
  116. ^ "Deontay Wilder v Tyson Fury: Fight confirmed for 1 December". BBC Sport. 22 Eylül 2018. 22 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2018. 
  117. ^ "Per the California State Athletic Commission, purses for Saturday's Wilder-Fury card: Deontay Wilder $4 million, Tyson Fury $3 million". ESPN.com. 1 Aralık 2018. 5 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2018. 
  118. ^ Malata, Chisanga (29 Kasım 2018). "Fury vs Wilder prize money: Deontay Wilder and Tyson Fury's purses revealed". Express.co.uk. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2018. 
  119. ^ "Wilder Weighs In Even Lower Than For Ortiz Fight; Fury 256.5". BoxingScene.com (İngilizce). Erişim tarihi: 1 Aralık 2018. 
  120. ^ "Deontay Wilder vs. Tyson Fury – Official Scorecards – Photo". BoxingScene.com (İngilizce). 2 Aralık 2018. Erişim tarihi: 24 Aralık 2018. 
  121. ^ "Deontay Wilder, Tyson Fury Ends in Controversial Draw". BoxingScene.com (İngilizce). 2 Aralık 2018. 9 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2018. 
  122. ^ "Wilder v Fury: Stunning draw in WBC world heavyweight title fight". BBC Sport. 2 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008. 
  123. ^ "Tyson Fury forced to settle for a draw with Deontay Wilder". Sky Sports (İngilizce). 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2018. 
  124. ^ "Wilder-Fury ends in a draw; both calls for rematch". ESPN.com (İngilizce). 2 Aralık 2018. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2018. 
  125. ^ Robinson, Duncan (2 Aralık 2018). "Wilder, Fury Agree: We're Best in Division, Joshua is a Chicken". BoxingScene.com (İngilizce). Erişim tarihi: 24 Aralık 2018. [ölü/kırık bağlantı]
  126. ^ a b "Sources: Wilder-Fury generates 325K PPV buys". ESPN. 12 Aralık 2018. 16 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  127. ^ "Wilder-Fury Fight Should Max Out At 325,000 PPV Buys". BoxingScene.com (İngilizce). 6 Aralık 2018. Erişim tarihi: 24 Aralık 2018. 
  128. ^ "Deontay Wilder v Tyson Fury hailed a heavyweight Pay-Per-View success". World Boxing News. 5 Aralık 2018. 5 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  129. ^ Gareth A Davies (16 Haziran 2019). "Tyson Fury eyes 'richest fight in boxing history' against Deontay Wilder after ruthless stoppage of Tom Schwarz". The Daily Telegraph. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  130. ^ "Tyson Fury confirms fight against Derek Chisora at Tottenham Hotspur Stadium on December 3" (İngilizce). Sky Sports. 20 Ekim 2022. 20 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2022. 
  131. ^ "Tyson Fury vs. Derek Chisora 3 results, highlights: 'Gypsy King' retains title with beatdown before late TKO". 4 Aralık 2022. 12 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  132. ^ "Tyson Fury confronts Oleksandr Usyk in ring after stopping Derek Chisora". Daily Mirror. 3 Aralık 2022. 21 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  133. ^ "Officials: Tyson Fury vs. Francis Ngannou won't be for WBC title, but fight will go on official records". 13 Temmuz 2023. 26 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  134. ^ "Francis Ngannou Nearly Upsets Tyson Fury as Massive Underdog". Action Network (İngilizce). 28 Ekim 2023. 29 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2023. 
  135. ^ "Tyson Fury survives knockdown, barely wins split-decision over Francis Ngannou". mmamania.com. 28 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  136. ^ "Tyson Fury vs Francis Ngannou punch stats reveal surprise after split-decision". The Independent (İngilizce). 29 Ekim 2023. 29 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2023. 
  137. ^ Iskenderov, Parviz (30 Eylül 2023). "Tyson Fury vs Oleksandr Usyk for undisputed title signed". FIGHTMAG. 12 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2024. 
  138. ^ "Sources: Fury, Usyk sign deal for winter clash". ESPN.com (İngilizce). 29 Eylül 2023. 2 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2023. 
  139. ^ Majendie, Matt (30 Ekim 2023). "Fury vs Usyk undisputed showdown DELAYED after punishing Ngannou fight". Evening Standard (İngilizce). 3 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024. 
  140. ^ "Tyson Fury v Oleksandr Usyk undisputed heavyweight title fight off after Briton sustains cut". BBC Sport (İngilizce). 2 Şubat 2024. 2 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024. 
  141. ^ "Tyson Fury v Oleksandr Usyk: Undisputed heavyweight fight rescheduled for 18 May in Saudi Arabia". BBC Sport (İngilizce). 3 Şubat 2024. 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2024. 
  142. ^ "Tyson Fury – Boxer". Boxrec.com. 16 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2011. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Tyson_Fury&oldid=33921062" sayfasından alınmıştır