French
DeutschФранко Неро — Вікіпедія
| Франко Неро | ||||
|---|---|---|---|---|
| італ. Franco Nero | ||||
 | ||||
| Ім'я при народженні | Франческо Спаранеро | |||
| Народився | 23 листопада 1941 (82 роки) Мілан, Італія | |||
| Громадянство |  Італія | |||
| Діяльність | Актор | |||
| Роки діяльності | 1962 — тепер. час | |||
| У шлюбі з | Ванесса Редґрейв | |||
| Діти | Carlo Gabriel Nerod[1] і Franquito Sparanerod[1] | |||
| Брати / сестри | Raffaele Sparanerod | |||
| IMDb | ID 0626259 | |||
| Нагороди та премії | ||||
| | ||||
 Франко Неро у Вікісховищі | ||||
Франко Неро (італ. Franco Nero), справжнє ім'я та прізвище Франческо Спаранеро (італ. Francesco Sparanero) (Мілан, 23 листопада 1941) — італійський актор, продюсер.
Справжнє ім'я та прізвище — Франческо Спаранеро.
Виріс в Бедонія (Мілан) в сім'ї поліцейського. Вивчав економіку та торгівлю в Міланському університеті. Закінчив акторські курси в Пікколо театрі Мілана.
Кінодебютом Франко Неро став фільм «Челестіно» (1964, реж. Карло Лідзані). У 1965 році знявся в ролі Авеля в бойовику режисера Джона Х'юстона «Біблія». Успішною стала робота в «вестерні по-італійськи» режисера Серджо Корбуччі «Джанго» (1966). У 60-ті роки знімався у багатьох пригодницьких картинах і вестернах. Серед значних робіт Франко Неро в 60-ті роки — ролі у фільмах «Я її добре знав» (1965, реж. А. П'єтранджело), День сови (1968, реж. Даміано Даміані), «Тихе місце в селі» (1968, реж. Еліо Петрі), «Трістана» (1970, реж. Луїс Бунюель).
У 70-і і 80-і роки активно знімався в політичному кіно Італії, в тому числі у фільмах режисера Даміано Даміані. Найкращі ролі цього періоду Франко Неро зіграв у кінорежисерів зі світовим ім'ям: Джозефа Лоузі («Романтична англійка», «Галілей», «Месьє Кляйн»), Р. В. Фасбіндера («Кверель»), Бертрана Бліє («Актори»), Франсуа Озона («П'ятьма два»), Габора Колтаї («Підкорення», «Хрестоносці»), Сергія Бондарчука («Битва на Неретві», «Червоні дзвони»).
За роль у фільмі «Камелот» (1967) номінований на «Золотий глобус» в 1968 році. У 1970 році виконав головну роль в стрічці «Богомолець та циган», за яку отримав номінацію на «Золотий лавр».
У 1999 році на МКФ в Лос-Анджелесі і в 2003 на МКФ в Мілані нагороджений Почесним призом за довічний внесок у кінематограф.
Франко Неро з 1967 року пов'язують особисті взаємовідносини з видатною англійською актрисою Ванессою Редгрейв, мають спільного сина — Карло Габріеля Неро, нині актора і режисера. У 2006 році Ф. Неро і В. Редгрейв офіційно оформили свої стосунки. Знімається як в європейському, так і в голлівудському кіно. Виступає продюсером деяких ігрових фільмів.
- Pelle viva, regia di Giuseppe Fina (1962)
- La ragazza in prestito, regia di Alfredo Giannetti (1964)
- I criminali della galassia, regia di Antonio Margheriti (1965)
- La Celestina P... R..., regia di Carlo Lizzani (1965)
- Io la conoscevo bene, regia di Antonio Pietrangeli (1965)
- Gli uomini dal passo pesante, regia di Albert Band e Mario Sequi (1965)
- Прощавай, Техасе, режисер Фердінандо Балді (1966)
- Tecnica di un omicidio, regia di Franco Prosperi (1966)
- Django, regia di Sergio Corbucci (1966)
- I diafanoidi vengono da Marte, regia di Antonio Margheriti (1966)
- Il terzo occhio, regia di Mino Guerrini (1966)
- Le colt cantarono la morte e fu... tempo di massacro, regia di Lucio Fulci (1966)
- Біблія: На початку..., режисер Джон Х'юстон (1966)
- Camelot, regia di Joshua Logan (1967)
- Sequestro di persona, regia di Gianfranco Mingozzi (1968)
- День сови, режисер Даміано Даміані (1968)
- L'uomo, l'orgoglio, la vendetta, regia di Luigi Bazzoni (1968)
- Il mercenario, regia di Sergio Corbucci (1968)
- Un tranquillo posto di campagna, regia di Elio Petri (1968)
- Dio è con noi, regia di Giuliano Montaldo (1969)
- Un detective, regia di Romolo Guerrieri (1969)
- Битва на Неретві (Bitka na Neretvi), режисер Велько Булаїч (1969)
- Трістана, режисер Луїс Бунюель (1970)
- La vergine e lo zingaro (The Virgin and the Gypsy), regia di Christopher Miles(1970)
- Drop-out, regia di Tinto Brass (1970)
- Vamos a matar, compañeros, regia di Sergio Corbucci (1970)
- Devil's Crude (1971)
- Confessione di un commissario di polizia al procuratore della repubblica, regia di Damiano Damiani (1971)
- Giornata nera per l'ariete, regia di Luigi Bazzoni (1971)
- La vacanza, regia di Tinto Brass (1971)
- L'istruttoria è chiusa: dimentichi, режисер Даміано Даміані (1971)
- Viva la muerte... tua!, regia di Duccio Tessari (1971)
- Los amigos, regia di Paolo Cavara (1972)
- La papessa Giovanna (Pope Joan), regia di Michael Anderson (1972)
- Il monaco (1972)
- La polizia incrimina, la legge assolve, regia di Enzo G. Castellari (1973)
- Senza ragione (1973)
- Il delitto Matteotti, regia di Florestano Vancini (1973)
- Zanna Bianca, режисер Лучіо Фульчі (1973)
- Il cittadino si ribella, regia di Enzo G. Castellari (1974)
- I guappi, regia di Pasquale Squitieri (1974)
- Mussolini ultimo atto, режисер Карло Лідзані (1974)
- Il ritorno di Zanna Bianca, regia di Lucio Fulci (1974)
- Gente di rispetto (1975)
- Corruzione al palazzo di giustizia, regia di Marcello Aliprandi (1975)
- Perché si uccide un magistrato, regia di Damiano Damiani (1976)
- Keoma, regia di Enzo G. Castellari (1976)
- Cipolla Colt, regia di Enzo G. Castellari (1976)
- Marcia trionfale, regia di Marco Bellocchio (1976)
- Profezia di un delitto, regia di Claude Chabrol (1976)
- Scandalo, regia di Salvatore Samperi (1976)
- Sahara Cross, regia di Tonino Valerii (1977)
- Autostop rosso sangue, regia di Pasquale Festa Campanile (1977)
- Загін 10 з Наварон, режисер Гай Гамільтон (1978)
- Un dramma borghese, regia di Florestano Vancini (1979)
- Il cacciatore di squali, regia di Enzo G. Castellari (1979)
- Stridulum, regia di Giulio Paradisi (1979)
- Il bandito dagli occhi azzurri, regia di Alfredo Giannetti (1980)
- Il giorno del Cobra, regia di Enzo G. Castellari (1980)
- Il detective con la faccia di Bogart (1980)
- Саламандра, режисер Петер Циннер (1981)
- Входить ніндзя, режисер Менахем Голан (1981)
- Червоні дзвони. Фільм 1. Мексика у вогні, режисер Сергій Бондарчук(1982)
- Kamikaze 1989 (1982) (non accreditato)
- Керель, режисер Райнер Вернер Фассбіндер (1982)
- Grog, regia di Francesco Laudadio (1982)
- Il falcone, regia di Vatroslav Mimica (1982)
- Червоні дзвони. Фільм 2. Я бачив народження нового світу, режисер Сергій Бондарчук (1982)
- André schafft sie alle (1985)
- Un marinaio e mezzo (1985)
- Il pentito, regia di Pasquale Squitieri (1985)
- Tre giorni ai tropici (1986)
- The Girl, regia di Julian Jarrold (1986) — film TV
- Sweet Country (1987)
- Джанго 2, режисер Нелло Россаті (1987)
- Top Line, regia di Nello Rossati (1988)
- Grosso Guaio a Cartagena (1988)
- Pygmalion 88 (1988)
- Marathon (1988)
- Il giovane Toscanini, regia di Franco Zeffirelli (1988)
- Magdalene (1989)
- Amelia López O'Neil (1990)
- Diceria dell'untore, regia di Beppe Cino (1990)
- Міцний горішок 2, режисер Ренні Гарлін (1990)
- Fratelli e sorelle, regia di Pupi Avati (1991)
- Chi tocca muore (1991)
- Prova di memoria, regia di Marcello Aliprandi (1992)
- Oro (1992)
- From Time to Time (1992)
- Jonathan degli orsi, regia di Enzo G. Castellari (1993) (anche soggetto e produttore)
- Intrigo in alto mare (1993)
- Io e il re (1995)
- The Innocent Sleep (1996)
- Arrivano gli italiani (1996)
- Honfoglalás (1996)
- La medaglia (1997)
- Il tocco: la sfida (1997)
- The Versace Murder (1998)
- Talk of Angels (1998)
- Li chiamarono... briganti!, regia di Pasquale Squitieri (1999)
- L'escluso (1999)
- Mirka, regia di Rachid Benhadj (2000)
- Maestrale (2000)
- Chimera, regia di Pappi Corsicato (2001)
- Sacra corona (2001)
- La ragion pura, regia di Silvano Agosti (2001)
- Вічна битва (Megiddo: The Omega Code 2)(2001), Генерал Франсіні
- Ultimo stadio, regia di Ivano De Matteo (2002)
- Fumata blanca (2002)
- Die 8. Todsünde: Das Toskana-Karussell (2002)
- L'ultimo pistolero (2002)
- Cattive inclinazioni, regia di Pierfrancesco Campanella (2003)
- Post coitum (2004)
- Guardiani delle nuvole, regia di Luciano Odorisio (2004)
- Forever Blues, regia di Franco Nero (2005)
- Hans, regia di Louis Nero (2006)
- Amore e libertà — Masaniello (2006)
- Two Families (2007)
- Mineurs, regia di Fulvio Wetzl (2007)
- Mario il mago (2008)
- Bastardi, regia di Federico Del Zoppo, Andres Alce Meldonado (2008)
- La rabbia, regia di Louis Nero (2008)
- Баторі (2008)
- Una Storia di Lupi (2008)
- Ti stramo — Ho voglia di un'ultima notte da manuale prima di tre baci sopra il cielo, regia di Pino Insegno, Gianluca Sodaro (2008)
- Being Handy (2009)
- Tesoro, sono un killer, regia di Sebastian Niemann (2009)
- Lullaby (2009)
- Листи до Джульєтти, режисер Гері Він (2010)
- Prigioniero di un segreto, regia di Carlo Fusco (2010)
- Rasputin, regia di Louis Nero (2010)
- Calibro 10 — il decalogo del crimine, regia di Massimo Ivan Falsetta (2010)
- Il rito (The Rite), regia di Mikael Håfström (2011) — cameo non accreditato
- Тачки 2, regia di Brad Lewis, John Lasseter (2011) — voce
- New Order, regia di Marco Rosson (2012)
- Dante's Inferno Animated (2011)
- Canepazzo, regia di David Petrucci (2012)
- Джанго вільний, режисер Квентін Тарантіно (2012), камео
- The Last Alchemist, regia di Michele Massari (2012)
- Джон Уік 2, режисер Чад Стагелські (2014)
- Загублене місто Z (2016), Барон де Гондоріс
- Справа Колліні (2019), Фабріціо Колліні
- Людина, яка намалювала Бога (2022), режисер, сценарист, головна роль — Емануеле
- Екзорцист Ватикану (2023), Папа Римський
- ↑ а б Lundy D. R. The Peerage
