اکسان اگو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

´

نشانه‌های سجاوندی

اکسان اگو
آپاستروف ( ' )
قلاب‌ها (( )، [ ]، { }، < >)
دونقطه ( : )
ویرگول ( ، )
خط فاصله ( ، -، ، ، ، )
سه‌نقطه ( ، ... )
علامت تعجب ( ! )
نقطه ( . )
گیومه ( « » )
علامت سؤال ( ؟ )
علامت گفتاورد ( ‘ ’، “ ” )
نقطه‌ویرگول ( ؛ )
خط مورب ( / )
جدا کننده هزارگان ( ٬ )
جدا کننده اعشار (ممیز) ( ٫ )
جداکنندگان کلمات
فاصله‌ها ( ) () () ( ) () () ()
interpunct ( · )
عمومی
امپرسند ( & )
اَت‌ساین ( @ )
ستاره ( * )
خط اریب وارو ( \ )
گلوله ( )
هشتک/کلاهک ( ^ )
واحد پول عمومی: ( ¤ )
ویژه: ฿، ¢، $، ، ، £، ، ¥، ، ،
daggers ( , )
درجه ( ° )
علامت تعجب برعکس ( ¡ )
علامت سوال برعکس ( ¿ )
نماد عدد/پوند/هشتگ ( # )
numero sign ( )
ordinal indicator (º, ª)
درصد ( %, ‰, )
نشانهٔ پاراگراف ( )
پریم ( )
بند ( § )
مدک ( ~ )
دونقطه ( ¨ )
زیرخط ( _ )
عمودی/پایپ/خط شکسته ( |, ¦
نشان‌های بی‌استفاده
asterism ( )
index/fist ( )
therefore sign ( )
because sign ( )
interrobang ( )
irony mark ( )
lozenge ( )
reference mark ( )

اَکسان اِگو (از فرانسوی: accent aigu) یک علامت حرکت‌گذاری به شکل ◌́ است که در برخی از زبان‌ها بر بالای حروف الفبای لاتین، سیریلیک و یونانی می‌نشیند. این نماد در بسیاری از زبان‌ها نشان‌دهندهٔ تکیه است.

کاربردها

[ویرایش]
  • در زبان کاتالان اکسان اگو بر روی حروف é, í, ó, ú می‌نشیند و نشان‌دهندهٔ تکیه است. در این زبان é صدای [e] و è صدای [ɛ] می‌دهد. همچنین ó صدای [o] و ò صدای [ɔ] را می‌رساند.
  • در زبان اکسیتان این اکسان بر روی حروف á, é, í, ó, ú می‌نشیند و نشان‌دهندهٔ تکیه است.
  • در زبان فرانسوی اکسان اگو تنها بر روی e و به صورت é می‌نشیند. در این زبان اکسان اگو در مقابل اکسان گراو است. این اکسان بر خلاف بیشتر زبان‌های رومی‌تبار، در فرانسوی نشان‌دهندهٔ تکیه نیست. در این زبان ‎é صدای ‎[e]‏، è صدای ‎[ɛ]‏، ‎ê صدای ‎[ɛ]‎ و e صدای [ə] را می‌رساند.
  • در لاتین کلاسیک، اکسان اگو نشان‌دهندهٔ واکهٔ بلند است.
  • در زبان چکی á, é, í, ó, ú, ý صورت بلند a, e, i, o, u, y می‌باشند.
  • در زبان‌های ایرلندی و مجاری، á, é, í, ó, ú صورت کشیدهٔ a, e, i, o, uاند.
  • در زبان نروژی باستان، á, é, í, ó, ú, ý صورت‌های بلند a, e, i, o, u, y هستند. گاه در این زبان ǿ نشان‌دهندهٔ حالت کشیدهٔ øست.
  • میان سده‌های هژدهم تا آغاز سدهٔ بیستم، در نویسه‌گردانی زبان‌های فارسی و عربی به لاتین از á, í, ú در جایگاه واکه‌های کشیده استفاده‌می‌شد.
  • در زبان لیگوری-رومی، é نشان‌دهندهٔ [e] و ó مشخص‌کنندهٔ صدای [u] است.
  • در زبان صربی کرواتی، ć نشان‌دهندهٔ صدای ت کامی است.
  • در زبان دانمارکی برای تفکیک میان دو واژهٔ هم‌نگاره از این اکسان بهره می‌برند. برای نمونه fór به معنای رفت و for به معنای چهار.
  • در زبان روسی از این اکسان برای نشان‌داده سیلاب تکیه‌دار استفاده‌می‌شود.
  • در نویسه‌گردانی زبان پشتو، Ǵǵ نشان‌دهندهٔ ږ و Źź نمایندهٔ ځ است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Acute accent," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Acute_accent&oldid=611186347 (accessed June 14, 2014).