ارتش شورشی اوکراین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ارتش شورشی اوکراین
Українська повстанська армія
رهبرانواسیل ایواخیف
دمیترو کلیاخکیفسکی
رومان شوخویچ
واسیل کوک
تاریخ فعالیت۱۴ اکتبر ۱۹۴۲–۱۹۴۹ (فعال)
۱۹۴۹–۱۹۵۶ (محلی)
مناطق فعالیتوولینیا
پولزیا
گالیسیا
پودیلیا
کوه‌های کارپات
ایدئولوژیملی‌گرایی اوکراین
اندازه۲۰٬۰۰۰–۲۰۰٬۰۰۰ عضو (تخمینی)
بخشی ازسازمان ملی‌گرایان اوکراین
مخالفان

ارتش شورشی اوکراین (به اوکراینی: Українська повстанська армія) یا به شکل کوته‌نوشت УПА، تشکیلاتی شبه‌نظامی ملی‌گرا و بعدها حزبی در اوکراین بود.[۱] در طول جنگ جهانی دوم، این گروه درگیر جنگ چریکی علیه اتحاد جماهیر شوروی، دولت زیرزمینی لهستان، لهستان کمونیست و آلمان نازی بود.[۲][۳][۴] УПА به عنوان تشکیلاتی شبه‌نظامی جداگانه از درون سازمان ملی‌گرایان اوکراین - جناح باندرا (ОУН-B) بیرون آمد، و ستیزه‌جویانی از دیگر تشکل‌های ملی-میهنی مبارز، برخی از جداشدگان از پلیس کمکی اوکراین، بسیج جمعیت محلی و دیگران به آن پیوستند.[۵] رهبری سیاسی ارتش به سازمان ملی‌گرایان اوکراین - استپان باندرا تعلق داشت.[۵] این گروه عاملی اصلی در پاکسازی قومی لهستانی‌ها در وولینیا و گالیسیای شرقی بود.[۶][۷]

تاریخ رسمی ایجاد گروه ۱۴ اکتبر ۱۹۴۲، برابر با روز جشن شفاعت تئوتوکوس بود.[۸] ارتش انقلابی مردمی اوکراین در دوره میان دسامبر ۱۹۴۱ تا ژوئیه ۱۹۴۳ به همین نام (ارتش شورشی اوکراین یا УПА) فعالیت می‌کرد.[۹]

تاریخچه

[ویرایش]

هدف آغازین УПА در هنگام حمله آلمان به اتحاد جماهیر شوروی، ایجاد مجدد یک دولت ملی تک‌قوم، متحد و مستقل همسو با نازی‌ها، در سرزمینی بود که شامل مناطقی از روسیه امروزی، لهستان، و بلاروس می‌شد.[۶] خشونت به عنوان ابزاری سیاسی علیه دشمنان خارجی و همچنین داخلی مورد هدف آنها پذیرفته شده بود. این هدف می‌بایست توسط انقلابی ملی با رهبری ی دیکتاتور که بتواند نیروهای اشغالگر را بیرون کند و حکومتی نمایندهٔ همه مناطق و گروه‌های اجتماعی برقرار سازد، پدید می‌آمد.[۱۰]

سازمان УПА در آغاز به عنوان گروهی مقاومتی شکل گرفت اما تبدیل به سازمانی چریکی شد.[۱۱] در ۱۹۴۳، УПА توسط اعضای ОУН-B اداره و شامل افرادی با دیدگاه‌های سیاسی و ایدئولوژیک گوناگون بود. بعلاوه، این امر به حمایت توده‌های گسترده علیه آلمانی‌ها و شوروی نیاز داشت. شهروندان شوروی سابق که دیکتاتوری حزب کمونیست را تجربه کرده بودند علاقه ای به ایدئولوژی ملی‌گرایی، از جمله مفهوم دیکتاتوری، نداشتند. از این رو، تجدید نظر در ایدئولوژی و برنامه سیاسی ОУН-B ضروری به نظر می‌رسید. در سومین گردهمایی بزرگ فوق‌العاده خود در تاریخ ۲۱ تا ۲۵ اوت ۱۹۴۳، ОУН-B به محکوم کردن آنچه «برنامه‌های ملی و سوسیالیستی ملی‌گرایانه و فاشیستی و مفاهیم سیاسی» و همچنین «کمونیسم روسیه-بلشویک» می‌خواند پرداخت، و «سامانه‌ای از مردمان آزاد و مستقل» را به عنوان بهترین و تنها راه حل مسئله نظم جهانی پیشنهاد داد. برنامه اجتماعی ОУН-B تفاوت چندانی با برنامه‌های پیش از خود نداشت، اما بر طیف گسترده‌ای از خدمات اجتماعی، مشارکت کارگران در مدیریت، اقتصاد مختلط ، انتخاب حرفه و محل کار و اتحادیه‌های کارگری آزاد تأکید داشت.

ОУН-B تأیید داشت که برای آزادی مطبوعات، گفتار و اندیشه می‌جنگد. سیاست آغازین گروه دربارهٔ ملیت، در شعار «اوکراین برای اوکراینی» می‌گنجید. در سال ۱۹۴۳، شدیدترین بخش‌های این سیاست رسماً کنار گذاشته شدند، اما در سیاست عملی ОУН-B تغییر چشمگیری ایجاد نشد و ارتش شورشی اوکراین در سال ۱۹۴۳ پاکسازی قومی را آغاز کرد.[۶]

در طول فعالیت خود، ارتش شورشی اوکراین علیه لهستانی‌ها و شوروی به عنوان دشمنان اصلیشان جنگید. گرچه این سازمان از فوریه ۱۹۴۳ نیز علیه آلمانی‌ها جنگید، اما در بسیاری از موارد با نیروهای آلمانی در مبارزه با واحدهای پارتیزانی شوروی همدستی داشت. از اواخر بهار ۱۹۴۴، УПА و سازمان ملی‌گرایان اوکراین - شاخه B - در مواجهه با پیشرفت‌های اتحاد جماهیر شوروی - همچنین به امید ایجاد یک دولت مستقل اوکراینی با نیروهای آلمانی علیه شوروی و لهستانی‌ها همکاری کردند.[۱۲] ОУН همچنین نقش مهمی در پاکسازی قومی لهستانی‌ها در وولینیا و گالیسیای شرقی داشت،[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷] و بعدها از اخراج اوکراینی‌ها در جنوب شرقی لهستان جلوگیری کرد.[۱۸]

پس از پایان جنگ جهانی دوم، ارتش کمونیست لهستان - ارتش خلق لهستان - به‌طور گسترده‌ای علیه УПА جنگید. УПА همچنان فعال بود و تا سال ۱۹۴۷ علیه جمهوری خلق لهستان و تا سال ۱۹۴۹ علیه اتحاد جماهیر شوروی جنگید. این جنگ به ویژه در کوه‌های کارپات، کل گالیسیا و وولینیا - در اوکراین غربی امروزی، بسیار شدید بود. در اواخر دهه ۱۹۴۰، میزان تلفات نیروهای شوروی که با شورشیان اوکراینی در غرب اوکراین می‌جنگیدند، بیشتر از میزان تلفات این نیروها در زمان اشغال افغانستان توسط شوروی بود.[۱۹][۲۰] میان فوریه ۱۹۴۳ و مه ۱۹۴۵، برخلاف بیشتر جنبشهای مقاومت، حمایت خارجی قابل توجهی از این گروه شورشی صورت نمی‌گرفت.[۲۱] در خارج از اوکراین غربی، گروه پشتیبانی قابل توجهی نبود و در نظر اکثریت جمعیت اوکراین شوروی (شرقی) OUN / УПА به عنوان همدستان آلمانی‌ها نگریسته می‌شد.[۲۲]

در اوایل سپتامبر ۱۹۴۹، УПА به شکل رسمی منحل شد، اما بعضی اعضای آن تا سال ۱۹۵۶ به عملیات ادامه دادند. در مارس ۲۰۱۹، اعضای زنده مانده از УПА توسط دولت اوکراین به عنوان کهنه‌سرباز شناخته شدند.[۲۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Petro Sodol (1993). "Ukrainian Insurgent Army". Encyclopedia of Ukraine. Vol. 5.
  2. ↑ Petro Sodol (1993). "Ukrainian Insurgent Army". Encyclopedia of Ukraine. Vol. 5.
  3. ↑ Rudling, Per A. (2011). "The OUN, the UPA and the Holocaust: A Study in the Manufacturing of Historical Myths". The Carl Beck Papers in Russian and East European Studies (2107). p. 14. doi:10.5195/cbp.2011.164.
  4. ↑ Spector, Holocaust, 279; Mykhailo V. Koval’, Ukraina v druhii svitovyi i velykyi vitchyznianyi viinakh, 1939–1945 rr. , (Kyiv: Dim Al’ternatyvy, 1999), 154. "Збір заявив, що ОУН-УПА бореться як проти нацистської Німеччини, розвал якої вже неминучий, так і проти нової більшовицької окупації."
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Vedeneyev, D. Military Field Gendarmerie – special body of the Ukrainian Insurgent Army. "Voyenna Istoriya" magazine. 2002.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Katchanovski, Ivan. "Terrorists or National Heroes? Politics of the OUN and the UPA in Ukraine" (PDF). Cpsa-acsp.ca.
  7. ↑ Siemaszko, Ewa. The July 1943 genocidal operations of OUN-UPA in Volhynia (PDF). pp. 2–3. Archived from the original (PDF) on 2016-04-01.
  8. ↑ "Demotix: 69th anniversary of the Ukrainian Insurgent Army". Kyiv Post. Archived from the original on 14 October 2011. Retrieved 15 October 2013.
  9. ↑ Institute of Ukrainian History, Academy of Sciences of Ukraine, Organization of Ukrainian Nationalists and the Ukrainian Insurgent Army Chapter 3 pp. 104-154
  10. ↑ Myroslav Yurkevich, Canadian Institute of Ukrainian Studies, Organization of Ukrainian Nationalists (Orhanizatsiia ukrainskykh natsionalistiv) This article originally appeared in the Encyclopedia of Ukraine, vol. 3 (1993).
  11. ↑ Українська Повстанська Армія — Історія нескорених, Lviv, 2007 p.28 (به اوکراینی)
  12. ↑ Institute of Ukrainian History, Academy of Sciences of Ukraine, Organization of Ukrainian Nationalists and the Ukrainian Insurgent Army Chapter 4 pp. 193–199 Chapter 5
  13. ↑ Norman Davies. (1996). Europe: a History. Oxford: Oxford University Press
  14. ↑ Aleksander V. Prusin. Ethnic Cleansing: Poles from Western Ukraine. In: Matthew J. Gibney, Randall Hansen. Immigration and asylum: from 1900 to the present. Vol. 1. ABC-CLIO. 2005. pp. 204-205.
  15. ↑ Timothy Snyder. The reconstruction of nations: Poland, Ukraine, Lithuania, Belarus, 1569–1999. Yale University Press. 2003. pp. 169-170, 176
  16. ↑ John Paul Himka. Interventions: Challenging the Myths of Twentieth-Century Ukrainian History. University of Alberta. 2011. p.4.
  17. ↑ Grzegorz Rossoliński-Liebe. "The Ukrainian National Revolution" of 1941. Discourse and Practice of a Fascist Movement. Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History. Vol. 12/No. 1 (Winter 2011). p. 83.
  18. ↑ Timothy Snyder. The reconstruction of nations: Poland, Ukraine, Lithuania, Belarus, 1569–1999. Yale University Press. 2003. p. 192.
  19. ↑ Brooke, James (29 January 2014). "Russia Watch:Don't Underestimate Ukraine!". Blogs.voanews.com. Retrieved 31 March 2016.
  20. ↑ Patrikarakos, David (6 May 2014). "Yuppie, Get Your Gun – Harking back to the partisans of World War II, young Ukrainians train for irregular combat against the Russians". POLITICO Magazine. Retrieved 31 March 2016.
  21. ↑ "Viktor Korol, a historian, reveals truths about Ukraine in WWII", Welcome to Ukraine, vol. 2007, no. 1, archived from the original on 30 اكتبر 2020, retrieved 24 January 2021 {{citation}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  22. ↑ 3. Стратегія 'двофронтової' боротьби ОУН і УПА [3. Strategy for the 'two front' combat of the OUN and UPA] (PDF) (به اوکراینی). history.org.ua. Archived from the original (PDF) on 11 April 2008.
  23. ↑ Former WWII nationalist guerrillas granted veteran status in Ukraine, Kyiv Post (26 March 2019)
    Law recognizing Ukrainian Insurgent Army fighters as veterans enforced, 112 Ukraine (26 March 2019)

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارتش شورشی اوکراین موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ارتش_شورشی_اوکراین&oldid=40445381»