طارق - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سورهٔ ۸۶ قرآن
طارق
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن۳۶
جزء۳۰
شمار آیه‌ها۱۷
شمار واژه‌ها۶۲
شمار حرف‌ها۲۷۹
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
بروج
اعلی

سورهٔ طارق سورهٔ ۸۶ام قرآن است، دارای ۱۷ آیه است، و سوره‌ای مکی است. این سوره دو محور اساسی دارد: (۱) معاد و رستاخیز و (۲) قرآن و اهمیت آن. سوره با سوگندهایی به آسمان و طارق (ستارهٔ کوبنده شب)[۱] آغاز می‌گردد و سپس برای اثبات ممکن‌بودن وقوع معاد چنین استدلال می‌کند که خداوندی که توانسته است انسان را بیافریند، می‌تواند او را پس از مرگ نیز دوباره زنده گرداند. پس از اشاره به ویژگی‌های رستاخیز و اهمیت قرآن، کافران را به عذاب در جهان آخرت تهدید می‌کند.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. قرآن، ترجمهٔ بهرام‌پور، سورهٔ طارق، آیهٔ اول.
  2. مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۲۶. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳۵۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴سوره طارق، مقدمه

پیوند به بیرون

[ویرایش]