مکان‌های مذهبی تهران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مسجدها، حسینیه‌ها و امامزاده‌ها از جمله مکان‌های مذهبی تهران هستند که در مجموع ۲٬۰۷۲ مرکز (در ۱۳۸۷ خورشیدی) را شامل می‌شوند. تهران ۱۵۴۶ مسجد، ۴۸۷ حسینیه، و ۳۹ امامزاده دارد. در واقع برای هر ۳٬۵۱۶ تهرانی یک مرکز مذهبی وجود دارد. بیشترین امامزاده‌های پایتخت، در منطقه ۲۰ متمرکز شده و بعد از آن، منطقه ۲ و ۱ دارای بیشترین امامزاده‌ها هستند. در ۱۲ منطقه هم هیچ امامزاده‌ای وجود ندارد.[۱]

فهرست

[ویرایش]

امامزاده صالح تجریش

[ویرایش]

امامزاده صالح نام آرامگاهی در منطقه تجریش می‌باشد. با توجه به کتیبه بالای سردر صحن بر می‌آید، از پسران موسی کاظم و برادران امام هشتم شیعیان علی بن موسی الرضا است.[۲]

نمای مصلی حرم شاه‌عبدالعظیم

حرم شاه عبدالعظیم

[ویرایش]

شاه‌عبدالعظیم یا عبدالعظیم حسنی، مجموعه چند آرامگاه است. عبدالعظیم حسنی یکی از نوادگان حسن مجتبی است که مقبرهٔ او در شهر ری (در جنوب تهران) واقع شده است. این آرامگاه با آرامگاه امامزاده حمزه و امامزاده طاهر از قرن سوم هجری قمری تا به زمان حال، یکی از نامدارترین اماکن زیارتی ایران و تهران بوده است. آرامگاه ستارخان و طیب حاج رضایی در صحن‌های این امامزاده قرار دارد.[۲]

آرامگاه شهدای گمنام کهف الشهدا

[ویرایش]

آرامگاه شهدای گمنام کهف الشهدا پس از مخالفت عده‌ای با خاکسپاری پنج کشته گمنام جنگ ایران و عراق در محل پیش‌بینی شده و انتقال آنان به غاری در همان حوالی بعد از هدایت قرآنی، در تاریخ ۲۸ خرداد سال ۱۳۸۶ مصادف با ایام سوگواری فاطمیه دوم سال ۱۴۲۸ ایجاد گردید.

آرامگاه بی‌بی‌شهربانو

[ویرایش]

آرامگاه بی‌بی‌شهربانو در شهر ری (در جنوب تهران) واقع شده است. بنا بر کتیبه موجود در آن و اعتقادات مردم، شهربانو همسر امام سوم شیعیان حسین بن علی و مادر امام چهارم شیعیان سجاد است.[۳]

حسینیه ارشاد

[ویرایش]
حسینیه ارشاد

حسینیه ارشاد مرکزی مذهبی-فرهنگی واقع در خیابان شریعتی شهر تهران است. شهرت حسینیه، بیشتر به خاطر سخنرانی‌های انجام‌شده در آن‌جا، خصوصاً سخنرانی‌ها و فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی علی شریعتی و محمد مفتح است.[۲]

مصلای تهران

[ویرایش]

مصلای تهران یا مصلای امام خمینی، مجموعه‌ای از بناها و فضاهای لازم برای حضور جمعیت‌های میلیونی و برگزاری مراسم عبادی، سیاسی، اجتماعی و انجام فعالیت‌های متنوع فرهنگی، آموزشی و هنری نظیر برگزاری نمایشگاه‌های بزرگ فرهنگی، کلاس‌های آموزشی و… در تهران است.[۲]

آرامگاه سید روح‌الله خمینی

[ویرایش]

آرامگاه سید روح‌الله خمینی، رهبر پیشین نظام جمهوری اسلامی ایران، در شهرستان ری و نزدیکی بهشت زهرای تهران قرار گرفته است. خط ۱ مترو تهران، از ایستگاه متروی قیطریه تا ایستگاه متروی حرم مطهر امام خمینی امتداد دارد. این آرامگاه محل زیارت برخی از شیعیان علاقه‌مند به او می‌باشد.[۲]

مسجد شاه (مسجد سلطانی)

[ویرایش]

مسجد امام خمینی (مسجد سلطانی یا مسجد شاه سابق)، از جنوب شرقی به بازار بین‌الحرمین و از جنوب غربی به امامزاده زید در بازار کفاش‌ها ختم می‌شود. این مسجد طبق اصول معماری سنتی ایرانی و به دستور فتحعلی‌شاه قاجار ساخته شده است. ورودی مسجد به شکل یک مدخل مستطیل شکل عریض و در مرکز یک طاق عمیق در وسط دیوار قرار گرفته است که طاق قوسی مقرنس آن با نقوش درهم رفته گیاهان وکاشیهای خشتی هفت رنگ لعابدار تزیین شده است. در دو جناح طاق قوسی، یک سری قاب مستطیل شکل قرار دارد که با کاشی‌های رنگارنگ تزیین شده است. تا دوران پهلوی، نام مسجد، مسجد شاه بوده است، اما پس از انقلاب اسلامی، به مسجد امام خمینی تغییر نام داد. مسجد امام خمینی، ۱۰۰۰۰ متر مربع مساحت دارد و شیوهٔ بناهای دوره کریم‌خان زند در آن به کار رفته است.[۲]

امامزاده ابوالحسن

[ویرایش]

او از نوادگان جعفر صادق بوده و قبرش واقع در شهر ری می‌باشد. در مناسبت‌های مذهبی، حرم او محفل شیعیان است و شب‌های جمعه، مراسم دعای کمیل نیز برگزار می‌گردد.

امامزاده عبدالله

[ویرایش]

او از نوادگان سجاد است و بارگاه او در شهر ری می‌باشد. همچنین یک قبرستان قدیمی در محوطه امامزاده عبدالله وجود دارد که برخی شاهزادگان قاجار و برخی افراد صاحب منسب قدیمی در آن دفن هستند.

بهشت زهرا

[ویرایش]

بهشت زهرا، نام بزرگ‌ترین قبرستان ایران است که در حومه جنوب تهران واقع شده است. فعالیت این قبرستان در سال ۱۳۴۹ خورشیدی آغاز شد. بهشت زهرا، در آغاز، ۳۱۴ هکتار وسعت داشت که در سال ۱۳۷۶، قسمت شمالی به وسعت ۱۱۰ هکتار و در سال ۱۳۸۷، قسمت شرقی به وسعت ۱۶۰ هکتار، خریداری و به آن اضافه شد.[۲]

امامزاده اسحاق

[ویرایش]

امامزاده اسحاق، در کوچه خدابنده‌لو در خیابان ناصر خسرو واقع شده[۴] و مردم آن را به نام قدمگاه چهارده معصوم هم می‌خوانند.[۵] نسب او به موسی کاظم می‌رسد[۶]و این بقعه کوچک، حدود ۲۲ متر مربع مساحت دارد.[۵] یک لوح سنگی که بر آن صلوات بر چهارده معصوم کنده‌کاری شده، بر دیوار بقعه نصب شده است. شیوهٔ نگارش خط ثلث موجود بر سنگی که در سرداب آن قرار دارد، تاریخ ساخت آن را به قرن ۸ یا ۹ هجری می‌رساند.[۷]

سایر مکان‌های مذهبی تهران

[ویرایش]

زیارتگاه‌ها

[ویرایش]

مساجد قدیمی

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. حمید هیدارن (شماره مورخ ۲۶ شهریور ۱۳۸۷)، «تهران، شهر دوطبقه»، همشهری مسافر تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۹.
  3. حسین کریمان، تهران در گذشته و حال، تهران ۱۳۵۵، صفحهٔ ۳۲۴۱
  4. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۴.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ http://www.mehrnews.com/detail/News/1692647
  6. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۴.
  7. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۴.

الگو:مسجدها بر پایه شهر