بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بازی‌های آسیایی XV
نشان رسمی بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶
نشان رسمی بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶
نشان رسمی بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶
شهر میزباندوحه، قطر
شعارThe Games of Your Life
کشورهای شرکت‌کننده۴۵
ورزشکاران۹٬۵۲۰
رویدادها۴۲۴ در ۳۹ رشته ورزشی
افتتاحیه۱ دسامبر
اختتامیه۱۵ دسامبر
افتتاح کنندهحمد بن خلیفه آل ثانی
سوگند ورزشکارمبارک عید بلال
مشعل بازی‌هامحمد بن حمد بن خلیفه آل ثانی
ورزشگاهورزشگاه بین‌المللی خلیفه
<  بوسان ۲۰۰۲ گوانگژو ۲۰۱۰  >
وب‌گاهhttp://www.doha-2006.com

بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ (به عربی: دورة الألعاب الآسيوية ۲۰۰۶) که به‌طور رسمی با نام آسیاد XV شناخته می‌شود، رویدادی چند ورزشی می‌باشد که از ۱ تا ۱۵ دسامبر ۲۰۰۶ در دوحه، قطر برگزار شد. ۴۲۴ رویداد در ۳۹ رشتهٔ ورزشی در این بازی‌ها برگزار شد. دوحه نخستین شهر منطقهٔ خودش و دومین شهر در غرب آسیا (پس از تهران در ۱۹۷۴) بود که میزبانی بازی‌های آسیایی را تجربه کرد.

این نخستین بار بود که تمام ۴۵ کشور عضو شورای المپیک آسیا (OCA) در این رویداد شرکت کردند. همچنین شبکهٔ یورو اسپورت این رویداد را پخش کرد و این نخستین باری بود که قارهٔ اروپا می‌توانست این رویداد ورزشی آسیایی را تماشا کند.[۱] ۲۱ مکان مسابقه برای بازی‌ها از جمله مجموعهٔ ورزشی سرپوشیدهٔ اسپایر (Aspire) ساخته شد و مورد استفاده قرار گرفت. مراسم افتتاحیه و اختتامیهٔ بازی‌ها در ورزشگاه بین‌المللی خلیفه برگزار شد. رشته‌های ورزشی ترامپولین ژیمناستیک، شطرنج و سه‌گانه اولین حضور خود را در این رویداد تجربه کردند.

در جدول نهایی مدال‌ها چین و بعد از آن کره‌جنوبی و ژاپن دیده می‌شوند. قطر، میزبان این دوره هم در مکان نهم این جدول دیده می‌شود. در این دوره کشورهای تاجیکستان، اردن و امارات متحدهٔ عربی نخستین مدال‌های طلای خود در بازی‌های آسیایی را به‌دست آوردند.[۲] ۷ رکورد جهانی و ۲۳ رکورد آسیایی در طول انجام این بازی‌ها شکسته شد، در حالی که پارک تای-وان شناگر اهل کره‌جنوبی به عنوان باارزش‌ترین ورزشکار اعلام شد.[۳]

انتخاب میزبان

[ویرایش]

کاندیداها:

  1. هنگ کنگ
  2. کوالا لامپور-مالزی
  3. دوحه-قطر
  4. دهلی نو-هند{برای سومین بار}

انتخاب: دوحه

محل رای‌گیری: بوسان-کره جنوبی

در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۰، رأی‌گیری برای برگزاری انتخابات سال ۲۰۰۶ در مجمع عمومی شورای المپیک آسیا (OCA) در بوسان، کره‌جنوبی برگزار شد. ۴۱ عضو شورای المپیک آسیا در این فرایند رأی‌گیری شرکت داشتند و رأی‌گیری در سه دور انجام می‌شد و در هر دور رأی‌گیری یکی از شهرهای نامزد، از گردونهٔ رقابت خارج می‌شد.[۴][۵] پس از دور اول، دهلی نو که تنها دو رأی داشت، حذف شد. دور دوم رأی‌گیری با رقابت سه نامزد دیگر برگزار شد که در آن دوحه برنده شد.[۶]

نتایج رأی‌گیری برای انتخاب میزبان بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶
شهر کمیته ملی المپیک دور نخست دور دوم
دوحه  قطر ۲۰ ۲۲
کوالا لامپور  مالزی ۱۳ ۱۳
هنگ کنگ  هنگ کنگ ۶ ۶
دهلی نو  هند ۲ −

با توجه به قوانین OCA، کاندیدایی که بیش از نیمی از آرای موجود را کسب کند به‌طور خودکار به عنوان میزبان انتخاب می‌شود و دور باقیماندهٔ رأی‌گیری لغو می‌شود. هنگامی که دوحه ۲۲ رأی از ۴۱ رأی اخذ شده را کسب کرد بدان معنا بود که این شهر برای میزبانی بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ انتخاب شد. بیشتر رأی‌های قطر از حمایت قریب به اتفاق کشورهای غرب آسیا به‌دست آمد.[۷] پس از ناراحتی شدید، مالزی و هنگ کنگ، چین تأسف و ناامیدی خود را ابراز کردند. مالزی گفت که انتخاب دوحه مسخره بود و این انتخاب، تحت تأثیر ثروت اقتصادی قطر صورت گرفته‌است.[۶][۸]

فرایند توسعه و آماده‌سازی

[ویرایش]

هزینه‌ها

[ویرایش]

قطر حدود ۲٬۸ میلیارد دلار برای آماده‌سازی و تجهیز ورزشگاه‌ها و مکان‌های برگزاری رقابت‌ها هزینه کرد. از جمله برای افزایش ظرفیت ورزشگاه خلیفه از ۲۰٬۰۰۰ صندلی به ۵۰٬۰۰۰ صندلی و ساخت مجموعهٔ ورزشی سرپوشیدهٔ اسپایر (Aspire) به عنوان بزرگ‌ترین ورزشگاه سرپوشیدهٔ چند-ورزشی جهان و دهکدهٔ ورزشکاران که پس از بازی‌ها به بخشی از شهر پزشکی حمد که با بیمارستان‌ها و آزمایشگاه‌های مختلف مجهز شده‌است، تبدیل شد.[۹][۱۰][۱۱]

داوطلبان

[ویرایش]

برنامهٔ مخصوص داوطلبان بازی‌های آسیایی دوحه ۲۰۰۶، از ژوئیه ۲۰۰۴ آغاز شد و بر روی جذب ۱۲٬۰۰۰ داوطلب تمرکز داشت و ۳۰٬۰۰۰ درخواست برای داوطلبی دریافت کرد.[۱۲][۱۳] داوطلب‌ها لباس‌هایی شامل کت، پیراهن نخی و شلوار که از مرکز تهیهٔ لباس فرم و مرکز اعتبارسنجی باشگاه ورزشی الغرافه گردآوری شده بود پوشیدند.[۱۴] داوطلبان همچنین دارای کارت‌های اعتباری‌ای بودند که به آن‌ها امکان دسترسی به مکان‌های خاص و ساختمان‌های اطراف محل را می‌داد.

حمل مشعل

[ویرایش]
مسیر حمل مشعل بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶

مراسم حمل مشعل در بازی‌های آسیایی از بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸، یک بخش اساسی در بازی‌های آسیایی می‌باشد.[۱۵] در همین راستا برنامه‌های حمل مشعل دوحه ۲۰۰۶ توسط کمیتهٔ برگزاری بازی‌های آسیایی در ۲۰ ژانویه ۲۰۰۶ اعلام شد.[۱۶] شرکت مدیریت حمل و نقل بین‌المللی EFM، با تعهدهای خود، مسئول تدارکات در کارهای مربوط به حمل مشعل شد.[۱۷]

مشعل بازی‌های ۲۰۰۶، ۱٬۵ کیلوگرم وزن داشت و درازای آن ۷۲ سانتی‌متر بود.[۱۸][۱۹] طرح آن برگرفته از شاخ‌های تیزشاخ عربی است و رنگ‌های خرمایی و سفید که رنگ‌های پرچم ملی قطر نیز می‌باشد در آن دیده می‌شود. این مشعل به صورت نمادین، نشانی از روح یگانگی رقابت و دوستی در سراسر آسیا است.[۲۰]

مراسم حمل در ۸ اکتبر ۲۰۰۶ و طی یک مراسم کوتاه در باشگاه گلف دوحه شروع شد که در آن شعلهٔ مشعل بازی‌ها که «مشعل مهمان‌نوازی» نامیده شد، روشن گشت.[۲۱][۲۲][۲۳] با مشارکت بیش از ۳٬۰۰۰ نفر، مشعل از ۸ کشور میزبان پیشین بازی‌های آسیایی و چهار کشور عضو شورای همکاری خلیج‌فارس عبور کرد. مشعل توسط شیخ جوان بن حمد آل ثانی به دوحه بازگردانده شد و سفر حومهٔ شهری آن در ۲۵ نوامبر ۲۰۰۶ آغاز شد و تا پایان مراسم افتتاحیهٔ این بازی‌ها ادامه یافت.[۲۴][۲۵] نخستین توقف مشعل در دهلی نو، محل زادگاه بازی‌های آسیایی بود که شعلهٔ مشعل با مشعل دائمی بازی‌های آسیایی در ورزشگاه ملی دیان چاند ترکیب شد.[۲۶] در طول چهارمین توقف در هیروشیما در ۲۱ اکتبر، شعلهٔ مشعل با شعله‌های آتش در پارک گرامیداشت صلح هیروشیما ترکیب شد.[۲۷] در مجموع حمل مشعل از ۱۳ کشور و ۲۳ شهر عبور کرد و از چندین مکان مانند تاج‌محل و دیوار بزرگ چین در طول مسیر خود دیدن کرد.[۲۸][۲۹][۳۰] این مراسم حمل در عرض ۵۵ روز و در ۵۰ هزار کیلومتر انجام شد، که این طولانی‌ترین مراسم حمل مشعل در تاریخ بازی‌های آسیایی است.[۱۶]

حوزهٔ بازاریابی و محصولات

[ویرایش]

نشان رسمی بازی‌ها

[ویرایش]

نشان رسمی بازی‌های آسیایی پانزدهم، تصویری از یک ورزش‌کار در حال حرکت است که نشان‌دهندهٔ رفتار شجاعانه و بدون واهمه در مواجهه با چالش‌ها و موانع است. رنگ‌های مورد استفاده در این نماد بیانگر چشم‌انداز قطر هستند. زرد نمایانگر تپه‌های ماسه‌ای هلالی شکل در صحرا و آبی که دریای آرام خلیج را نشان می‌دهد و قرمز نشانگر خورشید و روح گرم آسیا است.[۳۱]

عروسک رسمی بازی‌ها

[ویرایش]
عروسک رسمی بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ یک تیزشاخ عربی با نام "Orry" می‌باشد.

کمیتهٔ برگزاری بازی‌های آسیایی دوحه عروسکی به نام «اُری» را که یک تیزشاخ قطری می‌باشد، به عنوان عروسک رسمی بازی‌های آسیایی پانزدهم دوحه ۲۰۰۶ انتخاب کرد.[۳۲][۳۳] در روز ۱ ژانویه ۲۰۰۵ همراه با شمارش معکوس ۷۰۰ روز به شروع بازی‌ها در سواحل پایتخت قطر از آن رونمایی شد.[۳۴] او نمایانگر انرژی، عزم، روحیهٔ ورزشکاری، تعهد، اشتیاق، مشارکت، احترام، آرامش و سرگرمی است و به عنوان یک ورزشکار بزرگ توصیف می‌شود.

مدال بازی‌ها

[ویرایش]

مدال این بازی‌ها توسط آژانس تبلیغاتی دالا (Dallah) و آژانس مدیا خلیج (Gulf Media) طراحی شد. حدود ۳٬۰۰۰ مدال طلا، نقره و برنز برای این بازی‌ها ساخته شد. آن‌ها «Orry»، عروسک رسمی بازی‌ها و «قلعهٔ الزوبارا» «Al Zubara» و نشان بازی‌ها را بر دو طرف نشان می‌دادند.[۳۵][۳۶]

تبلیغات

[ویرایش]
یکی از هفت هواپیمای شرکت هواپیمایی قطر که برای تبلیغ بازی‌های آسیایی رنگ‌آمیزی شده‌است.

به منظور تبلیغ این بازی‌ها، سازمان دهندگان و برگزار کنندگان، یک ساعت شمارش معکوس و یک مجسمه غول‌پیکر از عروسک تیزشاخ اُرا را در «Corniche» واقع در مرکز شهر ساختند. علاوه بر این، آن‌ها شهر را با در مقیاس بزرگ با پوشش‌ها، بنرها و ۳۰ نسخه از عروسک رسمی بازی‌ها در ابعاد طبیعی در انواع حالت‌های مختلف ورزشی تزئین کردند.[۳۷] باجه‌های صفحهٔ لمسی در هتل‌ها، مراکز تجاری و مشاغل موجود در شهر راه‌اندازی شدند تا اطلاعاتی دربارهٔ گردشگری قطر و اطلاعات و جزئیات بازی‌ها را در اختیار کاربران قرار دهند.[۳۸]

در طول برگزاری بازی‌ها، کالاهای تجاری در نقاط مختلف شهر از جمله در ورزشگاه‌های محل مسابقه به فروش رسید.[۳۹][۴۰]

در ۳ آوریل ۲۰۰۵ شرکت هواپیمایی قطر با کمیتهٔ برگزار کنندهٔ بازی‌های آسیایی دوحه (DAGOC) توافق‌نامهٔ ۱۰ میلیون دلاری امضاء کرد تا به عنوان هواپیمایی رسمی این این رویداد معرفی شود.[۴۱] رنگ آمیزی هواپیمایی هفت فروند هواپیمای ایرباس ای۳۳۰ با سه رنگ متمایز بازی‌های آسیایی یعنی رنگ‌های زرد، سرخ و آبی، تبلیغات تلویزیونی تولید شده و یک راهنمای ۸۰ صفحه‌ای در مجلهٔ پرواز خود «Oryx» بخشی از «کمپین جهانی تبلیغات» این شرکت برای تبلیغ این رویداد ورزشی بود.[۴۲][۴۳] در ۱۰ ژانویه ۲۰۰۶، سامسونگ الکترونیک به عنوان پرچمدار شرکت گروه سامسونگ توافق‌نامه‌ای را به منظور تبدیل شدن به شریک اعتباری بازی‌ها به امضاء رساند. همچنین در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۶ گروه تولیدی چندملیتی جنرال الکتریک قراردادی را به امضاء رساند و شریک رسمی بازی‌ها شد.[۴۴][۴۵] شرکت «پوکاری اسویت»، نوشیدنی ورزشی رسمی این رویداد شد. در همین حال شرکت ساعت‌سازی تیسوت زمان‌سنج رسمی بازی‌ها شد.[۴۶][۴۷] شرکت زیرمجموعهٔ سامسونگ و تولیدکنندهٔ لباس کره‌ای، بین پل (Bean Pol)، شرکت رسمی در زمینهٔ پوشاک بازی‌ها بود، با تولید لباس‌های فرم که یکی از محصولات این رویداد بود.[۴۸] مخابرات قطر ((QTel)، با نام فعلی اوریدو (Ooredoo)) و گروه QNB ارائه دهندهٔ رسمی خدمات مخابراتی و بانکی این رویداد بودند.[۴۹][۵۰]

مکان‌ها

[ویرایش]
دهکدهٔ ورزشکاران در طول بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶

در این بازی‌ها بیشتر از ورزشگاه‌های جدید ساخته شده در داخل شهر استفاده شد. در مجموع ۲۳ مکان برای بازی‌ها در نظر گرفته شده بود که ۲۱ محل برای رقابت و دو محل دیگر هم برای مرکز اصلی رسانه‌ای و دهکدهٔ اسکان ورزشکاران تهیه شده بود.[۵۱][۵۲] پس از تغییرات گسترده در پی بازسازی، ورزشگاه خلیفه مسیر جدیدی را پشت سر گذاشت. یک سقف پارچه‌ای شکل بر روی صندلی‌های قسمت غربی و یک سقف هم در قست شرقی آن قرار گرفت.[۵۳] یک پیست دوچرخه‌سواری موقت در آکادمی اسپایر (Aspire) برای برگزاری رویدادهای دوچرخه‌سواری پیست ساخته شد.[۵۴][۵۵]

دهکدهٔ ورزشکاران در یک مکان با مساحت ۳۳۰٬۰۰۰ متر مربع در مرکز شهر ساخته شده که دارای ۳۲ ساختمان مسکونی با ۸۱۱ واحد آپارتمان پنج خوابه برای ورزشکاران و ۴۵ واحد هم برای مسئولان و رئیسان ورزشی تیم‌ها بوده و می‌تواند ۱۱٬۵۰۰ ورزشکار و مسئول تیم را در خود جای دهد.[۵۶][۵۷]

حمل و نقل

[ویرایش]

فرودگاه بین‌المللی دوحه با هزینهٔ یک میلیارد دلاری برای رسیدگی به افزایش حجم ترافیک هوایی و تسهیل در روند عبور و مرور حدود ۱۰٬۵۰۰ ورزشکار از ۴۵ کشور آسیایی گسترش یافت.[۵۸] در همین حال شرکت حمل و نقل عمومی دولتی قطر، شرکت حمل و نقل قطر (مواصلات) خدمات اتوبوس، تاکسی و لیموزین در شهر را به تماشاگران، ورزشکاران، مسئولان و داوطلبان در طول بازی‌ها ارائه داد.[۵۹][۶۰]

مراسم افتتاحیه

[ویرایش]
نمایی از آتش‌بازی در مراسم افتتاحیهٔ بازی‌های آسیایی پانزدهم در ورزشگاه خلیفه در دوحه و آتشدان بازی‌ها در پس‌زمینه تصویر

مراسم افتتاحیه با حضور ۵۰٬۰۰۰ تماشاگر و مهمانان مشهوری مانند ژاک روگ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور ایران، اسماعیل هنیه، نخست‌وزیر فلسطین و رئیس‌جمهور سوریه، بشار اسد در ورزشگاه بین‌المللی خلیفه برگزار شد.[۶۱] مراسم افتتاحیه توسط دیوید اتکینز کارگردانی شد، که پیش از این مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۰ را نیز کارگردانی کرده بود.[۶۲]

در این افتتاحیه فرهنگ جهان عرب و همچنین سایر فرهنگ‌های آسیایی و تاریخچهٔ آن‌ها به نمایش گذاشته شد. در این مراسم چندین هنرمند موسیقی مانند جکی چیانگ از هنگ کنگ، سونیدهی چاوهان، ستاره بالیوود هند، ماجده الرومی لبنانی و خوزه کارراس اسپانیایی حضور داشتند. این مراسم با روشن کردن مشعل اصلی در برج اسپایر توسط محمد بن حمد بن خلیفه آل ثانی، فرزند امیر قطر و کاپیتان تیم سوارکاری استقامت قطر به پایان رسید.[۶۳] بازی‌ها به‌طور رسمی توسط امیر قطر، شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی افتتاح شد.[۶۴][۶۵]

نمایی از ورزشکاران حاضر در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ در مرکز ورزشگاه اصلی بازی‌ها در آئین گشایش

کشورهای شرکت‌کننده

[ویرایش]

تمام ۴۵ عضو OCA، از جمله عراق که پس از برداشته شدن تعلیق به رقابت‌ها برگشته بود، در بازی‌های این دوره شرکت کردند.[۶۶] عراق آخرین‌بار در بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ به رقابت پرداخت و از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۶ به دلیل جنگ خلیج فارس فعالیت‌هایش در شورای المپیک آسیا به حالت تعلیق درآمد. اعداد داخل پرانتز تعداد شرکت‌کنندگان کمیتهٔ ملی المپیک‌ها را نشان می‌دهد.

کمیته‌های ملی المپیک شرکت‌کننده در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶

ورزش‌ها

[ویرایش]

در قسمت زیر نام رویدادهای ورزشی حاضر در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ مشاهده می‌شود. به‌طور رسمی رقابت‌های ۴۶ رویداد ورزشی در ۳۹ رشته، در آسیاد پانزدهم برگزار شد.[۷۷] رویدادهای مقدماتی بدمینتون، بیسبال، بسکتبال، فوتبال، تنیس روی میز و والیبال پیش از آئین افتتاحیه آغاز شدند. رشته‌های ورزشی ترامپولین ژیمناستیک، شطرنج و سه‌گانه نخستین حضور خود را در این رویداد رقم زدند.

تقویم

[ویرایش]
● مراسم افتتاحیه ● رویدادهای مقدماتی ● رویدادهای نهایی ● مراسم اختتامیه
نوامبر / دسامبر ۲۰۰۶ ۲۹
چهار 		۳۰
پنج 		۱
آدینه 		۲
شنبه 		۳
یک 		۴
دو 		۵
سه 		۶
چهار 		۷
پنج 		۸
آدینه 		۹
شنبه 		۱۰
یک 		۱۱
دو 		۱۲
سه 		۱۳
چهار 		۱۴
پنج 		۱۵
آدینه
نشان‌های طلا
تیراندازی با کمان ۱ ۱ ۲ ۴
دو و میدانی ۲ ۴ ۱۰ ۱۰ ۹ ۱۰ ۴۵
بدمینتون ۲ ۱ ۴ ۷
بیسبال ۱ ۱
بسکتبال ۱ ۱ ۲
بدن‌سازی ۴ ۴ ۸
بولینگ ۲ ۲ ۲ ۴ ۲ ۱۲
بوکس ۵ ۶ ۱۱
کانوئینگ ۴ ۶ ۱۰
شطرنج ۲ ۱ ۳
بیلیارد ۲ ۱ ۲ ۱ ۲ ۲ ۱۰
دوچرخه‌سواری – جاده ۱ ۱ ۲ ۱ ۵
دوچرخه‌سواری – پیست ۲ ۲ ۱ ۱ ۳ ۳ ۱۲
شیرجه ۲ ۲ ۲ ۲ ۲ ۱۰
سوارکاری ۱ ۱ ۲ ۱ ۱ ۲ ۸
شمشیربازی ۲ ۲ ۲ ۲ ۲ ۲ ۱۲
هاکی روی چمن ۱ ۱ ۲
فوتبال ۱ ۱ ۲
گلف ۴ ۴
ژیمناستیک – هنری ۱ ۱ ۲ ۵ ۵ ۱۴
ژیمناستیک – ریتمیک ۱ ۱ ۲
ژیمناستیک – ترامپولین ۲ ۲
هندبال ۱ ۱ ۲
جودو ۴ ۴ ۴ ۴ ۱۶
کبدی ۱ ۱
کاراته ۶ ۷ ۱۳
روئینگ ۵ ۵ ۱۰
راگبی ۱ ۱
قایقرانی بادبانی ۳ ۵ ۶ ۱۴
سپک تاکرا ۲ ۲ ۲ ۶
تیراندازی ۶ ۷ ۵ ۱۰ ۶ ۶ ۴ ۴۴
سافت تنیس ۲ ۱ ۲ ۲ ۷
سافت‌بال ۱ ۱
اسکواش ۲ ۲
شنا ۶ ۶ ۷ ۷ ۶ ۶ ۳۸
شنای موزون ۱ ۱ ۲
تنیس روی میز ۲ ۲ ۳ ۷
تکواندو ۴ ۴ ۴ ۴ ۱۶
تنیس ۲ ۳ ۲ ۷
سه‌گانه ۲ ۲
والیبال – ساحلی ۲ ۲
والیبال – سالنی ۱ ۱ ۲
واترپلو ۱ ۱
وزنه‌برداری ۳ ۳ ۳ ۳ ۳ ۱۵
کشتی ۳ ۴ ۴ ۳ ۴ ۱۸
ووشو ۲ ۹ ۱۱
مجموع نشان‌های طلا ۲۰ ۲۸ ۲۸ ۳۶ ۳۶ ۲۹ ۳۱ ۳۳ ۲۹ ۳۶ ۳۶ ۴۱ ۳۹ ۲ ۴۲۴
مراسم‌ها ● ●
نوامبر / دسامبر ۲۰۰۶ ۲۹
چهار 		۳۰
پنج 		۱
آدینه 		۲
شنبه 		۳
یک 		۴
دو 		۵
سه 		۶
چهار 		۷
پنج 		۸
آدینه 		۹
شنبه 		۱۰
یک 		۱۱
دو 		۱۲
سه 		۱۳
چهار 		۱۴
پنج 		۱۵
آدینه
نشان‌های طلا
نوامبر ۲۰۰۶ ۱۸
شنبه 		۲۱
سه 		۲۳
پنج 		۲۴
آدینه 		۲۶
یک 		۲۷
دو 		۲۸
سه
بسکتبال
فوتبال
والیبال – سالنی

مراسم اختتامیه

[ویرایش]

در مراسم اختتامیه داستان‌های مشهور عربی هزار سال گذشته به نمایش گذاشته شد.[۷۸] این کار با همان پسر نوجوانی که به عنوان «جستجوگر» در مراسم افتتاحیه حضور داشت، آغاز شد. او با یک قالیچهٔ جادویی به کتابی از داستان‌های عرب پرواز کرد. کتاب داستان هزار و یک شب با داستان‌هایی از قبیل هارون‌الرشید و درویش، علی بابا و چهل دزد، سندباد، علاءالدین و چراغ جادو. در این نمایش از مجموعه‌ای از رقاصان، اسب‌ها و جلوه‌های ویژه برای به تصویر کشیدن داستان‌های مختلف استفاده شد. در طی این نمایش، شعلهٔ آتشدان اسطرلاب شکل بازی‌ها خاموش شد.[۷۹] پس از آن بخش «سرزمین Oryx» با اجرای رقص به نمایش درآمد.

تمام ورزشکاران ۴۵ کشور شرکت‌کننده وارد ورزشگاه شدند و پارک تای-وان با کسب ۷ نشان از جمله ۳ مدال طلا که در رقابت‌های شنا به‌دست آورده بود به عنوان باارزش‌ترین ورزشکار بازی‌ها معرفی شد.

سپس شیخ احمد فهد الاحمد الصباح رئیس OCA به‌طور رسمی بازی‌ها را پایان داد و پرچم OCA را به شهردار گوانگژو، ژانگ گوانگ‌نینگ، نمایندهٔ گوانگژو به عنوان میزبان بازی‌های آسیایی دورهٔ بعدی در سال ۲۰۱۰، سپرد. طبق سنت، پرسنل نیروهای مسلح قطر پرچم شورای المپیک آسیا را پایین آوردند که توسط دانشجویان آکادمی اسپایر به خارج از ورزشگاه برده شد. سپس پرچم چین با پخش سرود ملی چین برافراشته شد.[۸۰]

۱۰ دقیقهٔ پایانی آیین اختتامیه به نمایشی از چین جدید با عنوان «جذابیت شرق» اختصاص داشت و در آن فرهنگ چینی به نمایش گذاشته شد.[۸۱][۸۲] این نمایش با پخش آهنگی در پس‌زمینه با عنوان «یک پیروزی» توسط لیا سالونگا، از فیلیپین پیگیری شد. پس از آن، مراسم آتش‌بازی در اطراف ورزشگاه به نمایش گذاشته شد که حاکی از پایان بازی‌ها بود.

جدول مدال‌ها

[ویرایش]

  *   کشور میزبان (قطر)

رتبهکشورطلانقرهبرنزمجموع
۱ چین (CHN)۱۶۵۸۸۶۳۳۱۶
۲ کره جنوبی (KOR)۵۸۵۲۸۳۱۹۳
۳ ژاپن (JPN)۵۰۷۲۷۸۲۰۰
۴ قزاقستان (KAZ)۲۳۲۰۴۲۸۵
۵ تایلند (THA)۱۳۱۵۲۶۵۴
۶ ایران (IRI)۱۱۱۵۲۲۴۸
۷ ازبکستان (UZB)۱۱۱۴۱۵۴۰
۸ هند (IND)۱۰۱۷۲۶۵۳
۹ قطر (QAT)*۹۱۲۱۱۳۲
۱۰ چین تایپه (TPE)۹۱۰۲۷۴۶
۱۱ مالزی (MAS)۸۱۷۱۷۴۲
۱۲ سنگاپور (SGP)۸۷۱۲۲۷
۱۳ عربستان سعودی (KSA)۸۰۶۱۴
۱۴ بحرین (BRN)۷۹۴۲۰
۱۵ هنگ کنگ (HKG)۶۱۲۱۱۲۹
۱۶ کره شمالی (PRK)۶۸۱۵۲۹
۱۷ کویت (KUW)۶۵۲۱۳
۱۸ فیلیپین (PHI)۴۶۹۱۹
۱۹ ویتنام (VIE)۳۱۳۷۲۳
۲۰ امارات متحده عربی (UAE)۳۴۳۱۰
۲۱ مغولستان (MGL)۲۵۸۱۵
۲۲ اندونزی (INA)۲۴۱۴۲۰
۲۳ سوریه (SYR)۲۲۲۶
۲۴ تاجیکستان (TJK)۲۰۲۴
۲۵ اردن (JOR)۱۳۴۸
۲۶ لبنان (LBN)۱۰۲۳
۲۷ میانمار (MYA)۰۴۷۱۱
۲۸ قرقیزستان (KGZ)۰۲۶۸
۲۹ عراق (IRQ)۰۲۱۳
۳۰ ماکائو (MAC)۰۱۶۷
۳۱ پاکستان (PAK)۰۱۳۴
۳۲ سری‌لانکا (SRI)۰۱۲۳
۳۳ ترکمنستان (TKM)۰۱۰۱
 لائوس (LAO)۰۱۰۱
۳۵ نپال (NEP)۰۰۳۳
۳۶ افغانستان (AFG)۰۰۱۱
 بنگلادش (BAN)۰۰۱۱
 یمن (YEM)۰۰۱۱
مجموع (۳۸ کشور)۴۲۸۴۲۳۵۴۲۱۳۹۳

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "The Asian Games Live On Eurosport". Sportbusiness.com. Archived from the original on 26 May 2011. Retrieved 2011-05-02.
  2. ↑ "A feast of facts from the Games". DAGOC. 16 December 2006. Archived from the original on 9 January 2007.
  3. ↑ "Records". DAGOC. Archived from the original on 6 January 2007.
  4. ↑ "申辦亞運香港慘敗", Page A1, Apple Daily, November 13, 2000, quoting Dato’ Sieh Kok Chi, Honorary Secretary of the Olympic Council of Malaysia.
  5. ↑ 香港申亚失败心不服 بایگانی‌شده در ۲۰۰۵-۰۳-۲۰ توسط Wayback Machine, 体育周报, November 13, 2000
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Malaysia Amazed at Losing Asian Games to Qatar". Sportbusiness.com.
  7. ↑ "People's Daily". People.com.cn. Archived from the original on 2011-07-25. Retrieved 2011-05-02.
  8. ↑ "Choice of Qatar for Asian Games prompts cries of foul". Archives.cnn.com. 2000-11-13. Archived from the original on April 6, 2013. Retrieved 2011-05-02.
  9. ↑ "Qatar will gain much more than the money it spent on Asian Games". Associated Press. China Daily. 13 December 2006.
  10. ↑ Ian de Cotta (6 May 2014). "The high price of the Asian Games". Today (Singapore newspaper). {{cite web}}: Text "Today" ignored (help)
  11. ↑ "Qatar seeks lasting legacy from Asian Games, perhaps an Olympic bid". ESPN. 28 November 2006.
  12. ↑ "Volunteers Play Big Role in the Doha Asian Games". CRI English. 6 December 2006. Archived from the original on 5 December 2019. Retrieved 22 December 2019.
  13. ↑ "Qatar gets ready for Doha 2006 Asian Games". 4Hoteliers. Qatar Tourism Authority. 8 February 2005.
  14. ↑ "Volunteers". DAGOC. Doha 2006. Archived from the original on 16 January 2007.
  15. ↑ "Torch". DAGOC. Archived from the original on January 19, 2007.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ "Doha Asian Games torch relay route revealed". Khaleej Times. 20 January 2006. Archived from the original on 14 May 2007.
  17. ↑ "Asian Games Naked Flame". EFM Global Logistics. Archived from the original on 22 December 2019. Retrieved 22 December 2019.
  18. ↑ "Doha 2006 Torch Design". Newsgd. 23 October 2006.
  19. ↑ "Doha 2006 Asian Games Torch Relay". Gamesbids. 7 October 2006.
  20. ↑ "Torch design". DAGOC. Archived from the original on January 14, 2007.
  21. ↑ "Torch ceremony marks countdown to Games". DAGOC. Archived from the original on January 24, 2007.
  22. ↑ "15th Asian Games Torch Lights Up Doha at a Spectacular Ceremony". Arab News. 10 October 2006.
  23. ↑ "Asian Games torch lit up in Doha". China Daily. Reuters. 9 October 2006.
  24. ↑ "Emir & Sheikha Mozah led well-wishers of Asian Games Flame". National Committee For Coordinating Conferences and Events.
  25. ↑ "Asian Games torch backs in Qatar". 26 November 2006.
  26. ↑ "Kicked off its incredible international journey". DAGOC. Archived from the original on 24 January 2007.
  27. ↑ "Flame of Hospitality marries Flame of Peace". DAGOC. Archived from the original on 24 January 2007.
  28. ↑ "Doha prepares for Asian Games". Al Jazeera. 14 September 2006.
  29. ↑ "Doha lights the Flame of Hospitality". Al Jazeera. 10 October 2006.
  30. ↑ "The 15th Asian Games Doha 2006 Torch Relay Route revealed". DAGOC.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) [پیوند مرده]
  31. ↑ "Logo". Archived from the original on 15 January 2007.
  32. ↑ "Mascot of Asian Games 2006". Travour.com. 2006-12-05. Archived from the original on 2008-02-16. Retrieved 2011-05-02.
  33. ↑ "Mascot". Archived from the original on 14 January 2007.
  34. ↑ "Qatar unveils mascot 'Orry' the oryx is chosen as symbol of the Games". The Star (Malaysia). 2 January 2005.
  35. ↑ "Medals". Archived from the original on 13 January 2007.
  36. ↑ "Asiad Medals Incorporate Doha's Past and Future". Arab News. 7 March 2006.
  37. ↑ "Look of the Games". DAGOC. Archived from the original on 1 January 2007.
  38. ↑ "Doha Gets Dressed With the Look of the Games". Arab News. 2 May 2005.
  39. ↑ "200,000 items of official merchandise sold at Asian Games". China Daily. 11 December 2006.
  40. ↑ "Asian Games Doha Qatar 2006". Mezzo systems.
  41. ↑ "Qatar Airways Secures Key Sponsorship Deal for 2006 Asian Games". Arab News. 9 April 2005.
  42. ↑ "Qatar Airways Official Airline And Prestige Partner Of 15th Asian Games Doha 2006". Qatar Airways. 30 November 2006. Archived from the original on 22 December 2019. Retrieved 22 December 2019.
  43. ↑ "Qatar Airways launches Global Advertising Campaign to Promote 15th Asian Games in Qatar". Asia Travel Tips. 9 October 2006.
  44. ↑ "GE to provide power for the 15th Asian Games Doha 2006". General Electric. 13 November 2006.
  45. ↑ K.S. Ramkumar (11 January 2006). "Doha Asian Games Gets 'Prestige Partner'". Arab News.
  46. ↑ "POCARI SWEAT announced as the official sports drink for Doha 2006". 17 April 2006.
  47. ↑ "2006 Asian Games - Tissot Official Timekeeper". 22 November 2005.
  48. ↑ "Games personnel get dressed". 5 October 2006.
  49. ↑ "Huawei Technologies supports recent Asian Games". Lightwave. 3 January 2007.
  50. ↑ "QNB ties up with Olympic committee". Sport Business.
  51. ↑ "Venues". DAGOC. Archived from the original on 15 January 2006.
  52. ↑ "Capsules of venues for the 2006 Asian Games". China Daily. Associated Press.
  53. ↑ "21 venues to be used for Doha Asian Games". The Star (Malaysia). Bernama.
  54. ↑ "Velodream". Doha Stadium Plus Qatar. 28 September 2016. Archived from the original on 5 July 2019. Retrieved 22 December 2019.
  55. ↑ "Proposed temporary velodrome may hit the road". Cycling news. 13 December 2005.
  56. ↑ "Issue 1 Running Sands" (PDF). DAGOC. 15 November 2006. Archived from the original (PDF) on 24 January 2007.
  57. ↑ "Athletes' Village and Main Press Centre officially opened". The Star (Malaysia). 18 November 2006.
  58. ↑ "Qatar to spend RM10 billion on 2006 Asian Games". The Star (Malaysia). 3 June 2004. Retrieved 23 April 2019. {{cite web}}: Text "The Star" ignored (help)
  59. ↑ "Transport". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  60. ↑ The Report: Emerging Qatar 2007, Page 140 Google books
  61. ↑ "Media fascinated by high-tech at Doha Asiad opening ceremony". English.people.com.cn. 2006-12-02. Retrieved 2011-05-02.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  62. ↑ "PIGI projection makes dazzling opening ceremony in Doha Asian Games". NEWSGD.com. 2006-12-12. Retrieved 2010-07-08.{{cite news}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  63. ↑ "Daredevil horse stunt clip goes international". Archived from the original on 2006-12-05. Retrieved 2019-03-15.
  64. ↑ Asian Games opens in spectacular style
  65. ↑ "The 15th Asian games opening ceremony kicks off". Government Committee for coordinating conferences and events.
  66. ↑ "Countries and Regions". DAGOC. Archived from the original on 14 January 2007.
  67. ↑ "Cambodia - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  68. ↑ "China - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 5 January 2007.
  69. ↑ "Hong Kong - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 31 December 2006.
  70. ↑ "India - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 31 December 2006.
  71. ↑ "Iran - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  72. ↑ "Iraq - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  73. ↑ "Thailand - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  74. ↑ "United Arab Emirates - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  75. ↑ "Uzbekistan - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  76. ↑ "Vietnam - Athletes and teams". DAGOC. Archived from the original on 3 January 2007.
  77. ↑ "Asian Games mirror region's growth". Rediff. 30 November 2006.
  78. ↑ "Asian Games close in spectacular Arabian fantasy". Rediff. 16 December 2006.
  79. ↑ "Closing Ceremony marks fitting end to Doha 2006". DAGOC. 15 December 2006. Archived from the original on 4 January 2007.
  80. ↑ "Good luck to Guangzhou in 2010". DAGOC. 16 December 2006. Archived from the original on 18 December 2006.
  81. ↑ "Chinese culture to take spot at closing ceremony of Doha Asiad". English.people.com.cn. 2006-12-12. Archived from the original on 20 August 2020. Retrieved 2011-05-02.
  82. ↑ "Curtain Rings down on Doha Asian Games". english.cri.com. 16 December 2006. Archived from the original on 18 May 2019. Retrieved 24 December 2019.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ موجود است.
پیشین:
بوسان 		بازی‌های آسیایی
دوحه
بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ 		پسین:
گوانگ‌ژو
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بازی‌های_آسیایی_۲۰۰۶&oldid=39433671»