بنموکسین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بنموکسین
داده‌های بالینی
روش مصرف دارو	خوراکی
کد ATC	None;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only);
شناسه‌ها
	نام آیوپاک N'-(1-phenylethyl)benzohydrazide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	7654-03-7 ;
پاب‌کم CID	71671;
کم‌اسپایدر	64728 ;
UNII	XC9FY2SGBG;
ChEMBL	ChEMBL1877495 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0046220 ;
ECHA InfoCard	100.028.745
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C15H16N2O
جرم مولی	۲۴۰٫۳۰۶ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C(NNC(c1ccccc1)C)c2ccccc2;
	InChI InChI=1S/C15H16N2O/c1-12(13-8-4-2-5-9-13)16-17-15(18)14-10-6-3-7-11-14/h2-12,16H,1H3,(H,17,18) ; Key:BEWNZPMDJIGBED-UHFFFAOYSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

بنموکسین (با نام تجاری Neuralex ,Nerusil) که به عنوان مباموکسین نیز شناخته می‌شود، یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز(MAOI) غیرقابل برگشت و غیرانتخابی از دسته هیدرازین‌ها است.^[۱]^[۲] این دارو در سال ۱۹۶۷ سنتز شد و متعاقباً به عنوان داروی ضد افسردگی در اروپا مورد استفاده قرار گرفت، اما اکنون دیگر به بازار عرضه نمی‌شود.^[۳]^[۴]

منابع

↑ Ganellin CR, Triggle DJ (1996). Dictionary of Pharmacological Agents. Vol. 1–2. Chapman & Hall. p. 229. ISBN 0-9630096-0-5.
↑ Swiss Pharmaceutical Society (2000). Index Nominum 2000: International Drug Directory (Book with CD-ROM). Boca Raton: Medpharm Scientific Publishers. ISBN 3-88763-075-0.
↑ Ganellin CR, Triggle DJ (1996). Dictionary of Pharmacological Agents. Vol. 1–2. Chapman & Hall. p. 229. ISBN 0-9630096-0-5.
↑ Swiss Pharmaceutical Society (2000). Index Nominum 2000: International Drug Directory (Book with CD-ROM). Boca Raton: Medpharm Scientific Publishers. ISBN 3-88763-075-0.