خلیفهگری ارامنه آذربایجان - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
خلیفهگری ارامنه آذربایجان | |
---|---|
نام | خلیفهگری ارامنه آذربایجان |
کشور | ایران |
استان | استان آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
اطلاعات اثر | |
کاربری | خلیفهگری |
دیرینگی | اوایل قاجاریان |
دورهٔ ساخت اثر | اوایل قاجاریان |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۲۵۲۳ |
تاریخ ثبت ملی | ۱ آذر ۱۳۷۸ |
خلیفهگری ارامنهٔ آذربایجان که در تقاطع خیابانهای ارک، شهناز (شریعتی) و والمان (مصلی) در مرکز شهر تبریز و در یکی از باغهای تاریخی محلهٔ لیلآباد قرار گرفته،[۱] مسئول ادارهٔ امور ارامنهٔ منطقهٔ آذربایجان است. ساختمان خلیفهگری در تاریخ ۱ آذر ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۵۲۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۲]
باشگاه ورزشی آرارات، کلیساهای سرکیس مقدس، شوغاگات مقدس، مریم مقدس و مریمننه، مراکز آموزشی (کودکستان، دبستان و دبیرستان) و موزه ارامنه تبریز به آن وابستهاند.[۳]
خلیفهگری ارامنهٔ آذربایجان تا سال ۱۸۴۵ در قرهکلیسای شهرستان چالدران در شمال استان آذربایجان غربی قرار داشت که در این سال این مرکز به تبریز منتقل شدهاست. ساختمان خلیفهگری نیز در سال ۱۸۷۰ توسط بانک شاهی ساخته شده بود که در سال ۱۹۰۳ توسط ارامنه خریداری شده و به مقر خلیفهگری تبدیل شد.[۳]
خلیفهگری ارامنهٔ آذربایجان مسئولیت آموزش زبان ارمنی، ادارهٔ کلیساهای آذربایجان، برگزاری مراسم مذهبی و حفاظت از ارمنیان آذربایجان را بر عهده دارد. این شورا از پنج عضو اصلی تشکیل یافته که پس از درگذشت «اسقف اعظم نشان توپوزیان» در سال ۲۰۱۰، «اسقف اعظم گریگور چیفتچیان» (Գրիգոր Չիֆթչյան) ریاست آن را عهدهدار است.[۳][۴][۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- ارمنیهای ایران
- خلیفهگری ارامنه تهران
- فهرست آثار ملی ایران
- سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
پانویس
[ویرایش]- ↑ شهر من تبریز، صفحهٔ ۲۴۳.
- ↑ «بنای اداری» (PDF). اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان آذربایجان شرقی. دریافتشده در ۳ مارس ۲۰۲۲.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ شهر من تبریز، صفحهٔ ۲۴۴.
- ↑ خبرگزاری ایرنا
- ↑ «Գրիգոր Չիֆթչյան. Իրանի հայկական եկեղեցիները պատկանում են ոչ միայն հայերին, այլև ողջ աշխարհի մարդկությանը». دریافتشده در ۶ ژانویه ۲۰۲۳.
منابع
[ویرایش]- خاماچی، بهروز (۱۳۸۹)، شهر من تبریز، تبریز: انتشارات ندای شمس، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۶۸۸-۰۳-۶