زبان بگهلی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بَگهِلی
بَگهِلی
زبان بومی در	هندوستان
شمار گویشوران	۸ میلیون (۲۰۰۴)
تبار	هندواروپایی زبان‌های هندوایرانی زبان‌های هندوآریایی هندی بَگهِلی; ; ; ;
گویش‌ها	Ojhi (Ojaboli, Ojha, Ojhe, Oza, Ozha), Powari, Banapari, Gahore, Tirhari, Godwani (Mandlaha), Sonpari. Godwani, Kumhari
سامانه نوشتاری	دیواناگری
وضعیت رسمی
زبان رسمی در	هند (مادیا پرادش)
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	یکی از:; ; bfy – بگهلی; ; pwr – پواری
زبان‌شناسی	59-AAF-rc

زبان بگهلی (به دیواناگری: बघेली یا बाघेली) زبانی هندی است که در بگهلکند در مرکز هندوستان بدان سخن گفته‌می‌شود. برخی بگهلی را گویشی از زبان هندی می‌شمرند.

بگهلی‌زبانان در اصل در شش بخش از ایالت مادیا پرادش می‌زیند: آنوپور، اوماریا، شاهدل، سیدهی، روا و ساتنا می‌زیند.

منابع

↑ بگهلی منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)
پواری منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)

Wikipedia contributors, "Bagheli language," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bagheli_language&oldid=506762692 (accessed September 25, 2012).