زبان لیکیایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لیکیایی
𐊗𐊕𐊐𐊎𐊆𐊍𐊆 Trm̃mili
نقشه پراکندگی زبان‌های آناتولی، در هزاره دوم و اول قبل از میلاد.
زبان بومی درLycia, Lycaonia
منطقهSouthwestern Anatolia
قومیتLycians
دوره500 – ca. 200 BC[۱]
گونه‌های نخستین
Lycian script
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹xlc
فهرست لینگوییست
xlc
گلاتولوگlyci1241[۲]
بخشی از یک کتیبه لیکیایی در ترکیه.

زبان لیکیایی (به انگلیسی: Lycian language)، از زبان‌های مرده خانواده زبانی زبان‌های هندواروپایی و از شاخه زبان‌های آناتولی آن است. این زبان در عهد آهن در منطقه لیکیه در آسیای کوچک گپ زده می‌شد. شماری از کارشناسان بر این باورند که از تبار زبان هیتی یا زبان لوویایی است. در حدود نخستین سده پیش از میلاد مسیح از میان رفت و با زبان یونانی جایگزین شد.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. لیکیایی at MultiTree on the Linguist List
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Lycian A". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)