اردکان (سپیدان) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. یافتن منابع: "اردکان" سپیدان – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور (ژوئیه ۲۰۱۴) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

اردکان
کشور	ایران
استان	فارس
شهرستان	سپیدان
بخش	مرکزی
نام(های) پیشین	پارتاکنا- آرتاکن
سال شهرشدن	۱۳۳۲
مردم
جمعیت	۱۴٬۶۳۳ تن[۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع	۲۲۰۰–۲۳۰۰ متر
اطلاعات شهری
شهردار	عبدالمطلب رهنما
ره‌آورد	حلوای سوهان (حلوایی خاص اردکان)، آش کارده، گردو، سیب
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۷۱
وبگاه	شهرداری اردکان
شناسهٔ ملی خودرو	۷۳ ی ایران
اردکان روی نقشه ایران ۳۰°۱۵′۴۴″شمالی ۵۱°۵۹′۰۰″شرقی / ۳۰٫۲۶۲۱۲۹°شمالی ۵۱٫۹۸۳۲۵۶°شرقی / 30.262129; 51.983256

اردکان، مرکز شهرستان سپیدان، شهری در استان فارس در جنوب ایران است، که با مساحتی حدود ۳۷۵ هکتار در هفتاد کیلومتری شمال‌غرب شیراز در مسیر شیراز-یاسوج واقع شده‌است. این شهر که با ارتفاع ۲۲۰۰ تا ۲۳۰۰ متری از سطح دریا در دره‌ای میان کوه‌های زاگرس جنوبی واقع شده، به دلیل دریافت بارش سالانه زیاد، در زمستان پربرف و در تابستان پرآب است. شهرداری اردکان فارس در سال ۱۳۳۲ تاسیس شد و جزو اولین و قدیمی ترین شهرداری ها در استان فارس می باشد .

برای تأییدپذیری کامل این بخش به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهر اردکان در سال ۱۳۸۳ تأسیس شد و از آن زمان تاکنون وضعیت آب و هوایی این شهر به صورت خودکار ثبت می‌شود. در این مدت (۱۳۸۳ تا ١٤٠٣) مشخصات اقلیمی شهر اردکان بدین گونه ثبت شده‌است:^{[۲][دقیق بیان نشده]}

یکی از ویژگی‌های آب و هوایی شهر اردکان بارش‌های بسیار شدیدی است که در فصول بارش در مدت زمان کوتاه رخ می‌دهد و در زمستان به صورت برف بسیار سنگین به وقوع می‌پیوندد. برای مثال می‌توان به بارش ۲۰۰ میلی‌متری بهمن ۱۳۹۰ اشاره کرد که در ۱۱ و ۱۲ بهمن در ظرف مدت ۳۶ ساعت انجام شد.^{[۳][دقیق بیان نشده]} و در مرکز شهر ۸۰ سانتی‌متر و در مناطق کوهستانی ۱۵۰ سانتی‌متر برف به زمین نشست و موجب قطع شبکه برق و بسته شدن بسیاری از راه‌های روستایی شهرستان شد^{[۴][پیوند مرده]} هم چنین در جریان توفان برفی بهمن ۱۳۵۰ به گفته روزنامه اطلاعات شهر اردکان و روستاهای اطراف آن (از جمله دهستان کمهر) از جمله مناطقی بودند که بیشترین تأثیر را بر اثر بوران متحمل شدند و هزاران نفر از اهالی منطقه در زیر حجم عظیم برف مدفون شدند.^[۵]

شهر اردکان، چه در تابستان و چه در زمستان، دارای جاذبه‌های فراوان توریستی و گردشگری است. در تابستان با آب‌وهوای خنک و باغ‌ها و رود و چشمه‌های فراوان، و در زمستان با سپیدی زیبای برف و پیست اسکی، از جمله پیست پولاد کف که رتبه دوم را در میان پیست‌های ایران داراست، پذیرای گردشگران است.

زبان اردکانی ، گویش مردمان اردکان است که ریشه در زبان پهلوی داشته و علیرغم آنکه با گذشت زمان، گویش ها تحت تحول و دگرگونی قرار می گیرند، کماکان واژه ها و ضرب المثلهای اصیل در گویش مردمان کوچه و بازار رایج است. آثار و اشیاء مکشوفه در روستای خوش مکان(به فاصله ۱۰ کیلومتری اردکان)، گویای اینست که قدمت اردکان حداقل به زمان هخامنشیان باز میگردد.^{[۶][۷][۸][۹]} در شهر اردکان علاوه بر گویش اردکانی لری جنوبی نیز رواج دارد.^{[۱۰][۱۱][۱۲]}

شهرستان سپیدان منطقه‌ای کوهستانی است و دارای ۱۲ قله بالای ۳۰۰۰ متر از سطح دریا می‌باشد.

از جمله مناطق تفریحی این شهرستان عبارتند از:

• کوه‌ها: کوه رنج، کوه برم فیروز هماشهر
• آبشارها: آبشار مارگون، آبشار چیکان، آبشار مورزیان
• تنگه‌ها:تنگ اردشیری، تنگ تیزاب، تنگ غوره دان، تنگ آبسرد، تنگ بغدیون
• چله‌گاه
• پیست‌های اسکی: پیست اسکی پولادکف، پیست اسکی تربیت‌بدنی
• دریاچه‌ها: برم فیروز هماشهر، برم شش پیر
• امامزاده‌ها:چهارامامزاده در روستای اردشیری، سید نورالدین علی غازی علوی در محله مُلا، امامزاده سید فخرالدین در محله مُلا، امامزاده سید میراحمد در محلهٔ پس‌آس

• 
  مناظر جاده شیراز - اردکان
• 
  مناظر جاده اردکان کمهر
• 
  ارتفاعات سپیدان
• 
  نمای دیگر از آبشار مارگون
• 
  روستای مارگون
• 
  پیست اسکی پولاد کف - ۱۵ کیلومتری جاده اردکان - کمهر
• 
  پیست اسکی پولادکف
• 
  چله گاه
• 
  چله گاه
• 
  سراسرنمایی از شهر اردکان
• 
  امامزاده سلطان نورالدین علوی غازی

• دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان

• اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.