شکری قوتلی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شکری قوتلی
رئیس‌جمهور سوریه
دوره مسئولیت ۱۷ اوت ۱۹۴۳ – ۳۰ مارس ۱۹۴۹
پس از	عطاء الایوبی
پیش از	حسنی الزعیم
جمهوری متحده عربی
دوره مسئولیت ۶ سپتامبر ۱۹۵۵ – ۲۲ فوریه ۱۹۵۸
پس از	هاشم الاتاسی
پیش از	جمال عبدالناصر
اطلاعات شخصی
زاده	شکری بن محمود بن عبد الغنی القوتلی ۲۱ اکتبر ۱۸۹۱ دمشق، سوریه
درگذشته	۳۰ ژوئن ۱۹۶۷ (۷۵ سال) بیروت، لبنان
ملیت	سوریه
تخصص	سیاستمدار

شُکری قُوَّتلی (۲۱ اکتبر ۱۸۹۱ – ۳۰ ژوئن ۱۹۶۷) سیاستمدار سوری که پشتیبان رهایی سوریه از حاکمیت فرانسه بود. رئیس‌جمهور سوریه بار نخست در دورهٔ ۱۹۴۳ – ۱۹۴۹ و سپس در سال‌های ۱۹۵۵ – ۱۹۵۸ برگزیده شد. از ریاست‌جمهوری در ۱۹۵۸، به‌هنگام وحدت سوریه و مصر برکنار شد. سال‌های پایانی زندگی‌اش را در بیروت سپری کرد و آنجا درگذشت.^[۱]

سه مرتبه به اعدام محکوم شد که هر سه بار نجات یافت.^[۲] از مهم‌ترین منادیان وحدت عربی در عصر جدید است. او در انجمن ادبی عربی عضو بود. از سردمداران آزادیخواهان عربی و رهبران جنبش‌های ضد استعماری بود.

شکری از یک خانواده بازرگان بود که از تجارت با عربستان ثروتمند شدند و در قرن هجدهم از بغداد به دمشق نقل مکان کردند. این خانواده خود را در منطقه الشغور در دمشق مستقر کرد و برخی از ثروت خانواده در خرید زمین‌های بزرگ در مزارع غوطه وری اطراف دمشق تا سال ۱۸۶۰ سرمایه‌گذاری شد.

• ویکی‌پدیای عربی

این یک مقالهٔ خرد سوریه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.