لامبورگینی سستو المنتو - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
لامبورگینی سستو المنتو | |
---|---|
دید کلی | |
شرکت | لامبورگینی |
تولید | ۲۰۱۲ (۲۰ دستگاه برنامهریزیشده، ۲۰ دستگاه تولیدشده)[۱] |
مونتاژ | سانتاگاتا بولونیزه، ایتالیا |
طراح | فیلیپو پرینی |
بدنه و شاسی | |
کلاس | Track day car |
شکل بدنه | ۲ در کوپه |
طرحبندی | موتور وسط-چهار چرخ متحرک |
خودروهای وابسته | لامبورگینی اگویستا لامبورگینی اوراکان |
پیشرانه | |
موتور | Odd-firing ۵٫۲ لیتری وی۱۰ لامبورگینی |
جعبهدنده | ۶ سرعته دنده الکترونیکی دستی خودکار |
ابعاد | |
فاصله بین محورها | ۲٬۵۶۰ میلیمتر (۱۰۰٫۸ اینچ) |
درازا | ۴٬۵۸۰ میلیمتر (۱۸۰٫۳ اینچ) |
پهنا | ۲٬۰۴۵ میلیمتر (۸۰٫۵ اینچ) |
بلندی | ۱٬۱۳۵ میلیمتر (۴۴٫۷ اینچ) |
وزن خالص | ۹۹۹ کیلوگرم (۲٬۲۰۲ پوند) |
لامبورگینی سستو المنتو (به ایتالیایی: Lamborghini Sesto Elemento) («عنصر ششم») خودرویی با کارایی بالا در نسخهٔ محدود تولیدشده توسط خودروساز ایتالیایی لامبورگینی است که در نمایشگاه خودرو پاریس ۲۰۱۰ معرفی شد. نام سستو المنتو اشارهای به عدد اتمی کربن است که به فیبر کربن استفادهشده در ساخت آن اشاره دارد.
طراحی و مشخصات
[ویرایش]سستو المنتو مجهز به جعبهدنده دستی خودکار ۶ سرعته "e-gear" لامبورگینی و سامانه چهار چرخ متحرک است که به موتور ۵٫۲ لیتری وی۱۰ قرض گرفته شده از گالاردو سوپرلگرا متصل شدهاست و ۵۷۰ اسب بخار متری (۴۱۹ کیلووات؛ ۵۶۲ اسب بخار) و ۵۴۰ نیوتن متر (۳۹۸ پوند نیرو-فوت) گشتاور تولید میکند. شاسی، بدنه، محور محرک و اجزای سامانه تعلیق از فیبر کربن ساخته شدهاند که وزن کلی را به ۹۹۹ کیلوگرم (۲٬۲۰۲ پوند) کاهش میدهد، وزنی که با خودروهای کامپکت کوچک قابل مقایسه است.[۲] سستو المنتو نخستین خودرویی بود که از فیبر کربن فورج شده (در وان و بازوهای تعلیق) استفاده کرد، نوع جدیدی از کامپوزیت کربن که توسط لامبورگینی و شرکت گلف کالاوی توسعه یافتهاست.[۳]
موتور از طریق ۱۰ سوراخ ششضلعی متمایز در پوشش موتور خنک میشود، در حالی که دو ورودی هوای خنک را به داخل محفظه موتور وسط نصب میکنند و لولههای اگزوز در بال عقب قرار میگیرند. لامبورگینی ادعا میکند شتاب ۰–۱۰۰ کیلومتر بر ساعت (۰–۶۲ مایل بر ساعت) ۲٫۵ ثانیه،[۴] ۰–۲۰۰ کیلومتر بر ساعت (۰–۱۲۴ مایل بر ساعت) ۸٫۰ ثانیه[۵] و بیشینه سرعت بیش از ۳۵۶ کیلومتر بر ساعت (۲۲۱ مایل بر ساعت) است. فضای داخلی سستو المنتو بهطور کلی بدون وسایل نقلیه راحتی مانند تهویه مطبوع و استریو است. سستو المنتو همچنین فاقد صندلی است، در عوض دارای لایههای فومی است که مستقیماً به شاسی فیبر کربنی چسبیدهاست.
تولید
[ویرایش]لامبورگینی اعلام کرد که قصد دارد ۲۰ خودرو برای استفاده در پیست را تنها در میانههای سال ۲۰۱۱ تولید کند که هر خودرو ۲٫۹۲ میلیون دلار آمریکا هزینه دارد.[۶][۷] در آن زمان، سستو المنتو گرانترین لامبورگینی بود که تا کنون ساخته شده بود، تا زمانی که وننو به بازار عرضه شد، با قیمت این خودرو به ۴٬۱۶۲٬۱۵۰ پوند (۶٫۵ میلیون دلار آمریکا). به دلیل عدم علاقه به چنین خودروی گرانقیمتی که قانونی در جادهها نبود، لامبورگینی نتوانست ۲۰ مشتری برای خرید سستو المنتو پیدا کند. عموماً باور بر این است که لامبورگینی تنها ۱۰ دستگاه سستو المنتو را به جای ۲۰ دستگاه برنامهریزی شده تولید کرد. این موضوع از طریق ثبت شمارههای شناسایی خودرو تأیید میشود، اما لامبورگینی بهطور عمومی آن را پذیرفتهاست.
سنگاپور با ورود چهار خودرو در سال ۲۰۱۴، بیش از هر کشور دیگری دریافتکننده خودرو بودهاست، اگرچه برخی از آنها کشور را ترک کردهاند. ایالات متحده آمریکا هیچ سستو المنتو دریافت نکرد، اگرچه یک شاسی نمایشی در کارخانه اورت بوئینگ گهگاه به نمایش گذاشته میشود، زیرا بوئینگ به لامبورگینی در توسعه فیبر کربن کمک میکند.[نیازمند منبع]
منابع
[ویرایش]- ↑ Dobie, Stephen (6 ژوئیه 2015). "A snip at £2m: Lamborghini Sesto Elemento comes up for sale". Top Gear. Retrieved 31 May 2022.[پیوند مرده]
- ↑ Valdes-Dapena, Peter (17 اوت 2012). "Lamborghini's $2.2 million Sesto Elemento super car". CNN. Retrieved 28 November 2012.
- ↑ "The Sixth Element: Lamborghini Sesto Elemento's Carbon Fiber Tech Explained". MotorTrend (به انگلیسی). 18 اوت 2012. Retrieved 27 July 2021.
- ↑ "Sesto Elemento: Overview". Lamborghini. Archived from the original on 1 January 2013. Retrieved 3 January 2013.
- ↑ "2011 Lamborghini Sesto Elemento". Archived from the original on 26 August 2018. Retrieved 26 August 2018.
- ↑ Valdes-Dapena, Peter (17 اوت 2012). "Lamborghini's $2.2 million Sesto Elemento super car". CNN. Retrieved 28 November 2012.
- ↑ Pattni, Vijay (13 September 2011). "Lamborghini to build Sesto Elemento". Top Gear. Archived from the original on 13 اكتبر 2012. Retrieved 28 November 2012.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help)