لیلند هارتول - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
لیلند هارتول | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ اکتبر ۱۹۳۹ (۸۵ سال) |
محل تحصیل | مؤسسه فناوری کالیفرنیا، مؤسسه فناوری ماساچوست |
شناختهشده برای | چرخه یاختهای |
جوایز | جایزه لسکر (۱۹۸۸) جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۲۰۰۱) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | زیستشناسی |
محل کار | مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون دانشگاه ایالتی آریزونا مؤسسه بیودیزاین آمریتا ویشاو ویدیاپیتام |
لیلند هریسن (لی) هارتول (به انگلیسی: Leland Harrison (Lee) Hartwell) (زاده ۳۰ اکتبر ۱۹۳۹، لسآنجلس، کالیفرنیا) رئیس و مدیر سابق مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون در سیاتل، واشینگتن است. وی در سال ۲۰۰۱ بهخاطر کشف اینکه مولکولهای پروتئین بر تقسیم سلولها کنترل دارند، بههمراه پائول نرس و تیم هانت، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.[۱]