اکونومیست - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اکونومیست
نوعهفته‌نامه، روزنامه
قطعمجله
صاحب(ان) امتیازگروه اکونومیست
بنیانگذار(ان)جیمز ویلسن
ویراستارزنی مینتون بدوز
بنیان‌گذاریسپتامبر ۱۸۴۳؛ ۱۸۱ سال پیش (۱۸۴۳}})
جهت‌گیری سیاسیلیبرالیسم کلاسیک
رادیکالیسم
دفتر مرکزیخیابان سنت جیمز ۲۵
شهر وست‌مینستر
لندن
شمارگان۱٬۵۵۴٬۹۴۸ (چاپی)
شاپا۰۰۱۳-۰۶۱۳
وبگاه

اکونومیست[۱] (به انگلیسی: The Economist) هفته‌نامه خبری و بین‌المللی به زبان انگلیسی که در لندن ویرایش می‌شود و به شرکت روزنامه اکونومیست با مسئولیت محدود (The Economist Newspaper Limited) تعلق دارد، دفاتر تحریریه اصلی آن در ایالات متحده آمریکا و همچنین در شهرهای بزرگ در قاره اروپا، آسیا و خاورمیانه قرار دارد.[۲][۳] این مجله که به صورت دیجیتال منتشر می‌شود، بر امور جاری، تجارت بین‌المللی، سیاست، فناوری و فرهنگ تمرکز دارد. علاوه بر این تمرکز برجسته این هفته‌نامه بر تحلیل تفسیری نسبت به گزارش‌های اصلی و روزنامه‌نگاری داده‌ها است که مورد انتقاد و تحسین نیز قرار می‌گیرد.

اکونومیست در ۱۸۴۳ توسط جیمز ویلسن اقتصاددان اسکاتلندی تأسیس شد و به منظور جلب حمایت از لغو قوانین ذرت بریتانیا (۱۸۱۵–۱۸۴۶) منتشر گردید.[۴]

سازمان

[ویرایش]

سهامداران

[ویرایش]
شهر وست‌مینستر اسمیتسون پلازا، که قبلاً به عنوان ساختمان اکونومیست شناخته می‌شد، تا سال ۲۰۱۷ به عنوان دفتر مرکزی روزنامه در خیابان سنت جیمز وجود داشت.

شرکت پیرسون ۵۰ درصد سهام اکونومیست را به وسیله فایننشال تایمز در اختیار داشت. در اوت ۲۰۱۵ پیرسون سهم خود را در اکونومیست فروخت. خانواده آنیلی صاحب کمپانی اکسور ۲۸۷ میلیون پوند برای افزایش سهام خود از ۴٫۷٪ به ۴۳٫۴٪ پرداخت کرد حال آنکه اکونومیست ۱۸۲ میلیون پوند از موجودی ۵٫۰۴ میلیون سهام را پرداخت نمود و این سهام بین سهامداران تقسیم شد. سهامداران فعلی به‌طور رسمی توسط یک هیئت مدیره ویرایشگر را منصوب می‌کنند و بدون اجازه این هیئت نمی‌توان ویرایشگر را حذف کرد. اکونومیست با مسئولیت محدود شرکت تابعه گروه اکونومیست است. ایولین دو روچیلد از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۹ رئیس این شرکت بود.

اگرچه «اکونومیست» دامنه جهانی دارد، با این‌حال حدود دو سوم از ۷۵ کارمند روزنامه‌نگار آن در ناحیه لندن مستقر هستند. با این حال، به دلیل اینکه نیمی از مشترکان اکونومیست در ایالات متحده هستند، «اکونومیست» دفاتر تحریریه اصلی و فعالیت‌های اساسی خود را در نیویورک، لس آنجلس، شیکاگو، و واشینگتن، دی.سی. انجام می‌دهد.[۵][۶]

منابع

[ویرایش]
  1. «مجله اکونومیست». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۹.
  2. «The Economist Is a Newspaper, Even Though It Doesn't Look Like One». Observer (به انگلیسی). ۲۰۱۳-۰۹-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۰۹.
  3. Peters، Jeremy W. (۲۰۱۰-۰۸-۰۹). «The Economist Tends Its Sophisticate Garden» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۰۹.
  4. Cheryl Schonhardt-Bailey (ژانویه ۳۰, ۲۰۰۷). «From the Corn Laws to Your Mailbox». The MIT Press.
  5. "'Economist' Magazine Wins American Readers". NPR. 8 March 2006. Archived from the original on 5 May 2007. Retrieved 27 December 2006.
  6. "Locations of The Economist in the United States". www.economistgroup.com. Archived from the original on 10 April 2020. Retrieved 10 March 2020.