مسافر بن ابراهیم دوم - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بخشی از مجموعه مقالات تاریخ طبرستان و دیلم |
گرگان • طبرستان • گیلان • تالش |
مسافر بن ابراهیم دوم (درگذشته ۱۰۶۲) آخرین فرمانروای سالاری (۱۰۵۰–۱۰۶۲) بود. وی فرزند ابراهیم دوم بن مرزبان دوم و برادر جستان دوم بن ابراهیم دوم بود. دربارهٔ او اطلاعات زیادی در دست نیست. در سال ۱۰۶۲ میلادی، طغرل حاکم سلجوقی به سمت طارم پایتخت مسافر حرکت کرد و در آنجا باعث شد که مسافر وی را به رسمیت بشناسد و صدهزار دینار خراج به وی بپردازد. اندکی پس از آن، اسماعیلیان طارم را تصرف کردند و مسافر را کشتند و به سلطنت سالاریان پایان دادند.
منابع
[ویرایش]- Madelung, W. (1975). "The Minor Dynasties of Northern Iran". In Frye, R.N. (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 198–249. ISBN 978-0-521-20093-6.