میرصدرالاسلام ترشیزی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
میر صدرالاسلام ترشیزی؛ نام شاعری اهل کاشمر بوده است. از زندگی و آثار او اطلاعی در دست نیست. مؤلف تذکرهٔ هفت اقلیم مینویسد: وی به صنعت فراست و کتابت، اتّصاف داشته، همواره تخم جود و احسان در زمین دل طوایف انسان میکاشت، تا رایت رحلت به جهان باقی برافراشت. آنچه از نتایج طبعش استماع افتاده، این است:
بهشت آن جاست که آزاری نباشد | کسی را با کسی کاری نباشد | |
رضای دوست میخواهی چنان باش | که باری بر دل یاری نباشد |
منابع
[ویرایش]- ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴)، ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب، ص. ۲۹۶