French
Deutschمیگ-۱۷ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| میکویان-گورویچ میگ-۱۷ | |
|---|---|
 | |
| میگ-۱۷ بازسازی شده با نشان نیروی هوایی لهستان | |
| کاربری | هواپیمای جنگنده |
| کشور سازنده | شوروی |
| تولیدکننده | میکویان |
| نخستین پرواز | ۱۴ ژانویه ۱۹۵۰ |
| معرفی‌شده در | اکتبر ۱۹۵۲ |
| وضعیت | کره شمالی، مالی، تانزانیا |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی شوروی |
| تعداد ساخته‌شده | ۱۰٬۸۲۴ |
| توسعه‌یافته از | میگ-۱۵ |
| گونه‌ها | لیم-۶ جی-۵ |
میکویان-گورویچ میگ-۱۷ (روسی: Микоян и Гуревич МиГ-17) (نام ناتو: فرسکو) (در چین: شن یانگ جی-۵)[۱] یک جت پرسرعت مادون صوت است که در اتحاد جماهیر شوروی از ۱۹۵۲ تولید می‌شد و توسط بسیاری از نیروهای هوایی دنیا استفاده می‌شد. میگ-۱۷ تحت امتیاز در چین با نام شنیانگ جی-۵ و در لهستان با نام لیم-۶ تولید شد. میگ-۱۷ هنوز توسط نیروی هوایی کره شمالی مورد استفاده قرار می‌گیرد و شاهد نبردهای فراوان در خاورمیانه و آسیا بوده است.
میگ-۱۷ یک تغییر پیشرفته از هواپیمای میگ-۱۵ بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ کره تولید شد. میگ-۱۷ برای آنکه بتواند در جنگ کره مورد استفاده قرار گیرد، بسیار دیر تولید شد؛ لذا اولین بار در سال ۱۹۵۸ در بحران دوم تنگه تایوان مورد استفاده قرار گرفت. در حالی که میگ-۱۷ برای سرنگونی بمب افکن‌های آمریکایی کم سرعت تر طراحی شده بود، زمانی که توسط خلبانان ویتنام شمالی برای مبارزه با جنگنده‌ها و جنگنده بمب افکن‌های آمریکایی در طول جنگ ویتنام، تقریباً یک دهه پس از طراحی اولیه، مورد استفاده قرار گرفت، موفقیت شگفت‌انگیزی را از خود نشان داد.
این امر به دلیل چابکی و مانور بیشتر میگ-۱۷ نسبت به جنگنده‌های اف-۴ فانتوم و اف-۱۰۵ ثاندرچیف آمریکایی بود که در نبردهای هوایی به سرعت بالا و برد دور متمرکز بودند و همچنین به دلیل مسلح بودن میگ-۱۷ به توپ بود. که مدل‌های اولیه اف-۴ فانتوم فاقد آن بودند.[۲]
مشخصات (میگ-۱۷ اف)
[ویرایش]
داده‌ها از Combat Aircraft since 1945,[۳] MiG: Fifty Years of Secret Aircraft Design[۴]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۱
- طول: ۱۱٫۲۶۴ متر (۳۶ فوت ۱۱ اینچ)
- پهنای بال: ۹٫۶۲۸ متر (۳۱ فوت ۷ اینچ)
- ارتفاع: ۳٫۸ متر (۱۲ فوت ۶ اینچ)
- مساحت بال‌ها: ۲۲٫۶ متر مربع (۲۴۳ فوت مربع)
- ماهی‌واره: root: TsAGI S-12; tip: TsAGI SR-11[۵]
- وزن خالی: ۳٬۹۱۹ کیلوگرم (۸٬۶۴۰ پوند) [۶]
- وزن ناخالص: ۵٬۳۴۰ کیلوگرم (۱۱٬۷۷۳ پوند)
- بیشترین وزن برخاست: ۶٬۰۶۹ کیلوگرم (۱۳٬۳۸۰ پوند)
- پیشرانه هواگرد: ۱ عدد afterburning centrifugal-flow turbojet engine Klimov VK-1F، ۲۶٫۵ کیلونیوتن (۶٬۰۰۰ پوند-نیرو) dry, ۳۳٫۸ کیلونیوتن (۷٬۶۰۰ پوند-نیرو) با پس‌سوز
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۱٬۱۰۰ کیلومتر بر ساعت (۶۸۴ مایل بر ساعت؛ ۵۹۴ گره) M0.89 at sea level
- ۱٬۱۴۵ کیلومتر بر ساعت (۷۱۱ مایل بر ساعت؛ ۶۱۸ گره) / M0.93 at ۳٬۰۰۰ متر (۹٬۸۰۰ فوت) with reheat
- بُرد: ۲٬۰۲۰ کیلومتر (۱٬۲۵۵ مایل؛ ۱٬۰۹۱ مایل دریایی) at ۱۲٬۰۰۰ متر (۳۹٬۰۰۰ فوت) with 2 × ۴۰۰ لیتر (۱۱۰ گالون آمریکایی؛ ۸۸ گالون بریتانیایی) drop-tanks
- حداكثر ارتفاع: ۱۶٬۶۰۰ متر (۵۴٬۵۰۰ فوت)
- حد شتاب جی: +۸
- نرخ صعود: ۶۵ متر بر ثانیه (۱۲٬۸۰۰ فوت بر دقیقه)
- بارگیری بال: ۲۶۸٫۵ کیلوگرم بر متر مربع (۵۵٫۰ پوند بر فوت مربع)
- نیرو به وزن: ۰٫۶۳
جنگ‌افزار
- سلاح‌ها
۲ قبضه توپ خودکار کالیبر ۲۳ میلی‌متری نودلمان-ریختر ان.آر-۲۳ (۸۰ گلوله در هر اسلحه، مجموعاً ۱۶۰ گلوله)
- ۱ قبضه توپ خودکار کالیبر ۳۷ میلی‌متری نودلمان ان-۳۷ (۴۰ گلوله در اسلحه)
- آویزگاه‌های حمل سلاح: ۲ آویزگاه خارجی تسلیحات با ظرفیت حداکثر ۵۰۰ کیلوگرم (۱٬۱۰۰ پوند),با مقررات حمل ترکیبی از:
- راکت‌ها: ۲ × UB-16-57 rocket pods for S-5 rockets
- بمب‌ها: ۲ بمب به وزن هر یک ۲۵۰ کیلوگرم (۵۵۰ پوند)
- بعضی از گونه‌ها مجهز به سه توپ نودلمان-ریختر ان.آر-۲۳ و دو موشک هوابه‌هوا کا-۵ بودند[۷][۸]
منابع
[ویرایش]- ↑ Parsch, Andreas and Aleksey V. Martynov. "Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles."Non-U.S. Military Aircraft and Missile Designations, revised 18 January 2008. Retrieved: 30 March 2009.
- ↑ Parsch, Andreas and Aleksey V. Martynov. "Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles: 5.1 "Type" Numbers (1947-1955)." Non-U.S. Military Aircraft and Missile Designations, revised 18 January 2008. Retrieved: 30 March 2009.
- ↑ Wilson 2000, p. 98.
- ↑ Belyakov and Marmain, pp. 172–176.
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.
- ↑ Gunston 1995, p. 193.
- ↑ Goebel, Greg. "The Mikoyan MiG-17." Air Vectors, 1 September 2011. Retrieved: 15 September 2012.
- ↑ Marriott, Leo (30 March 2020). Early Jet Fighters 1944-1954: The Soviet Union and Europe (به انگلیسی). Pen and Sword Aviation. p. 58-64. ISBN 978-1-5267-5396-0. Retrieved 30 August 2023.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mikoyan-Gurevich MiG-17». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در may ۲۰۱۳.
