French
Deutschنقد یهودیت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 | بخش آغازین این مقاله ممکن است به خوبی چکیده‌ای از نکته‌های کلیدی محتوای آن را بیان ندارد. |
| بخشی از مجموعه مقاله‌های |
| نقد دین |
|---|
| دین‌ها |
| پیشوایان دینی |
| متون |
| منتقدان |
| خشونت |
| موضوع‌های مربوط دیگر |
 | در بی‌طرفی این مقاله اختلاف‌نظر وجود دارد. |
نقد یهودیت به انتقاد از آموزه‌ها، متون، قوانین و اعمال دینی یهود اشاره دارد که انتقادهای اولیه از مناقشات بین ادیان مسیحیت و یهودیت سرچشمه می‌گیرد.مناقشات مهم در قرون وسطی موجب انتقادات گسترده‌ای شد. نقدهای مدرن همچنین بازتاب دهنده اختلافات بین شاخه‌ای یهودی، بین یهودیت ارتدوکس، یهودیت محافظه‌کار و یهودیت اصلاح گرا است.
آموزه‌ها و احکام
[ویرایش]خدای شخص‌وار
[ویرایش]باروخ اسپینوزا،[۱] مردخای کاپلان،[۲] و ملحدان برجسته،[۳] یهودیت را مورد انتقاد قرار داده‌اند؛ زیرا الهیات و متون دینی آن خدای شخصی را توصیف می‌کند که با شخصیت‌های مهم (موسی، ابراهیم و غیره) گفتگو می‌کند و با قوم عبری روابط و عهد برقرار می‌کند. اسپینوزا و کاپلان در عوض معتقد بودند که خدا انتزاعی، غیرشخصی، نیرویی از طبیعت است یا خود جهان را می‌سازد.[۱][۲] متکلم و فیلسوف فرانتس رزنتسوایگ پیشنهاد کرد که این دو دیدگاه هر دو معتبر هستند و در یهودیت مکمل یک‌دیگرند.[۴]
افراد برگزیده
[ویرایش]بیشتر شاخه‌های یهودیت، یهودیان را «قوم برگزیده» می‌دانند، به این معنا که نقش ویژه‌ای در «حفظ آیات خدا» دارند[۵] یا برای «تأیید انسانیت مشترک».[۶] این نگرش، برای مثال، در بیانیهٔ سیاست یهودیت اصلاح‌گرا بازتاب شده‌است، که بر این باور است که یهودیان مسئولیت دارند «با همه مردم در ایجاد پادشاهی خدا، برادری جهانی، عدالت، حقیقت و صلح بر روی زمین همکاری کنند».[۷] برخی از سکولارها و منتقدان وابسته به ادیان دیگر ادعا می‌کنند که این مفهوم دلالت بر طرفداری یا برتری نژادی دارد،[۸] مانند برخی از منتقدان یهودی، مانند باروخ اسپینوزا.[۹] برخی از یهودیان مفهوم «انتخاب» را مشکل ساز یا قدیمی می‌دانند،[۱۰] و چنین نگرانی‌هایی منجر به شکل‌گیری یهودیت بازسازی‌گرا شد که بنیانگذار آن، مردخای کاپلان، مفهوم یهودیان را به‌عنوان قوم برگزیده رد کرد و آن را به‌عنوان قوم‌مداری محکوم کرد.[۱۱]
نقد دینی
[ویرایش]انتقادات بین شاخه‌ای
[ویرایش]یهودیت محافظه‌کار توسط برخی از رهبران یهودیت ارتدوکس به‌دلیل عدم پیروی درست از هلاخا (قانون دینی یهود)[۱۲] مورد انتقاد قرار می‌گیرد. همچنین توسط برخی از رهبران یهودیت اصلاح‌گرا به‌دلیل مغایرت با اصول اعضای جوان بالغ خود در مورد مسائلی مانند ازدواج‌های مختلط، تبار پدری، و تعیین همجنس‌گرایان مورد انتقاد قرار می‌گیرد - همه موضوعاتی که یهودیت محافظه‌کار با آنها مخالف است و یهودیت اصلاح‌طلب از آنها حمایت می‌کند.[۱۳] (جنبش محافظه‌کار از آن زمان به سمتی حرکت کرده‌است که به خاخام‌های همجنس‌گرا و «برگزاری مراسم تعهد همجنس‌گرایان» اجازه دهد.[۱۴])
نقد یهودیت سنتی توسط جنبش اصلاحی
[ویرایش]جنبش اصلاحات ناشی از نارضایتی از جنبه‌های مختلف یهودیت سنتی یا یهودیت خاخام، همان‌طور که در بحث‌ها و سایر نوشته‌های سده نوزدهم و اوایل سده بیستم مستند شده‌است، شکل گرفت.[۱۵] لوئیس جیکوبز، خاخام برجسته ماسورتی، مشاجرات بین ارتدکس و جنبش اصلاحات را به شرح زیر توصیف کرد:
«جدال بین ارتدوکس‌ها، که سنت‌گرایان نامیده می‌شدند، و اصلاح‌طلبان شدید بود. ارتدوکس‌ها اصلاحات را به‌عنوان بدعت رتبه‌ای تلقی می‌کردند، چیزی بیش از یک دین راحت که اگر از آن پیروی کنند، یهودیان را به کلی از یهودیت خارج می‌کرد. اصلاح‌طلبان پاسخ دادند که برعکس، خطر بقای یهودیان توسط ارتدوکس‌ها ایجاد شده‌است که از طریق تاریک‌اندیشی خود نتوانسته‌اند ببینند که چالش‌های جدید پیش روی یهودیت باید آگاهانه در زمان حال با آن روبه‌رو شوند، همان‌گونه که یهودیت، هر چند ناخودآگاه، با چالش‌های مشابه در گذشته مواجه شده‌است.»
— لوئیس جیکوبز، «دین یهود: یک همراه»، انتشارات دانشگاه آکسفورد، ص. ۴. (۱۹۹۵)
دیوید آینهورن، خاخام اصلاح‌طلب آمریکایی، یهودیت اصلاح‌گرا را «رهایی» یهودیت می‌نامد:
«در حال حاضر رانتی در یهودیت وجود دارد که زندگی آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و هیچ پوششی، هر چند درخشان، نمی‌تواند آن را ترمیم کند. شری که به تدریج تهدید به خوردگی استخوان و مغز سالم می‌کند، باید به‌طور کامل ریشه‌کن شود، و این فقط می‌تواند انجام شود. اگر به نام و مصلحت دین، هر آنچه را که مفسده و غیرقابل دفاع است، از دایره زندگی دینی خود حذف کنیم و در آینده به‌طور جدی خود را از هر تعهدی نسبت به آن مبری کنیم، به این ترتیب می‌توانیم به رهایی از آن دست یابیم. یهودیت برای خود و فرزندانمان، تا از دور شدن از یهودیت جلوگیری کنیم.»
— دیوید اینهورن، فیلیپسون، دیوید (۱۹۰۷) «جنبش اصلاحی در یهودیت»، مک میلان.
انتقادات یهودیت سنتی شامل انتقاداتی بود که بر این موضوع تأکید می‌کردند که قوانین تورات کاملاً الزام‌آور نیستند؛[۱۶][۱۷] انتقاداتی مبنی بر اینکه بسیاری از مراسم و مناسک ضروری نیست؛[۱۸] انتقاداتی مبنی بر اینکه رهبری خاخامی بیش از حد مستبد است.[۱۹][۲۰] انتقاداتی مبنی بر اینکه خرافات بیش از حد وجود دارد. انتقاداتی مبنی بر اینکه یهودیت سنتی منجر به انزوا از سایر جوامع می‌شود؛[۲۱] و انتقاداتی مبنی بر اینکه یهودیت سنتی بیش از حد بر تبعید تأکید می‌کرد.[۲۲][۲۳]
برخی از این انتقادات در ز مان‌های بسیار قبلی توسط فیلسوف آوریل دا کاستا (۱۵۸۵–۱۶۴۰) پیش‌بینی شده بود که مقامات خاخام و تلمود را به‌دلیل عدم اعتبار و معنویت مورد انتقاد قرار داد.[۲۴]
انتقاد از سوی مسیحیت
[ویرایش]انتقاد پولس از یهودیت
[ویرایش]پولس یهودیان را به‌خاطر ناتوانی آنها در باور اینکه عیسی مسیحا است (رومیان ۹:۳۰–۱۰:۱۳) و به‌دلیل دیدگاه آنها در مورد موقعیت مطلوب و عدم برابری با غیریهودیان مورد انتقاد قرار می‌دهد (رومیان ۳:۲۷).[۲۵] در رومیان ۷–۱۲، یکی از انتقادات پولس به یهودیت این است که دینی است که به‌جای ایمان، بر اساس قانون استوار است. در بسیاری از تفاسیر از این انتقاد که قبل از اواسط سده بیستم انجام شد، یهودیت اساساً به‌دلیل گناه خود عدالت‌خواهی ناقص بود.[۲۶] این موضوع به‌دلیل تفاوت در نسخه‌های یهودیت موجود در آن زمان پیچیده شده‌است. برخی از پژوهشگران استدلال می‌کنند که نقد پولس از یهودیت درست است، برخی دیگر معتقدند که انتقاد پولس متوجه یهودیت هلنیستی است، اشکالی که پولس بیشتر با آن آشنا بود.[۲۷] به‌جای یهودیت خاخام، که از خط ستیزه‌جویانه یهودیت که پولس قبل از تبدیل شدن به دین خود پذیرفته بود اجتناب کرد.[۲۸] همچنین این سؤال وجود دارد که پولس چه کسی را مورد خطاب قرار می‌دهد. پولس خود را رسولی برای غیریهودیان می‌دانست و مشخص نیست که آیا متن رومیان به پیروان یهودی عیسی (همانند پولس) خطاب شده بود، به غیریهودیان یا هر دو.[۲۹] اگر پایبندی به شریعت یهود شرط رستگاری بود، آنگاه رستگاری برای غیریهودیان بدون گرویدن به یهودیت انکار می‌شد.[۳۰] کریستر استندال نیز در همین راستا استدلال می‌کند که به‌گفته پولس، رد یهودیت از عیسی به‌عنوان یک نجات دهنده، چیزی است که امکان رستگاری غیریهودیان را فراهم می‌کند، که این رد بخشی از نقشه کلی خداست، و اسرائیل نیز نجات خواهد یافت. (مطابق Romans 11:26–27).[۳۱][۳۲] برخی از پژوهشگران استدلال می‌کنند که موضوع اساسی انتقاد پولس از یهودیت به درک او از رابطه یهودیت با قوانین یهود بستگی دارد. E. P. Sanders، برای مثال، استدلال می‌کند که دیدگاه بسیاری از پژوهشگران عهد جدید از مسیحیان فردریش وبر در مورد[۳۳] نشان‌دهندهٔ کاریکاتوری از یهودیت است و این تفسیر از انتقاد پولس به‌دلیل درک نادرست از اصول یهودیت ناقص است.[۳۴] تفسیر سندرز بیان می‌کند که یهودیت به بهترین وجه به‌عنوان یک «نامیسم عهدی» شناخته می‌شود، که در آن فیض خدا داده شده و در عهد تأیید شده‌است، که پاسخ مناسب زندگی در محدوده‌های تعیین شده برای حفظ رابطه است.[۳۵] جیمز دان با دیدگاه سندرز موافق است که پل از یهودیت به‌دلیل ادعای این که رستگاری از پایبندی به شریعت یا انجام کارهای خوب ناشی می‌شود، انتقاد نمی‌کرد، زیرا اینها اصول یهودیت نیستند، اما علیه سندرز استدلال می‌کند که انتقاد پل از یهودیت نشان‌دهندهٔ رد شکل «بیگانه هراسی» و قوم‌گرایانه یهودیت که پولس قبلاً به آن تعلق داشت:[۳۶] انتقاد واقعی پولس از یهودیت و یهودیان، عدالت خودساخته یهودیت نبود، بلکه آن چیزی بود که برخی آن را «امپریالیسم فرهنگی» یا «غرور قومی» نامیدند. دان استدلال می‌کند که پولس موضع خود را خیانت به یهودیت نمی‌داند، بلکه،
پولس به روشی که یهودیان زمان او به اعمال یا شریعت به‌عنوان مرزی می‌نگریستند حمله می‌کند که مشخص می‌کند چه کسی «در» قوم خداست و چه کسی نیست. او به مفهوم باریک، نژادی، قومی و جغرافیایی تعریف شده آنها از قوم خدا حمله می‌کند و در جای خود، شکل «بازتر»، فراگیرتر یهودیت (بر اساس ایمان به مسیح) را ارائه می‌دهد؛ بنابراین، انتقاد پولس از یهودیت، به‌طور دقیق‌تر، انتقادی بود از رشته بیگانه‌هراسی یهودیت، که خود پولس قبلاً به آن تعلق داشت. [...] پولس در واقع در حال تبدیل شدن از یهودیت بسته به یهودیت باز بود.[۳۷]
استدلال مشابهی توسط جورج اسمیگا ارائه شده‌است، که ادعا می‌کند که انتقاد یهودیت در عهد جدید به بهترین وجه به‌عنوان انواع بحث‌های مذهبی درک می‌شود که به‌عنوان دعوت به تغییر دین به‌جای انتقاد به معنای استفاده رایج در نظر گرفته شده‌است.[۳۸]
در مورد مرگ عیسی
[ویرایش]این ایده که یهودیت و یهودیان در مجموع مسئول مرگ عیسی هستند، که اغلب در این ادعا که «یهودیان عیسی را کشتند» نشان داده می‌شود، در نوشته‌های ضدیهودی برجسته است. این در ابتدا توسط پولس در عهد جدید بیان شد (1 Thes. 2:14–15).[۳۹] کلیسای کاتولیک روم با صدور اعلامیه‌ای تحت عنوان Nostra aetate در سال ۱۹۶۵ رسماً از همدستی طولانی مدت خود در یهودی‌ستیزی انکار کرد که این تصور را که قوم یهود برای مرگ عیسی گناه دارند را رد کرد.
انتقاد از سوی اسلام
[ویرایش]در مجادله قرآنی علیه یهودیان جایگاه برجسته‌ای به مفهوم دین ابراهیم داده شده‌است. قرآن مسلمانان را نه یهودی و نه مسیحی معرفی می‌کند، بلکه پیروان ابراهیم معرفی می‌کند که از نظر جسمانی پدر یهودیان و اعراب بوده و قبل از نزول تورات می‌زیسته‌است. قرآن برای اینکه نشان دهد دین یهودیان دین پاک ابراهیم نیست، ماجرای گوساله‌پرستی را ذکر می‌کند و استدلال می‌کند که یهودیان به بخشی از وحی که به آنها داده شده اعتقاد ندارند و آنها رباخواری نشان‌دهندهٔ دنیاپرستی و نافرمانی آنان از خداست. علاوه بر این، قرآن ادعا می‌کند که آنچه را که خداوند نازل نکرده‌است به خداوند نسبت می‌دهند. بر اساس قرآن، یهودیان شخصیتی به نام عزیر را به‌عنوان «پسر خدا» تجلیل کردند (به بیانات قرآنی در مورد تعالی تصور شده یهودی مراجعه کنید). شخصیت عزرا، که تصور می‌شود همان شخصیتی است که قرآن به آن اشاره کرده‌است (البته بدون هیچ مدرکی که نشان دهد عزرا و عزیر یک شخص هستند) در آثار پژوهشگر مسلمان اندلسی بعدی ابن حزم اهمیت یافت. صراحتاً عزرا را متهم کرد که دروغگو و بدعت گذار است که جعل کرده و در متن کتاب مقدس الحاقات را اضافه کرده‌است. ابن حزم در مناظره خود با یهودیت فهرستی از مواردی را که نادرستی و تناقضات زمانی و جغرافیایی می‌گفت ارائه کرد. محالات کلامی (عبارات انسانی، داستان‌های زنا و فحشا و نسبت دادن گناهان به پیامبران) و نیز عدم نقل موثق (تواتور) متن.[۴۰][۴۱] هریبرت بوسه می‌نویسد: «تنها توضیح این فرضیه است که محمد، در تب و تاب بحث، می‌خواست یهودیان را به عقاید بدعت‌آمیز متهم کند که همتراز با بدعت آموزه مسیحی است که ماهیت الهی عیسی را تعلیم می‌دهد. می‌توانست از احترام بالایی که عزرا در یهودیت اعطا شده‌است، استفاده کند.»[۴۲]
نقد فلسفی
[ویرایش]نقد فلسفی یهودیت یا بخشی از نقد دینی به‌طور کلی است یا به‌طور خاص بر جنبه‌های منحصر به فرد دین یهود متمرکز است. امانوئل کانت نمونه‌ای از دومی است. کانت معتقد بود که یهودیت از طریق الزام بیرونی به اطاعت از قوانین اخلاقی، داشتن تمرکز سکولار و عدم توجه به جاودانگی، از «اجرای معیارهای اساسی [یک] دین» شکست می‌خورد.[۴۳]
آداب و رسوم
[ویرایش]شچیتا (ذبح شحیطه)
[ویرایش]ذبح شحیطه از لحاظ تاریخی انتقاد غیریهودیان را به‌دلیل غیرانسانی بودن و غیربهداشتی بودن،[۴۴] تا حدی به‌عنوان یک اقدام ضدیهودی که خوردن گوشت ذبح شده به‌صورت آیینی باعث انحطاط،[۴۵] و تا حدی به‌دلیل انگیزه اقتصادی برای حذف یهودیان از صنعت گوشت شده‌است، برانگیخته است.[۴۶] اما گاهی این انتقادات متوجه یهودیت به‌عنوان یک دین بود. در سال ۱۸۹۳، حامیان حیوانات علیه ذبح شحیطه در آبردین تلاش کردند ظلم را با اعمال مذهبی یهودیان مرتبط کنند.[۴۷] در دهه ۱۹۲۰، منتقدان لهستانی ذبح شحیطه ادعا کردند که این عمل در واقع هیچ مبنایی در کتاب مقدس ندارد.[۴۸] در مقابل، مقامات یهود استدلال می‌کنند که روش‌های ذبح مستقیماً بر پایه (Deut. 12:21) است و «این قوانین برای یهودیان امروز الزام‌آور است».[۴۹]
اخیراً، ذبح شحیطه انتقاد برخی از گروه‌های مرتبط با رفاه حیوانات را به خود جلب کرده‌است، که معتقدند عدم وجود هر نوع بیهوشی یا خیره‌کننده قبل از قطع رگ گردن حیوان باعث درد و رنج غیرضروری می‌شود. در سال ۲۰۰۸، اتاق دامپزشکان فدرال آلمان، درخواست‌هایی برای لغو ذبح شحیطه مطرح کرد،[۵۰] و در سال ۲۰۰۱ توسط حزب برای حیوانات در پارلمان هلند.[۵۱] در هر دو واقعه، گروه‌های یهودی پاسخ دادند که این انتقادها حمله به مذهب آنها بود.[۵۲][۵۳]
حامیان ذبح شحیطه مخالفت می‌کنند که یهودیت دقیقاً به این دلیل که انسانی تلقی می‌شود به این عمل نیاز دارد.[۵۴] پژوهش‌های انجام شده توسط تمپل گراندین و جو ام. ریگنشتاین نشان می‌دهد که با تمرین صحیح با سیستم‌های مهار مناسب، ذبح شحیطه درد و رنج کمی را به همراه دارد و اشاره می‌کند که واکنش‌های رفتاری به برش ایجاد شده در طی ذبح شحیطه کمتر از واکنش‌های رفتاری به صداهایی مانند صدا دادن است. یا خش خش، وارونگی یا فشار در حین مهار.[۵۵]
بریت میلا (آیین ختنه)
[ویرایش]رویه یهودیان بریت میلا یا ختنه کردن نوزادان پسر، هم در دوران باستان و هم در دوران مدرن به‌عنوان «دردناک» و «بی‌رحمانه» یا مساوی با ختنه کردن تناسلی مورد حمله قرار گرفته‌است.[۵۶]
فرهنگ هلنیستی ختنه را نفرت‌انگیز می‌دانست: ختنه به‌عنوان یک ناهنجاری جسمی تلقی می‌شد و مردان ختنه‌شده از شرکت در بازی‌های المپیک منع می‌شدند.[۵۷] برخی از یهودیان هلنیستی بازسازی پیش‌پوست را انجام می‌دادند[۵۸][۵۹] در امپراتوری روم، ختنه به‌عنوان یک رسم وحشیانه و نفرت‌انگیز تلقی می‌شد.
طبق تلمود، کنسول تیتوس فلاویوس کلمنس در سال ۹۵ میلادی به‌دلیل ختنه کردن خود و گرویدن به یهودیت توسط سنای روم به اعدام محکوم شد. امپراتور هادریان (۱۱۷–۱۳۸) ختنه را ممنوع کرد.[۶۰] پولس احساسات مشابهی را در مورد ختنه ابراز کرد و در فیلیپیان ۳ آن را «مثله کردن» نامید.[۶۱]
عدم رعایت تمام مناسک (دین داری گزینشی)
[ویرایش]به عنوان مثال در دین یهودیت حجاب سرسختی وجود دارد که اغلب توسط یهودیان رعایت نمیشود ، در کتاب مقدّس یهودیان، موارد متعدّدی یافت می شود که به طور صریح و یا ضمنی، حجاب و پوشش زن و مسائل مربوط به آن، مورد تأیید قرار گرفته است. در برخی از آنها لفظ «چادر» و «برقع» به کار رفته است که نشانگر کیفیت پوشش زنان آن عصر است.ئاینک به پاره ای از آن موارد اشاره می گردد.
در «سِفْر پیدایش» تورات، چنین می خوانیم: و رفقه، چشمان خود را بلند کرد و اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمد. زیرا که از خادم پرسید:«این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید؟». و خادم گفت: «آقای من است». پس بُرقعِ خود را گرفته، خود را پوشانید.[۶۲]
در «تورات» آمده است: «متاع مرد، بر زن روا نباشد و مرد، لباس زن نپوشد؛ زیرا هر که این کُند، مکروه یهوه (خدای تو) است».[۶۳]
نزول عذاب در اثر آرایش دختران یهود برای بیگانگان
[ویرایش]در «تورات» می خوانیم:«و خداوند می گوید از این جهت که دختران صهیون متکبّرند و با گردن افراشته و غمزات چشم، راه می روند و به ناز می خرام اند و به پاهای خویش، خلخال ها را به صدا می آورند * بنابراین، خداوند فَرقِ سر دختران صهیون را کَلْ خواهد ساخت و خداوند، عورت ایشان را برهنه خواهد نمود * و در آن روز، خداوند زینت خلخال ها و پیشانی بندها و هلال ها را دور خواهد کرد*و گوشوارها و دستبندها و روبندها* و دستارها و زنجیرها و کمربندها و عطردان ها و تعویذها را* و انگشترها و حلقه های بینی را * و رداها و شال ها و کیسه ها را * و آینه ها و کتان های نازک و عمامه ها و بُرقع ها را * و واقع می شود که: به عوض عطریات، عفونت خواهد شد و به عوض کمربند، ریسمان و به عوض موهای بافته، کَلی و به عوض سینه بند، زنّار پلاس و به عوض زیبایی، سوختگی خواهد بود * مردانت به شمشیر و شجاعانت در جنگ خواهند افتاد * و دروازه های وی، ناله و ماتم خواهند کرد و او خراب شده، بر زمین خواهد نشست».[۶۴]
در تورات، از چادر و برقع و روبنده ای که زنان با آن، سر و صورت و اندام خویش را می پوشانده اند، صریحاً نام برده شده است، که نشانگر کیفیت پوشش زنان است.
برای نمونه در کتاب «روت» می خوانیم: «بوعز گفت: زنهار کسی نفهمد که این زن به خرمن آمده است. و گفت: چادری که بر توست، بیاور و بگیر. پس آن را بگرفت و او شش کیل جو پیموده بر وی گذارد و به شهر رفت»[۶۵]
در مورد عروس یهودا می خوانیم: «پس رخت بیوگی را از خویشتن بیرون کرد. بُرقعی به رو کشید و خود را در چادری پوشید و به دروازه عینایم که در راه تمنه است، بنشست».[۶۶]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Nadler, Steven (2001). Spinoza: a life. Cambridge University Press. pp. 66–72, 135–136, 145–146, 274–281. ISBN 0-521-00293-1.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Kertzer, Morris N. (1999) "What is a Jew?" in Introduction to Judaism: A Source Book (Stephen J. Einstein, Lydia Kukoff, Eds.), Union for Reform Judaism, 1999, p. 243
- ↑ Dawkins, Richard (2006). The God delusion. Houghton Mifflin Harcourt. pp. 37, 245. ISBN 0-618-68000-4.
- ↑ Oppenheim, Michael D. (1997). Speaking/writing of God: Jewish philosophical reflections. SUNY press. p. 107.
- ↑ Wilhoit, Francis M. (1979). The quest for equality in freedom. Transaction Publishers. p. 13. ISBN 0-87855-240-5.
- ↑ Goodheart, Eugene (2004). Confessions of a secular Jew: a memoir. Transaction Publishers. pp. xv–xvi, 83. ISBN 0-7658-0599-5.
- ↑ "The Guiding Principles of Reform Judaism, Columbus, Ohio, 1937". Archived from the original on 2005-12-17.
- ↑ Wistrich, Robert S. (1999). Demonizing the other: antisemitism, racism & xenophobia. Taylor & Francis, 1999. p. 6. ISBN 9057024977.
- ↑ * Eliezer Schwied (2007) "Does the Idea of Jewish Election Have Any Meaning after the Holocaust?". In Wrestling with God: Jewish theological responses during and after the Holocaust, Steven T. Katz, Shlomo Biderman (Eds.); Oxford University Press, p. 233.
- Gürkan, S. Leyla (2008). The Jews as a Chosen People: Tradition and Transformation. Taylor & Francis. pp. 49–55. ISBN 978-0-415-46607-3.
- ↑ Dennis Prager; Joseph Telushkin (2003). Why the Jews?: the reason for antisemitism. Touchstone. p. 27. ISBN 0-7432-4620-9.
- ↑ Writers such as Israel Shahak have noted that for all the claims that any criticism of Judaism is "anti-Semitic", Judaism's own texts have portions which treat non-Jews differently.
- Hertzberg, Arthur (1998). Judaism. Simon and Schuster. pp. 56–57. ISBN 0-684-85265-9.
- Pasachoff, Naomi E. (2005). A concise history of the Jewish people. Rowman & Littlefield. p. 276. ISBN 0-7425-4366-8.
- ↑ «Moment Magazine - Features». web.archive.org. ۲۰۰۶-۰۱-۰۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژانویه ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۲.
- ↑ Joe Berkofsky, "Death of Conservative Judaism? Reform leader’s swipe sparks angry rebuttals", J. The Jewish News of Northern California, March 5, 2004.
- ↑ Goodstein، Laurie (۲۰۰۶-۱۲-۰۷). «Conservative Jews Allow Gay Rabbis and Unions» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۲.
- ↑ Shmueli, Efraim (1990) Seven Jewish cultures: a reinterpretation of Jewish history and thought Cambridge University Press, p. 123, 167-168, 172-174, 177, 261.
- ↑ Shmueli, Efraim (1990) Seven Jewish cultures: a reinterpretation of Jewish history and thought Cambridge University Press, p. 123, 167-168, 172-174, 177, 261.
- ↑ * "Abraham Geiger … stressed the belief in progress: the Bible and Talmud represent an early, primitive stage in a revelation that is still continuing. Many traditional ceremonies (such as circumcision) are distressing to modern sensibility or incompatible with modern life... Geiger become increasingly convinced of the need to 'dethrone the Talmud'... " - De Lange, Nicholas (2000), An introduction to Judaism, Cambridge University Press, p. 73
- "According to [Mordecai] Kaplan, the Jewish heritage, including the belief in God, must be reinterpreted so that it will be consistent with the intellectual outlook of the twentieth century. The Torah, which is Jewish civilization in practice, must be given a new functional interpretation." - Scult, Mel (1993) Judaism faces the twentieth century: a biography of Mordecai M. Kaplan, Wayne State University Press, p. 341.
- "Israel drew within herself, shunned the world, and lived apart. In her seclusion, her religion became her all. The interpretation of the Law and the construction put upon the commandments tended toward the upholding of the letter rather than the spirit. … Reform was born to protect the spirit of the Law, to place the spirit above the letter, to make the latter subservient to the former.... The abolition of those forms and ceremonies that were not conducive to proper living, or that had, by reason of altered environment, become meaningless, was of the highest importance to the spiritual welfare of Israel." - Stern, Myer (1895), The rise and progress of reform Judaism: , Harvard University, p. 5.
- ↑ * "Reform Judaism rejected the concept of Divine revelation, and … the law is considered instructional and inspirational, but not binding, … and by eliminating many ritual practices..." - Dosick, Wayne D. (1995), Living Judaism: the complete guide to Jewish belief, tradition, and practice, HarperCollins, p. 62.
- "Reform Judaism first took hold in Germany in the early nineteenth century. This tradition asserts that many of the ritualistic practices and dogmas of the past are outmoded..... Reform Jews assumed a prerogative to choose which Biblical laws were worthy of their allegiance, and which were not.... Orthodox Jews adhere to a literal interpretation of the Hebrew Bible and continue to observe all the traditional Jewish laws... Conservative Jews … were … less likely than the Orthodox to accept the infallibility of sacred texts asserting that 'the divine origin of Jewish law … [was subject] to human development and application'". - Berger, Ronald J. (2002), Fathoming the Holocaust: a social problems approach, Aldine Transaction, p. 179-180.
- "We hold that all such Mosaic and rabbinical laws as regulate diet, priestly purity, and dress originated in ages and under the influence of ideas entirely foreign to our present mental and spiritual state. They fail to impress the modern Jew with a spirit of priestly holiness; their observance in our days is apt rather to obstruct than to further modern spiritual elevation." - Pittsburgh Platform, section 4.
- "...in the view of rabbinical Judaism every command of the written law in the Pentateuch (Torah sh'bikthab), and of the oral law (Torah sh'b'al peh), as codified in the Shulchan Aruk, is equally binding. The ceremonial law has equal potency with the religious and moral commands. Reform Judaism, on the other hand, claims that a distinction must be made between the universal precepts of religion and morality and the enactments arising from the circumstances and conditions of special times and places. Customs and ceremonies must change with the varying needs of different generations. Successive ages have their individual requirements for the satisfaction of the religious nature. No ceremonial law can be eternally binding. " - Philipson, David (1907) The Reform Movement in Judaism, Macmillan (reprinted by University of California, 2007), p. 5-6.
- ↑ Shmueli, Efraim (1990) Seven Jewish cultures: a reinterpretation of Jewish history and thought Cambridge University Press, p. 123, 167-168, 172-174, 177, 261.
- ↑ * ".. the immense authoritarian power of the orthodox Rabbis and Hasidic Zadikkim in the traditionalist communities … As a result, there was open conflict between the rebellious youth .. and the religious establishment.... This was the context in which a virulent 'anti-clericalism' developed among progressive Jewish intellectuals, leaving countless evidence in the shape of polemical articles, autobiographical works, and imaginative literature." - Lowy, Michael (1992), Redemption and utopia: Jewish libertarian thought in Central Europe: a study in elective affinity, Stanford University Press, p. 45.
- "[Reform Judaism was] founded as a response by Jewish laity to the perceived authoritarian rigidity of traditional or Orthodox Judaism and its rabbis." - Palmer-Fernández, Gabriel (2004), The encyclopedia of religion and war, Routledge, p. 253.
- "Mosaism and rabbinic Judaism were appropriate for earlier ages, [Kohler] argued. But the age of man's maturity called for freedom from the letter, from blind authority, 'from all restriction which curb the minds and encroach upon the hearts'. The contemporary Jew had 'outgrown the guiding strings … of infancy'; he was ready to walk on his own. What he required was not law, but a 'living Judaism', both enlightened and pious, appealing to reason and emotion." - Meyer, Michael A. (1995) Response to modernity: a history of the Reform Movement in Judaism, Wayne State University Press, p. 267.
- "There is a fatal split among Jews, first, because religious tenets and institutions have been kept forcibly on a level of a vanished era, and not permeated with the divine breath of refreshing life, while life itself hurried forward stormily; and secondly, because the religious leaders, lacking all knowledge of the world and of men, dreamed of other times and conditions, and held themselves aloof from the life of the new generation - hence resulted a superficial rationalism, inimical to all positive and historical faith, side by side with a rigid, unreasoning formalism". - Philipson, David (1907) The Reform Movement in Judaism, Macmillan (reprinted by University of California, 2007), (quoting Abraham Kohn, rabbi of Hohemems in Tirol); p. 93-95.
- ↑ * "Emancipation implied the breakdown of the Jews' millennial social and cultural isolation … It was said for the first time in European history the Jews could participate in non-Jewish culture without the stigma of apostacy". Mendes-Flohr, Paul R. (1995). The Jew in the modern world: a documentary history. Oxford University Press US. p. 155. ISBN 0-19-507453-X.
- "Sociologically, the way of life of halakhic Judaism vouchsafed Jewry to an unambiguously distinct … identity - an identity that was the source of a profound discomfort to those Jews who sought cultural, social, and political integration in the Gentile community in which they lived." - The Jew in the modern world: a documentary history Paul R. Mendes-Flohr (Ed.), p. 156
- ↑ Shmueli, Efraim (1990) Seven Jewish cultures: a reinterpretation of Jewish history and thought Cambridge University Press, p. 123, 167-168, 172-174, 177, 261.
- ↑ * " We recognize, in the modern era of universal culture of heart and intellect, the approaching of the realization of Israels great Messianic hope for the establishment of the kingdom of truth, justice, and peace among all men. We consider ourselves no longer a nation, but a religious community, and therefore expect neither a return to Palestine, nor a sacrificial worship under the sons of Aaron, nor the restoration of any of the laws concerning the Jewish state." - Pittsburgh Platform
- ↑ Nadler, Steven (2001). Spinoza: a life. Cambridge University Press. pp. 66–72, 135–136, 145–146, 274–281. ISBN 0-521-00293-1.
- ↑ E. P. Sanders, Paul the Law and Jewish People, Fortress Press, p.154
- ↑ Zetterholm, Magnus (2009). Approaches to Paul: A Student's Guide to Recent Scholarship. Fortress Press. pp. 4–8, 98–105. ISBN 978-0-8006-6337-7.
- ↑ Sanders, E. P. (1977). Paul and Palestinian Judaism: A Comparison of Patterns of Religion. Fortress Press. pp. 4, 8, 549. ISBN 0-8006-0499-7.
- ↑ Hacker, Klaus (2003). "Paul's Life". The Cambridge Companion to St. Paul. Cambridge University Press: 23, 28. ISBN 0-521-78155-8.
- ↑ Zetterholm, Magnus (2009). Approaches to Paul: A Student's Guide to Recent Scholarship. Fortress Press. pp. 4–8, 98–105. ISBN 978-0-8006-6337-7.
- ↑ Sanders, E. P. (1983). Paul the Law, and the Jewish People. Fortress Press. p. 159. ISBN 0-8006-1878-5.
- ↑ Zetterholm, Magnus (2009). Approaches to Paul: A Student's Guide to Recent Scholarship. Fortress Press. pp. 4–8, 98–105. ISBN 978-0-8006-6337-7.
- ↑ Sanders, E. P. (1983). Paul the Law, and the Jewish People. Fortress Press. p. 159. ISBN 0-8006-1878-5.
- ↑ Zetterholm, Magnus (2009). Approaches to Paul: A Student's Guide to Recent Scholarship. Fortress Press. pp. 4–8, 98–105. ISBN 978-0-8006-6337-7.
- ↑ Gorman, Michael J. (2004). Apostle of the crucified Lord: a theological introduction to Paul and his letters. pp. 19–20. ISBN 0-8028-3934-7.
- ↑ Horrell, David G. (2002). "Paul". The Biblical World. Routledge. 2: 273–5. ISBN 0-415-16105-3.
- ↑ Gorman, Michael J. (2004). Apostle of the crucified Lord: a theological introduction to Paul and his letters. pp. 19–20. ISBN 0-8028-3934-7.
- ↑ Horrell, David G. (2002). "Paul". The Biblical World. Routledge. 2: 273–5. ISBN 0-415-16105-3.
- ↑ Smiga, George M. (1992). Pain and polemic: anti-Judaism in the Gospels. Paulist Press. pp. 18–21. ISBN 0-8091-3355-5.
Pain and polemic: anti-Judaism in the Gospels George M. Smiga Paulist Press.
- ↑ * Sanders, E. P. (1999). "Reflections on Anti-Judaism in the New Testament and in Christianity". In Farmer, William Reuben (ed.). Anti-Judaism and the Gospels. Continuum International Publishing Group. pp. 272–276.
- Klinghoffer, David (2006). Why the Jews Rejected Jesus: The Turning Point in Western History. Random House, Inc. pp. 2–3. ISBN 0-385-51022-5.
- Theissen, Gerd (1998). The historical Jesus: a comprehensive guide. Fortress Press. p. 440. ISBN 0-8006-3122-6.
- ↑ Encyclopedia of Islam, Uzayr
- ↑ Hava Lazarus-Yafeh, Tahrif, Encyclopedia of Islam
- ↑ Busse, Heribert. Islam, Judaism, and Christianity: theological and historical affiliations, Princeton series on the Middle East, Markus Wiener Publishers, 1998, p. 57.
- ↑ Manfred H. Vogel (2008). "Kant, Immanuel". Virtual Jewish Library.
- ↑ Melzer, Emanuel (1997). No way out: the politics of Polish Jewry, 1935–1939. Hebrew Union College Press. pp. 81–90. ISBN 0-87820-418-0.
- ↑ Poliakov, Léon (1968). The History of Anti-semitism: From Voltaire to Wagner. University of Pennsylvania Press. p. 153. ISBN 0-8122-3766-8.
- ↑ Melzer, Emanuel (1997). No way out: the politics of Polish Jewry, 1935–1939. Hebrew Union College Press. pp. 81–90. ISBN 0-87820-418-0.
- ↑ Collins, Kenneth (November 2010). "A Community on Trial: The Aberdeen Shechita Case, 1893". Journal of Scottish Historical Studies. 30 (2): 75. doi:10.3366/jshs.2010.0103.
- ↑ Melzer, Emanuel (1997). No way out: the politics of Polish Jewry, 1935–1939. Hebrew Union College Press. pp. 81–90. ISBN 0-87820-418-0.
- ↑ Chabad.org
- ↑ "Halal, Kosher Slaughter Unacceptable, say German Vets". Deutsche Welle. 10 July 2008.
- ↑ Runyan, Tamar (May 5, 2011). "Dutch Jews Mobilize Against Attempt to Outlaw Kosher Slaughter". Chabad.org.
- ↑ "Halal, Kosher Slaughter Unacceptable, say German Vets". Deutsche Welle. 10 July 2008.
- ↑ Runyan, Tamar (May 5, 2011). "Dutch Jews Mobilize Against Attempt to Outlaw Kosher Slaughter". Chabad.org.
- ↑ Chabad.org
- ↑ Religious slaughter and animal welfare: a discussion for meat scientists
- ↑ * Cohen, Shaye J. D. (2005). Why aren't Jewish women circumcised?: gender and covenant in Judaism. University of California Press. pp. 207–224. ISBN 0-520-21250-9.
- Glick, Leonard B. (2005). Marked in your flesh: circumcision from ancient Judea to modern America. Oxford University Press. pp. 115–148. ISBN 0-19-517674-X.
- Mark, Elizabeth Wyner (2003). The covenant of circumcision: new perspectives on an ancient Jewish rite. UPNE. pp. 157–160. ISBN 1-58465-307-8.
- See also Tabory and Erez, "Circumscribed Circumcision", pages 161-167, in this book.
- Silverman, Eric Kline (2006). From Abraham to America: a history of Jewish circumcision. Rowman & Littlefield. pp. 177–212. ISBN 0-7425-1669-5.
- ↑ Feldman, Louis (1996). Jew and Gentile in the Ancient World. Princeton University Press. ISBN 1-4008-2080-4.
- ↑ Jewish Encyclopedia: Circumcision: In Apocryphal and Rabbinical Literature: "Contact with Grecian life, especially at the games of the arena [which involved nudity], made this distinction obnoxious to the Hellenists, or antinationalists; and the consequence was their attempt to appear like the Greeks by epispasm ("making themselves foreskins"; I Macc. i. 15; Josephus, "Ant." xii. 5, § 1; Assumptio Mosis, viii. ; I Cor. vii. 18; Tosef. , Shab. xv. 9; Yeb. 72a, b; Yer. Peah i. 16b; Yeb. viii. 9a). All the more did the law-observing Jews defy the edict of Antiochus Epiphanes prohibiting circumcision (I Macc. i. 48, 60; ii. 46); and the Jewish women showed their loyalty to the Law, even at the risk of their lives, by themselves circumcising their sons.";
- ↑ Hodges, Frederick, M. (2001). "The Ideal Prepuce in Ancient Greece and Rome: Male Genital Aesthetics and Their Relation to Lipodermos, Circumcision, Foreskin Restoration, and the Kynodesme" (PDF). The Bulletin of the History of Medicine. 75 (Fall 2001): 375–405. doi:10.1353/bhm.2001.0119. PMID 11568485. S2CID 29580193. Retrieved 2007-07-24.
- ↑ Hodges, Frederick, M. (2001). "The Ideal Prepuce in Ancient Greece and Rome: Male Genital Aesthetics and Their Relation to Lipodermos, Circumcision, Foreskin Restoration, and the Kynodesme" (PDF). The Bulletin of the History of Medicine. 75 (Fall 2001): 375–405. doi:10.1353/bhm.2001.0119. PMID 11568485. S2CID 29580193. Retrieved 2007-07-24.
- ↑ Philippians 3:2
- ↑ سفر پیدایش، باب ۲۴، فقره ۶۴ و ۶۵. به گفته مرجع مذهبی یهودیان ایران «حاخام اوریل داودی»، منشأ و وجوب حجاب در شریعت یهود، مستند به همین فقره است.
- ↑ تورات، سفر تثنیه، باب ۲۲، فقره ۵
- ↑ تورات، کتاب اشعیاء نبی، باب سوم، فقره ۱۶ - ۲۶.
- ↑ تورات، کتاب روت، باب دوم، فقره ۸ - ۱۰.
- ↑ تورات ، سفر پیدایش، باب ۳۸، فقره ۱۴ و ۱۵.
- ↑ حوزه نت (۲۱ تیر ۱۴۰۲). «حجاب در شریعت یهود». https://hawzahnews.com/xcm56. قم.
تورات
از پارامتر ناشناخته|کد=صرف‌نظر شد (کمک); از پارامتر ناشناخته|مکان ناشر=صرف‌نظر شد (کمک); از پارامتر ناشناخته|فرمت تاریخ=صرف‌نظر شد (کمک); پیوند خارجی در|وبگاه=وجود دارد (کمک)